Η εδώ και τρία χρόνια κοινωνικά ανάλγητη και πολιτικά αποκρουστική πολιτική των Μνημονίων, διέλυσε τα τελευταία ερείσματα κοινωνικού κράτους στη χώρα εξαπολύοντας απανωτές επιθέσεις εναντίον της κοινωνίας, του κόσμου της εργασίας, των νέων, των μισθωτών και των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων. Με την πολιτική της η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση συνεχίζει να συντρίβει τα πλατιά, λαϊκά στρώματα, αυξάνει τις ανισότητες και τη φτώχεια, κατακερματίζει την κοινωνία και υποθηκεύει το μέλλον της χώρας.
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί κι αλλιώς απ΄ τη στιγμή που αυτή η πολιτική ευνοεί μόνο την ολιγαρχία του χρήματος και του κεφαλαίου, κανακεύει τους έχοντες και τους κατέχοντες, χαϊδεύει και διασώζει τους υπαίτιους της οικονομικής κρίσης, τους τραπεζίτες, τους κομπραδόρους και τους μεσάζοντες, όλη αυτήν την τάξη που παρασιτικά διαβιούσε και διαβιεί εις βάρος των πολλών.
Και ο κ. Παπακωνσταντίνου είχε την εξουσία και ο κ. Βενιζέλος την είχε και την έχει και το ερώτημα είναι για χάρη ποιου; Πώς και στο όνομα τίνος τη διαχειρίστηκαν; Γιατί σίγουρα δε μπορούν να κοιτάξουν τον ελληνικό λαό στα μάτια και να του πουν ότι το έκαναν στο όνομά του ή στο όνομα της αγάπης για την πατρίδα. Δε μπορεί ακόμη να διαφύγει της προσοχής το γεγονός ότι η άσκηση της εξουσίας εκ μέρους τους είχε σαφή ταξικό προσανατολισμό, αφού οι πολιτικές τους επιλογές όχι μόνο εξυπηρετούσαν, αλλά και κάλυπταν, όσους πλούτιζαν κατά το διάστημα που η χώρα είχε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και όσους, αφού εκμεταλλεύτηκαν τον πλούτο του εργαζόμενου ελληνικού λαού, δεν τον επένδυσαν στη Ελλάδα, αλλά λειτούργησαν διαλυτικά γι΄ αυτήν και συνέβαλαν στην ισοπέδωση της κοινωνίας και στα κάτεργα για τον λαό. Η σημερινή κοινωνική πραγματικότητα επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Με την παραπάνω αντίληψη περί διαχείρισης της εξουσίας σχετίζεται στενά και η τύχη της λίστας Λαγκάρντ, η προσπάθεια συγκάλυψης, η ολιγωρία, οι αλλοιώσεις και οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Όλα αυτά τα φαινόμενα και γεγονότα δεν εκπλήσσουν κανέναν, γιατί ήταν συνειδητή, πολιτική επιλογή των τελευταίων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να ενθαρρύνουν τη μεγάλη φοροδιαφυγή και να δίνουν πρόθυμη χείρα βοηθείας σε σκανδαλώδεις και ευνοιοκρατικές ρυθμίσεις, χαρίζοντας δημόσιο πλούτο και απομυζώντας τα δημόσια οικονομικά.
Ήταν λοιπόν σχεδόν φυσικό επόμενο να καταβληθεί προσπάθεια να μη δουν το φως της αλήθειας, να παραμένουν σε συρτάρια, να αλλοιώνονται, να μην αξιοποιούνται, ακόμη και να εξαφανίζονται ως διά μαγείας, στοιχεία σαν αυτά που περιέχονται στη λίστα Λαγκάρντ. Γιατί δεν ήταν επιθυμητό να αξιοποιηθούν αυτά τα στοιχεία για να διαλευκανθούν οι σκοτεινές διαδρομές του χρήματος και της διαπλοκής, γεγονός που θα συνέβαλε και στο να τονωθούν τα δημόσια οικονομικά.
