Τις πύλες της για το κοινό της Καρδίτσας και όχι μόνο, άνοιξε χθες το απόγευμα η 11η Εμποροβιοτεχνική Έκθεση Καρδίτσας με την τέλεση των εγκαινίων από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ρεντίνης κ. Σεραφείμ Καλογερόπουλο, ενώ την κορδέλα των εγκαινίων έκοψε η Γενική Γραμματεάς Αποκεντρωμένης Διοίκησης Περιφέρειας Θεσσαλίας & Στ. Ελλάδος κ. Γερακούδη. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν όλες οι αρχές του τόπου και πλήθος κόσμου.
Ο κ. Παππάς
Στην άσχημη οικονομική συγκυρία που βιώνει η χώρα αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Καρδίτσας κ. Βύρων Παππάς, ο οποίος σημείωσε ότι οι επιχειρηματίες της χώρας καλούνται να σηκώσουν στις πλάτες τους τις ελπίδες της νέας γενιάς και τον περιορισμό της ανεργίας. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε την ανάγκη δημιουργίας μια εταιρείας λαϊκής βάσης η οποία θα έχει σαν στόχο να βρίσκει αγορές για τα τοπικά αγροτικά προϊόντα και να αποδίδει το μεγαλύτερο ποσοστό του κέρδους άμεσα στον παραγωγό , αφού -όπως είπε- είναι καιρός να συνδεθεί η πρωτογενής παραγωγή και το εμπόριο με μηχανισμό οργανωμένο που θα διαφυλάσσει τους παραγωγούς από τους αισχροκερδείς εμπόρους. Αναλυτικά η ομιλία του:
«Βρίσκομαι για πρώτη φορά μπροστά σας σαν Πρόεδρος του Επιμελητηρίου και η αλήθεια είναι προβληματίστηκα ιδιαίτερα για το ύφος της σημερινής ομιλίας μου. Πολύ θα ήθελα να σας πω ευχάριστα λόγια , αισιόδοξα ,για το παρόν και το μέλλον της επιχειρηματικότητας. Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μέσα σε μια οικονομική δίνη που ούτε την ανεργία μειώνει, ούτε τις ιδιωτικές επενδύσεις ενθαρρύνει, ούτε την ανταγωνιστικότητα βελτιώνει. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα επικίνδυνο αδιέξοδο , η μόνη δε επιλογή για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε αδιεξόδου είναι η ΑΛΛΑΓΗ, η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ. Μπροστά σε επικίνδυνα αδιέξοδα βρίσκεται όμως σήμερα και ο ιδιωτικός μας τομέας, που βλέπει τις πόρτες του τραπεζικού μας συστήματος να παραμένουν ερμητικά κλειστές για το σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεών μας (η πιστωτική επέκταση προς τον ιδιωτικό τομέα εκτιμάται ότι θα κυμανθεί γύρω στο μηδέν το 2011), η ΕΤΑ που αντικατέστησε το ΤΕΜΠΜΕ υπολειτουργεί, τα «λουκέτα» στα εμπορικά και βιομηχανικά μας καταστήματα να πολλαπλασιάζονται, το κύμα «φυγής» από τη χώρα επιχειρήσεων και στελεχών να δυναμώνει, την άπνοια στις συναλλαγές να εντείνεται και τα κέρδη να μειώνονται σημαντικά καθώς ο πληθωρισμός, οι φόροι και η λιτότητα ροκανίζουν τα εισοδήματα. Η οικονομία δεν αντέχει άλλους φόρους, ούτε άλλες μειώσεις εισοδημάτων. Η οικονομία θέλει μέτρα που να ενθαρρύνουν την παραγωγή πρόσθετου εθνικού πλούτου. Για την σημερινή κατάσταση έχουν γραφεί και έχουν ειπωθεί δεκάδες πράγματα. Φταίνε οι προηγούμενοι, οι επόμενοι , οι πολιτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, η λειτουργία του κράτους. Η ειλικρινής αυτοκριτική είναι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά αναγκαία στους κόλπους μας. Εμείς οι επιχειρηματίες καλούμαστε ακόμη μια φορά να σηκώσουμε στις πλάτες μας το βάρος της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Καλούμαστε να ξαναβάλουμε στο χάρτη των παραγωγικών χωρών την Ελλάδα, χωρίς να περιμένουμε βοήθεια από ένα υπερχρεωμένο κράτος που, στη καλύτερη περίπτωση, το μόνο που θα μπορούσε να κάνει είναι να μην επιβάλλει νέους φόρους, να μην ανακαλύπτει νέα τεχνάσματα είσπραξης χρημάτων όπως τις περαιώσεις, να προχωρήσει στην άρση των πιο σοβαρών τουλάχιστον, επενδυτικών αντικινήτρων και κυρίως να συμβάλλει στη μείωση της πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας.
