«Έμφραγμα» στην πρόσβαση των πολιτών στο φάρμακο προκαλούν οι συνεταίροι της τρικομματικής μνημονιακής συγκυβέρνησης , αφού υπηρετούν πιστά την πολιτική της πάση θυσία περικοπής των δημόσιων δαπανών στην υγεία . Αυτόν τον στόχο εξυπηρετεί η φαρμακευτική πολιτική που ακολουθεί το Υπουργείο Υγείας τα τελευταία χρόνια .
Ο ΕΟΠΥΥ , το σύστημα που πολυδιαφημίστηκε και από τον τέως Υπουργό Υγείας κ. Λοβέρδο και από την κυβέρνηση Παπαδήμου έχει ουσιαστικά καταρρεύσει – με έλειμμα που αγγίζει τα 2 δις €- θέτοντας έτσι σε «ομηρία» 9,5 εκατομμύρια ασφαλισμένους. Άμεση εκδήλωση αυτής της κατάστασης αποτελεί η αναστολή της εκτέλεσης συνταγών του ΕΟΠΥΥ από τα φαρμακεία όλης της χώρας , αφού τα υπέρογκα χρέη του προς αυτά οδήγησαν τους φαρμακοποιούς στην άρση της πίστωσης προς τον ΕΟΠΥΥ, του οποίου η εδώ και 2,5 χρόνια ασκούμενη πολιτική είχε ως αποτέλεσμα το ελληνικό φαρμακείο να περιέλθει σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας και να διακυβεύεται ακόμη και η βιωσιμότητά του. Η αθέτηση των υποσχέσεων της πολιτικής ηγεσίας για επαρκή χρηματοδότηση της φαρμακευτικής κάλυψης των πολιτών, η ανικανότητα και η αδιαφορία της να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους φαρμακοποιούς- που κι αυτοί εργαζόμενοι είναι και μέσω της εργασίας τους βιοπορίζονται – θέτει αυτή τη στιγμή υπό αμφισβήτηση την πρόσβαση στο φάρμακο , πράγμα που σημαίνει ότι τίθεται σε αμφισβήτηση η ζωή των ασθενών που το έχουν ανάγκη. Στ΄ αλήθεια είναι τραγικό τόσα χρόνια μετά τον πόλεμο που η ασφάλιση αναδείχθηκε σε δικαίωμα των ανθρώπων, να γυρίζουμε πίσω και η πολιτεία να αποσύρεται από τη βασική υποχρέωσή της να στηρίζει ένα δημόσιο σύστημα υγείας και κοινωνικής φροντίδας και να μεταθέτει το βάρος στις πλάτες του ελληνικού λαού αποσκοπώντας σταδιακά στην πλήρη ιδιωτικοποίησή του. Από την άλλη πλευρά οι κυβερνητικές πολιτικές που έχουν οδηγήσει τον κόσμο στην ανεργία και τη φτώχεια κάνουν αυτό το βάρος δυσβάσταχτο, με συνέπεια να προκύπτουν φαινόμενα ανάγκης ελεημοσύνης και επαιτείας , με άλλα λόγια βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανθρωπιστική κρίση.
Η εγκατάλειψη του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης που αποτελεί κατάκτηση των αγώνων της εργατικής τάξης θίγει τα ίδια τα θεμέλια του πολιτισμού μας κι αυτό εμείς ως αριστερά δεν θα το επιτρέψουμε. Η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Ο αναγκαίος μονόδρομος σ΄ αυτή τη βαρβαρότητα θα πρέπει να είναι ένα κίνημα αντίστασης αλληλεγγύης και ανατροπής αυτών των πολιτικών. Τα παιδιά ,οι άρρωστοι , οι ηλικιωμένοι είναι υπόθεση όλων μας και περισσότερο των εκπροσώπων των πολιτών στη βουλή. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης να στηριχθεί το σύστημα δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης του λαού και να έχει όλη η κοινωνία πρόσβαση σ΄αυτό, όπως άλλωστε και το σύνταγμά μας ορίζει. Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ -ΕΚΜ θα υπερασπιστούμε έμπρακτα το δικαίωμα στο φάρμακο και την υγεία, θα δώσουμε μάχες, με στόχο όχι μόνο την ανατροπή της πολιτικής που υποβαθμίζει το επίπεδο υγείας του ελληνικού λαού, αλλά θα παλέψουμε και για την αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχονται, γιατί αυτός ο αγώνας ουσιαστικά αποτελεί αγώνα στήριξης του δικαιώματος στη ζωή.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
1-09-2012
