Σιγή ασυρμάτου, αν όχι νεκροταφείου κυριαρχεί στα σχολεία μας. Μάλλον πρέπει όλα τα προβλήματα μας να έχουνε λυθεί… Η πρώτη κυβέρνηση «αριστερά όπως έρχεσαι δεξιά όπως φεύγεις» άφησε κάποιες εκκρεμότητες που η δεύτερη κυβέρνηση «δεξιά όπως έρχεσαι πολύ δεξιά όπως φεύγεις» μας τα …”εφαρμόζει”. Τόσο το παλιό όσο και το “νέο” μνημονιακό καθεστώς, τόσο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και η αντιπολίτευση, μας “υπόσχονται” κι άλλα δάκρυα και αίμα πόνο και δυστυχία. Εξαθλίωση για το λαό και λεηλασία του τόπου από τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά ΗΠΑ – ΕΕ. Και στο φόντο ιμπεριαλιστικές βόμβες που γεννούν εκατομμύρια απελπισμένους πρόσφυγες.
Σε αυτό το πλαίσιο οι ομοσπονδίες μας σιωπούν χαρακτηριστικά. Στο μέτωπο της διάλυσης έχουν προστεθεί και οι κυβερνητικές δυνάμεις της κυβερνητικής και συστημικής ψευτοαριστεράς. Αλλά και η υπόλοιπη αριστερά αμήχανη φέρεται σαν την απατημένη σύζυγο, ή το ορφανό που έχασε τάχα την ιστορική ευκαιρία της αλλαγής.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι υπάρχει κάτι χειρότερο από τα αμέτρητα μέτρα που έρχονται να προστεθούν σ’ όλα τα προηγούμενα. Η απογοήτευση, η μοιρολατρία, η ανημπόρια, η επικράτηση εντός μας «ότι δε γίνεται τίποτα», τελικά η αποδοχή, η παράδοση στην εξαθλίωση, στη βαρβαρότητα, η υποταγή.
ΑΛΛΑ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗ;
Για μια ακόμη φορά διαπιστώνουμε ότι οι ανάσες που χρειαζόμαστε, η καλύτερη ζωή με δικαιώματα στη παιδεία την υγεία την εργασία δεν μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης αλλά αναμέτρησης με αυτούς που μας τη στερούν. Δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού αλλά σύγκρουσης με τους εκμεταλλευτές και φορείς της εξαθλίωσης μας, χωρίς αυταπάτες για περιθώρια κατευνασμού. Απαιτείται λοιπόν:
Να σπάσουμε τα δεσμά του ιμπεριαλισμού παλεύοντας ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, κόντρα στην αποδοχή του πλαισίου ένταξης σε ΝΑΤΟ-ΕΕ.
Να συμβάλλουμε κόντρα στην (αυτ)απάτη της ανάθεσης της υπόθεσης μας σε «σωτήρες», στην οικοδόμηση ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ και ΠΑΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΕΠΙΘΕΣΗ και την ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Σ΄ αυτό το πεδίο διαμορφώνεται ο συσχετισμός δύναμης, μόνο μέσα απ΄ αυτό μπορεί ν΄ αλλάξει η ζωή και το μέλλον μας. Στον αγώνα για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ κυβέρνησης-Ε.Ε.- ΔΝΤ, του 3ου μνημονίου και των δυο προηγούμενων.
Και θα παλέψουμε ΜΑΖΙΚΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ και ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ. Με Σωματεία ταξικά και αγωνιστικά – όχι κυβερνητικά και συνδιαχειριστικά, συμβάλλοντας στη ριζοσπαστική ανασυγκρότηση του σ.κ. Γιατί τα μόνο πεδία που πραγματικά το συνδικαλιστικό μας κίνημα και ο λαός γενικότερα μπορούν να έχουν σε μια πορεία το «πάνω χέρι» δεν είναι ούτε τα ΠΥΣΠΕ, ούτε τα διευρυμένα πειθαρχικά συμβούλια, και οι εκλογές διευθυντών στο σύλλογο διδασκόντων όπου εκλέξαμε τους μελλοντικούς αξιολογητές μας. Δεν είναι υπόθεση ανάθεσης σε κάποιους διαπραγματευτές των συμφερόντων μας που θα συμμετέχουν στους «θεσμούς» και στα όργανα διοίκησης και θα διαλέγονται με τις κυβερνήσεις του σημερινού συστήματος.
Είναι τα σωματεία, οι σύλλογοι, τα σχολεία εκεί που πρέπει να συγκροτηθεί εκ νέου το συνδικαλιστικό κίνημα.
Είναι οι αγώνες που πρέπει να ξεκινήσουν τώρα. Ο δρόμος της διεκδίκησης και της αναμέτρησης στον οποίο αναφέρονται οι Αγωνιστικές Κινήσεις είναι η επιλογή που θα ανακόψει τη βάρβαρη επίθεση.
Είναι ο δρόμος που πρέπει να αρχίσουμε να τον «περπατάμε» από ΤΩΡΑ.
Είναι η ΚΟΙΝΉ ΔΡΑΣΗ των αγωνιστικών, ριζοσπαστικών δυνάμεων. με σαφείς όμως διαχωρισμούς από λογικές κυβερνητικού συνδικαλισμού και συνδιαχείρισης.
Με τις σκέψεις αυτές σας καλούμε στις εκλογές για ΔΣ του συλλόγου Α/θμιας να στηρίξετε τις ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Οι υποψήφιοι για το Δ.Σ.
Τσιάρας Δημήτρης – Φιλίππου Νίκος