Καλούμαστε επίσης να περιορίσουμε τον καλπασμό της ανεργίας που υποσκάπτει την κοινωνική συνοχή, καθώς όλες οι ελπίδες της νέας γενιάς για μια θέση εργασίας στηρίζονται στη δυναμική των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Στο σημείο αυτό θέλω να σας καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία. Στο μικρό χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την εκλογή μου ως Πρόεδρος περισσότερα από 30 νέα παιδιά, ζήτησαν τη βοήθειά μου για να βρουν δουλειά. Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σοβαρό από αυτό για να καταδείξει ότι η νέα γενιά, το πιο παραγωγικό και ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας μας ασφυκτιά εγκλωβισμένο σε μια εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση. Το Επιμελητήριό μας πρέπει και θέλει να σταθεί αρωγός τόσο στους επιχειρηματίες όσο και στη νέα γενιά. Αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος μας .
- § Χρειαζόμαστε Επιμελητήρια που θα προετοιμάζουν και θα υποβάλλουν αρμοδίως, σύγχρονες εναλλακτικές αναπτυξιακές προτάσεις, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, οι οποίες θα ενσωματώνουν τις θέσεις και τις ανάγκες των ίδιων των επιχειρήσεων που θα κληθούν να τις υλοποιήσουν.
- § Χρειαζόμαστε Επιμελητήρια που θα καταγράψουν, θα αξιολογήσουν και θα προβάλλουν, εντός και εκτός της χώρας, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πραγματικής μας οικονομίας.
- § Χρειαζόμαστε Επιμελητήρια που θα αναλάβουν την ευθύνη της έρευνας των ξένων αγορών, της προβολής σ’ αυτές των ελληνικών προϊόντων και της ενεργού συμπαράστασης στον Έλληνα εξαγωγέα.
- § Χρειαζόμαστε Επιμελητήρια που θα επωμισθούν το βάρος της προσέλκυσης ξένων επιχειρηματικών κεφαλαίων, διαμορφώνοντας βιώσιμες επενδυτικές προτάσεις και αναζητώντας τους κατάλληλους φορείς υλοποίησής τους.
- § Χρειαζόμαστε Επιμελητήρια που θα οργανώσουν σύγχρονες μεθόδους παροχής υπηρεσιών εκπαίδευσης και πιστοποίησης επαγγελματικών προσόντων.
- § Χρειαζόμαστε Επιμελητήρια που θα ενημερώνουν άμεσα τον επιχειρηματία για κάθε εξέλιξη, εντός και εκτός της χώρας που επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα τη δραστηριότητά του.
- § Χρειαζόμαστε Επιμελητήρια που θα έχουν συνειδητοποιήσει τις συνέπειες του σημερινού διεθνούς καταμερισμού της εργασίας και θα μεταφέρουν στις επιχειρήσεις μας, τη σημασία του να λειτουργούν ανταγωνιστικά σε διεθνές επίπεδο, και τους τρόπους βελτίωσης της παραγωγικότητά τους.
- § Χρειαζόμαστε, τέλος, Επιμελητήρια που θα συνεργάζονται δημιουργικά, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, πολλαπλασιάζοντας με τον τρόπο αυτό, την αποτελεσματικότητα και την προσφορά του θεσμού μας.
