«Το σύνθημα του ΠΑΜΕ: «να μην περάσουν τα φρικτά μέτρα – αγώνας μέχρι την ανατροπή τους» είναι το μόνο σύνθημα που απαντάει στη βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, το μόνο που διασφαλίζει τα λαϊκά δικαιώματα, το μόνο που μπορεί να εμπνεύσει τη λαϊκή αντεπίθεση». Αυτά τόνισε ξεκινώντας την ομιλία του το μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Καρδίτσας κ. Μιχάλης Σιώκος στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου στην κεντρική πλατεία της πόλης μας. Ο κ. Σιώκος άσκησε δριμεία κριτική για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και ανέφερε: «Η πρωτόγνωρη επιτυχία της απεργίας, προχτές στις 15 του μήνα, η λαϊκή κοσμοσυρροή στις απεργιακές συγκεντρώσεις δείχνει, ότι έχουμε τη δύναμη, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Δείχνει, ότι ο λαός δεν είναι μόνο οργισμένος, αλλά είναι και αποφασισμένος. Τώρα είναι η ώρα με την πάλη και τη δύναμή μας, με τη δράση των πρωτοβάθμιων Σωματείων, των Συνδικάτων, να πετύχουμε μεγάλη συμμετοχή στη νέα γενική, 48ωρη απεργία τις ημέρες που θα συζητούνται στη Βουλή τα βάρβαρα μέτρα. Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε την πάλη μας, να επιβάλλουμε την κλιμάκωση. Καλούμε σε συναγερμό τους εργαζόμενους για να τρομοκρατήσουμε κυριολεκτικά την εργοδοσία και τα κυβερνητικά, και όχι μόνο, τσιράκια της. Το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» να ακουστεί δυνατά, πέρα για πέρα και έξω από τα σύνορα. Να συναντηθεί με το σύνθημα «λαοί όλου του κόσμου ξεσηκωθείτε ενάντια στα μονοπώλια». Φάνηκε καθαρά τις τελευταίες μέρες ότι η λαϊκή πάλη, η έκφραση της αγανάκτησης του λαού, τους έχει δυσκολέψει. Τώρα χρειάζεται συντονισμένος και στοχευμένος αγώνας. Δεν φτάνει να φύγει το μνημόνιο, πρέπει να ποδοπατήσουμε κυριολεκτικά τις πολιτικές που γεννούν τα μνημόνια. Να δεχθούν πλήγμα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Να μην περάσει η προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος. Καμία συναίνεση. Οι κυβερνήσεις συναίνεσης και οι ανασχηματισμοί είναι κόλπα του συστήματος για να ξεγελάσουν το λαό. Η νέα κυβέρνηση είναι και αυτή ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει ασταμάτητα το βάρβαρο έργο που έχει αναλάβει, την αποστολή που τις έχουν αναθέσει τα αφεντικά της. Δεν ξεγελιόμαστε από τις εναλλαγές προσώπων στα υπουργεία. Τώρα απαιτείται αγώνας που να χτυπάει την πλουτοκρατία, την ΕΕ και τα κόμματά της. Αγώνας για την προστασία της ζωής της λαϊκής οικογένειας για να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία και όχι ο λαός. Αγώνας μέχρι την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Αγώνας για μια πολιτική, για μια ανάπτυξη που να ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για τη νίκη. Μόνο έτσι μπορούμε να κερδίσουμε τον πόλεμο. Μόνο σε τέτοια κινήματα, με τέτοιο προσανατολισμό, με τέτοια προοπτική μπορούμε να ελπίζουμε. Έχουμε τη δύναμη, μπορούμε να τους σταματήσουμε! Μπορούμε, … αρκεί να πιστέψει ο λαός στη δύναμή του, αρκεί να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του και να τη χρησιμοποιήσει σωστά! Έχουμε εμπιστοσύνη στο λαό που δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη. Μπορούμε να τους σταματήσουμε, όχι μόνο γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, όχι μόνο γιατί είμαστε οι πιο πολλοί, αλλά γιατί έχουμε τη δύναμη, γιατί έχουμε εργαλεία στα χέρια μας, έχουμε ισχυρά, δοκιμασμένα και αποτελεσματικά όπλα στη φαρέτρα μας.