Ούτε η κάλυψη ούτε η μη αξιοποίησή της λίστας Λαγκάρντ είναι αθώες πολιτικά : Συγκαλυμμένα ή απροκάλυπτα υπηρετούν σκοπιμότητες, η ευθύνη των οποίων βαραίνει τις κυβερνήσεις και τους αρμόδιους υπουργούς, από τα χέρια των οποίων πέρασε η λίστα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι ίδιοι άνθρωποι, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, που ήταν συνειδητή επιλογή τους να εφαρμόσουν τις πιο σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές, ήταν οι ίδιοι που απέκρυψαν από την ελληνική κοινωνία τη λίστα Λαγκάρντ. Δεν ήταν ανίκανοι ή επιλήσμονες αυτοί οι άνθρωποι. Ταγμένοι υπηρέτες της πολιτικής που περιέγραψα νωρίτερα ήταν.
Γι΄ αυτό και δεν αξιοποίησαν τη λίστα και δεν κινητοποίησαν τους αρμόδιους παράγοντες και φορείς. Ούτε στο μικρό τους δακτυλάκι δεν τους ένοιαζε, αν θα ενίσχυαν τα δημόσια οικονομικά, αν θα προστάτευαν τον δημόσιο πλούτο και το κοινό συμφέρον. Γιατί αν τους ένοιαζε θα είχαν συμπεριφερθεί διαφορετικά. Αν σήμερα ισχυρίζονται το αντίθετο είναι κακοί ηθοποιοί και κοινοί υποκριτές. Έχουν ωστόσο παρά τις προσδοκίες τους αποκαλυφθεί. ….
Και πώς δεν θα αποκαλύπτονταν ο αλαζονικός και αντιδημοκρατικός τρόπος που άσκησαν την εξουσία εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και όχι του ελληνικού λαού που καθημερινά στενάζει και βουλιάζει όλο και περισσότερο στα τέλματα της κατήφειας, της απόγνωσης, της απογοήτευσης, της εξαθλίωσης της ζωής του; Η ίδια η πραγματικότητα και η καθημερινότητα της ακραίας και επικίνδυνης νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην οποία ορκίζονται και την οποία ακολουθούν και επιβάλλουν, διαψεύδουν ότι το έκαναν.
Τους διαψεύδουν οι διευρυνόμενες ανισότητες, η αυξανόμενη φτώχεια, τα δυσβάστακτα, για τους οικονομικά ασθενέστερους, άμεσα και έμμεσα φορολογικά βάρη, που θεσμοθέτησαν από κοινού τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης στον πρόσφατο, νέο φορολογικό νόμο.
Παρόλα αυτά ακόμη και τώρα επιμένουν και προσπαθούν να κοροϊδέψουν τον ελληνικό λαό ότι κυβέρνησαν και κυβερνούν για το καλό του αν και το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να του ζητούν θυσίες κι αυτό τουλάχιστον δεν έχει καμία πολιτική νομιμοποίηση και καμία ηθική.
Η λίστα Λαγκάρντ είναι σταγόνα στον ωκεανό της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των τελευταίων ετών. Είναι ένα μικρό κομμάτι μόνο των κεφαλαίων που δημιουργήθηκαν από τον κόπο του ελληνικού λαού και που νομίμως ή παρανόμως διέφυγαν στο εξωτερικό, πάντως δεν αξιοποιήθηκαν προς ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας . Δείχνει πόσο οι άνθρωποι αυτοί ήταν υποταγμένοι στα συμφέροντα της ολιγαρχίας του κεφαλαίου και δουλικοί στα συμφέροντα των ξένων. Ηθικά είναι υπόλογοι απέναντί στον ελληνικό λαό και δεν έχουν ούτε το ηθικό ανάστημα να ζητήσουν συγγνώμη που με τις πολιτικές τους τον εξαθλίωσαν. Είναι σίγουρο πώς η ιστορία θα απευθύνει τη δική της ετυμηγορία.
Η λίστα Λαγκάρντ μπορεί να αποτελέσει την άκρη του νήματος, για να αρχίσει να αποδίδεται Δικαιοσύνη. Ο λαός ζητά δικαιοσύνη για όσα συγκαλύφθηκαν, παραποιήθηκαν, ενορχηστρώθηκαν. Δικαιοσύνη, φορολογική, κοινωνική, ουσιαστική που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ανατροπή αυτής της κυβέρνησης
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια του πληγωμένου ελληνικού λαού και θα ανατρέψει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που τρέφουν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της σύγχρονης ιστορίας που είναι η διάλυση του κοινωνικού ιστού από τη συσσώρευση του πλούτου στα χέρια λίγων και θα δημιουργήσει μια κοινωνία πιο δίκαιη, ισότιμη και δημοκρατική.
Νίκος Μιχαλάκης
Βουλευτής Καρδίτσας
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