Τέτοια Επιμελητήρια έχει ανάγκη η χώρα, οι επιχειρήσεις μας, οι κοινωνίες μας και τέτοια Επιμελητήρια θα πρέπει, μόνοι μας, να διαμορφώσουμε σύντομα, υπακούοντας στην επιτακτική εντολή της βάσης μας, που επιθυμεί μια πιο ενεργό παρουσία και δράση της μεσαίας τάξης στα οικονομικά δρώμενα της χώρας. Όλοι σ’ αυτό το χώρο, κρινόμαστε, σε περιόδους μάλιστα κρίσεων, αυστηρότερα για ότι κάνουμε και για ότι δεν κάνουμε, η υγιής, δε, επιχειρηματικότητα θα μας τιμωρήσει εάν δεν ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της. Ειδικά στο νομό μας που η πραγματική του οικονομική βάση παραμένουν οι αγρότες θεωρώ ότι έφτασε επιτέλους η ώρα να δούμε κατάματα την πραγματικότητα. Οι αγρότες του νομού μας φυτοζωούν με τις ολοένα περισσότερο συρρικνωμένες επιδοτήσεις, οι νέοι απομακρύνονται από τα χωριά τους και τα εξαιρετικής ποιότητας αγροτικά προϊόντα μας γίνονται μέσο εύκολου πλουτισμού για τους επιτήδειους. Πρότασή μας είναι να δημιουργηθεί μια εταιρία λαϊκής Βάσης η οποία θα βρίσκει αγορές για τα αγροτικά προϊόντα και θα αποδίδει το μεγαλύτερο ποσοστό του κέρδους ΑΜΕΣΑ στον παραγωγό. Είναι καιρός να συνδεθεί η πρωτογενής παραγωγή και το εμπόριο με μηχανισμό οργανωμένο που θα διαφυλάττει τους παραγωγούς από τους αισχροκερδείς εμπόρους.
Παρέλαβα τη Διοίκηση από τον Κώστα Ψημμένο, Πρόεδρο του Επιμελητηρίου για 15 χρόνια. Το Επιμελητήριό μας όλα αυτά τα χρόνια έκανε ένα μικρό «θαύμα». Κατάφερε πράγματα που άλλα Επιμελητήρια -ακόμη και μεγαλύτερα- ούτε που φαντάζονται. Πρόσφατα το Επιμελητήριό μας απέκτησε πιστοποιητικό ISO για τις υπηρεσίες του. Αισθάνομαι περήφανος που δούλεψα μαζί του, όπως φαντάζομαι ότι αισθάνονται και όλοι οι συνάδελφοί μου στις Διοικήσεις όλα αυτά τα χρόνια. Η εμπειρία του είναι πολύτιμη για όλους μας και σίγουρα θα την εκμεταλλευτούμε!
Η Έκθεσή μας έρχεται και φέτος σαν ένα ελαφρό «αεράκι» αισιοδοξίας να διώξει τα σύννεφα και να δημιουργήσει μια υποψία ελπίδας. Εδώ στο κέντρο της Θεσσαλίας, στον κατά βάση αγροτικό νομό μας, κάτι συμβαίνει κάθε Οκτώβρη. Κάτι γίνεται που συγκεντρώνει όλο και περισσότερες επιχειρήσεις , όλο και περισσότερους επισκέπτες.
Κι αυτό το κάτι είναι η εμπιστοσύνη με την οποία περιβάλλουν το θεσμό του Επιμελητηρίου οι συνάδελφοί μου επιχειρηματίες. Είναι αυτή η «πλάτη» που σας έλεγα. Οι Καρδιτσιώτες βάζουν πλάτη για να ανασάνουν οικονομικά. Δουλεύουν, παράγουν και θέλουν να προβάλλουν την επιχείρησή τους.
Εμείς τους δίνουμε το χώρο, εκείνοι όμως μας δίνουν κάτι πολύ σημαντικότερο: τη ΔΥΝΑΜΗ, την ΟΡΕΞΗ , την ΕΛΠΙΔΑ! Και για αυτά όλοι εμείς στη Διοίκηση είμαστε ευγνώμονες.
Την επιτυχία την κάνουν ΜΟΝΟΝ οι άνθρωποι. Και είναι αυτό το χαμόγελο των εκθετών που θα πάρετε μαζί σας όταν θα φύγετε από αυτήν την Έκθεση, είναι το καμάρι για τις επιχειρήσεις τους, που τις πονάνε σαν παιδιά τους, που θα δείτε στα περίπτερά τους.
Και είναι αυτά τα στοιχεία που θα σας κάνουν να έρθετε και του χρόνου στην Έκθεσή μας. Στο δικό μας «παιδί»……