Πρώτα – πρώτα και πριν από όλα έχουμε το ΠΑΜΕ. Το πιο ισχυρό όπλο στα χέρια της εργατικής τάξης. Έχουμε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που παλεύει για την ενότητα της εργατικής τάξης πάνω σε στόχους ανατροπής του συστήματος.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε, γιατί δίπλα στο ΠΑΜΕ, δίπλα στη δύναμη της εργατικής τάξης συναθροίζεται κι αυτή των συμμάχων της. Έχουμε τη νεογέννητη, ελπιδοφόρα, λαϊκή, κοινωνική συμμαχία του ΠΑΜΕ με την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ. Μια κοινωνική συμμαχία που θα διευρύνεται, θα ισχυροποιείται όλο και περισσότερο όσο θα μεγαλώνει η επίθεση στο λαό.
Υπάρχει λύση! Υπάρχει φιλολαϊκή προοπτική! Με οργανωμένο το λαό, με κοινωνική – λαϊκή συμμαχία και ισχυρό το ΠΑΜΕ μπορούμε να τους σταματήσουμε, μπορούμε να τους ανατρέψουμε.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Τα νέα μέτρα, τα μέτρα του λεγόμενου «μεσοπρόθεσμου προγράμματος» που έφερε η κυβέρνηση στη Βουλή είναι φωτιά, είναι κόλαση για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Τα μέτρα πλήττουν στο σύνολό τους όλα τα λαϊκά στρώματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μα προπαντός πλήττουν τη νεολαία, τα νέα ζευγάρια, τους εργαζόμενους φοιτητές και μαθητές, τους ανέργους. Καταργείται ο βασικός μισθός και οι ΣΣΕ για τους νέους εργαζόμενους μέχρι 25 ετών. Καθιερώνεται μεικτός μισθός περίπου 500€. Πετσοκόβεται το εφάπαξ των υπαλλήλων και οι επικουρικές συντάξεις, ενώ χαρίζονται δις στην εργοδοσία !
Στην κυριολεξία το μέτρο αυτό, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα, σακατεύει τη ζωή των νέων, τους κάνει σύγχρονους δούλους.
Τα νέα μέτρα, οι ιδιωτικοποιήσεις στις πρώην ΔΕΚΟ σπέρνουν τη φτώχεια, την πείνα και την ανεργία. Φέρνουν πάνω από 400.000 απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μέχρι το 2013. Μεγαλώνουν τη στρατιά των ανέργων, που θα ξεπεράσει κατά πολύ το 1 εκατομμύριο.
Είναι πρόσχημα, ότι τα μέτρα παίρνονται για να αντιμετωπιστεί η κρίση, τα ελλείμματα και τα χρέη. Τα μέτρα αυτά δεν είναι προσωρινά, αλλά θα είναι μόνιμου χαρακτήρα, … «ήρθαν για να μείνουν».
Θα το ξαναπούμε: τα μέτρα δε βγάζουν το λαό από τη χρεοκοπία. Τον βουλιάζουν ακόμη πιο βαθιά, ο λαός είναι ήδη χρεοκοπημένος.
Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος. Το χρέος είναι όλο παράνομο και είναι όλο της πλουτοκρατίας. Δεν πληρώνουμε ούτε τσακιστή δραχμή, ούτε ένα ευρώ. Αγώνας τώρα για αποδέσμευση από την ΕΕ. Έξω από τη λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων. Μέσα στην ΕΕ σε τίποτα δεν μπορεί να ελπίζει ο λαός. Φαίνεται καθαρά πλέον πως ο καπιταλισμός έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά του.
Η καπιταλιστική κρίση δεν οφείλεται ούτε στους κλέφτες, ούτε στα κλεμμένα.
H κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Και μόνο το γεγονός, ότι στις τράπεζες της Ελβετίας Έλληνες καπιταλιστές έχουν 600 δις καταθέσεις αποδεικνύει περίτρανα, ότι η κρίση δεν είναι κρίση χρέους.
Για την εμφάνιση και την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης δεν αιφνιδιαστήκαμε. Έγκαιρα προειδοποιήσαμε για τη θύελλα που έρχεται, για το χαρακτήρα και τις αιτίες της κρίσης. Δικαιωθήκαμε για αυτές τις προβλέψεις μας.
Πολύ πριν από την κρίση και τα μνημόνια καλέσαμε το λαό σε απειθαρχία, να κατέβει στους δρόμους και τις πλατείες, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.
