Τη μνήμη του αγωνιστή Χρήστου Σάλτα, τίμησε και φέτος ο Δήμος Σοφάδων. Παρουσία του Δημάρχου Σοφάδων Μπάμπη Παπαδόπουλου, των Αντιδημάρχων Δ.Κλιάρη και Η.Τρίγκα, του Προέδρου του Δ.Σ. Σοφάδων Λ.Κατσικάρα, Δημοτικών Συμβούλων καθώς και των Προέδρων των ΤΚ. Ανωγείου και Μαυραχάδων, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 18 Μαρτίου στην ΤΚ Ανωγείου το καθιερωμένο εδώ και χρόνια μνημόσυνο και η κατάθεση στεφάνων.
Στον χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Σοφάδων μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Αγαπητοί συνδημότες
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε για μιαν ακόμα χρονιά, τον Ανωγίτη αγωνιστή Χρήστο Σάλτα. Το πρώτο θύμα των γεγονότων της Θεσσαλικής εξέγερσης των κολίγων του 1910. Απ’ την ημέρα της δολοφονίας του, στις 27 Φεβρουαρίου 1910, κατέχει πλέον τη δική του ξεχωριστή θέση στην ιστορική μνήμη του τόπου μας.
Τα γεγονότα του Κιλελέρ, ο ξεσηκωμός των κολίγων, η θυσία του Σάλτα, ήταν το φυσιολογικό αποτέλεσμα της διάψευσης των ελπίδων των άκληρων και φτωχών Θεσσαλών που λίγα χρόνια πριν είχαν απελευθερωθεί απ’ τον Οθωμανικό ζυγό. Δεν είχαν απελευθερωθεί όμως απ’ τα οικονομικά συμφέροντα της εποχής καθώς τους Οθωμανούς τσιφλικούχους σπαχήδες τους αντικατέστησαν έλληνες τσιφλικάδες. Η ζωή των κολίγων του κάμπου παρέμενε ίδια. Ως δουλοπάροικοι δούλευαν πλέον για τον έλληνα αφέντη.
Την περίοδο που συνέβησαν τα γεγονότα, οι ζωές των περισσότερων ανθρώπων της επαρχίας ήταν απαξιωμένες, ανυπόληπτες. Ήταν μια εποχή σκληρή κι απάνθρωπη όχι μόνο λόγω της πείνας και της οικονομικής αδυναμίας αλλά κυρίως λόγω της έλλειψης προοπτικής. Όποιος γεννιόταν κολίγος κι εργάτης ήταν καταδικασμένος να πεθάνει έτσι.
Σήμερα αυτό μπορεί να φαντάζει ακόμα αδιανόητο, αδύνατο και απίστευτο. Κι εγώ, όπως και όλοι της γενιάς μου, μόνο μέσα από σελίδες βιβλίων προσπαθούμε να νιώσουμε, να δούμε, να αισθανθούμε, το κλίμα εκείνης της εποχής.
Γι αυτό έχει αξία ετούτη η εκδήλωση. Γιατί η ιστορία του Σάλτα είναι συνυφασμένη με μια εποχή σκληρή και άγνωστη σε μας. Ο Σάλτας είναι το σύμβολο του αγροτικού αγώνα και της γενιάς των προγόνων μας που πότισαν με ιδρώτα και αίμα τούτη τη γη.
Ο Σάλτας όμως είναι το σύμβολο αντίστασης και της δικιάς μου γενιάς. Μιας γενιάς που βλέπει τη ζωή της χρόνο με το χρόνο, μέρα με τη μέρα, να γίνεται δέσμια κι αιχμάλωτη στο άρμα του παγκόσμιου οικονομικού αφέντη.
Ο Σάλτας μπορεί να γίνει το έμβλημα και των επόμενων γενεών που θα γεννηθούν κληρονομώντας από μας έναν κόσμο απάνθρωπο κι ανελέητο, έναν κόσμο υποταγμένο στο πεπρωμένο, έναν κόσμο υποτελή και δουλικό στον ηγεμόνα…
Ο νεαρός Σάλτας θυσιάστηκε γιατί μόνο η δική του θυσία μπορεί ακόμα και σήμερα, 102 χρόνια μετά τη δολοφονία του, να παραμένει ζωντανό και λαμπρό σύμβολο αντίστασης. Μόνο η θυσία του νεαρού Σάλτα μπορεί να συνεγείρει τις γενιές που έρχονται απέναντι στους νέους αφεντάδες και απέναντι στις καινούριες κοινωνικές αδικίες.
Κι όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση γίνεται καθήκον.
Αυτή την αρχή που υπηρέτησε ο Χρήστος Σάλτας δίνοντας τη ζωή του για την εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος, οφείλουμε κι εμείς σήμερα, οι απόγονοί του, να την τηρούμε».