Δικαιωθήκαμε και σ’ αυτό. Έχουμε εμπιστοσύνη στο λαό.
Από την πρώτη στιγμή κρίναμε θετικό και ενθαρρυντικό το γεγονός να κατεβαίνει κόσμος στους δρόμους και στις πλατείες, να διαδηλώνει για τη δικαιολογημένη οργή και αγανάκτησή του.
Θέλουμε, όμως, και από αυτό το βήμα να προσθέσουμε τη δική μας κριτική προσέγγιση για τις εκδηλώσεις λαϊκής αγανάκτησης, για το λεγόμενο κίνημα των αγανακτισμένων: δε φτάνει να λες παλεύω για τη «δημοκρατία», αν ταυτόχρονα δε λες δημοκρατία στους τόπους δουλειάς, δημοκρατία για ποιον, για ποια τάξη και προπαντός αν δε λες «κάτω η δικτατορία των μονοπωλίων».
Τα συνθήματα που προβάλλονται από ορισμένα κέντρα «έξω τα κόμματα – έξω τα συνδικάτα» από τις πλατείες, είναι αντιδραστικού περιεχομένου, δημιουργούν συγχύσεις στο λαό, τραβάνε το κίνημα προς τα πίσω. Το να βάζεις στο ίδιο τσουβάλι το ΠΑΜΕ με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ ταξικά και πολιτικά είναι πράξη ανιστόρητη.
Με κάθε ειλικρίνεια, με αίσθημα ευθύνης και εμπιστοσύνης απευθυνόμαστε στα λαϊκά στρώματα που σήμερα βγήκαν στους δρόμους και τους τείνουμε χέρι συμπόρευσης, θέλοντας ταυτόχρονα να τους επισημάνουμε, ότι ένα κίνημα θολό, χωρίς προοπτική, χωρίς να στοχεύει τους πραγματικούς ενόχους, όσο δικαιολογημένη οργή κι αγανάκτηση κι αν περικλείει μέσα του, δεν μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα. Ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να ανησυχεί το σύστημα, όμως δεν το φοβίζει.
Έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα ειρηνικό, της σιωπηλής διαμαρτυρίας και της μούντζας ή από ένα κίνημα της ρήξης, της σύγκρουσης και της ανατροπής;
- Από ένα κίνημα «ανεξάρτητο – ακηδεμόνευτο» μακριά από τα συνδικάτα ή ένα κίνημα ταξικό ακηδεμόνευτο, ανεξάρτητο από κάθε ιδεολογική και πολιτική επιρροή της αστικής τάξης;
- Κίνημα με τα μονοπώλια ή κίνημα ενάντια στα μονοπώλια;
- Κίνημα θολό, διαχειριστικό που θα ενταφιάζεται στο υπάρχον κοινωνικό και πολιτικό σύστημα ή ένα κίνημα που θα δίνει προοπτική στους καθημερινούς αγώνες για μια άλλη κοινωνία που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού;
Σήμερα λοιπόν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα, καρφί στα μάτια της πλουτοκρατίας.
Αυτό το κίνημα το πολεμούν με νύχια και με δόντια όλες οι δυνάμεις της αντίδρασης και της οπισθοδρόμησης. Το πολεμούν η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία, το κράτος και οι τραπεζίτες, ο ΣΕΒ και η τρόικα, οι παπάδες και οι δεσποτάδες, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και οι ‘’δάσκαλοι” της νεολαίας νταντάδες.
Αυτό το κίνημα όμως το χρειάζονται οι εργάτες, οι εξαθλιωμένοι, οι άνεργοι, όλος ο εργαζόμενος λαός ! αυτό το κίνημα θα δώσει τη διέξοδο και τη λύση υπέρ του λαού !
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Βγάλτε τα συμπεράσματά σας !
Εμπιστεύθείτε το ΠΑΜΕ!
Συμπορευθείτε με το ΠΑΜΕ!
Πάρτε θέση στον αγώνα!
Δεν τους φοβόμαστε, … τους παλεύουμε, … θα τους νικήσουμε !
….. Έτσι κι αλλιώς … θα τους νικήσουμε !
Όλοι στη μάχη για την επιτυχία της 48ωρης απεργίας
Το ραντεβού μας εδώ, στον ίδιο χώρο
