Τι κι αν ψιλόβρεχε; Οι περισσότεροι δεν νερώνουμε το τσίπουρό μας;
Τι κι αν έκανε κρύο; Οι φωτιές που καίνε δε μας ζεσταίνουν;
Το ίδιο κάνει άλλωστε και ένα καλό τσίπουρο με…τα σχετικά! Όλα είναι θέμα αντίληψης, προσέγγισης και στάσης ζωής. «Κοίταζε τη φωτεινή πλευρά της ζωής» λένε κάποιοι φίλοι. Γι’αυτό και την Κυριακή κανείς στη Ρεντίνα δεν απογοητεύτηκε από την πρόσκαιρη καιρική επιδείνωση. Η διάθεση να απολαύσουν μαζί με τους καλεσμένους τους την προγραμματισμένη Γιορτή Τσίπουρου ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο. Οι φωτιές κάτω από τα καζάνια άναψαν κανονικά από νωρίς το πρωί, το απόσταγμα σταλιά – σταλιά έρεε απ’ τους σωλήνες, η γίδα «έβραζε» στο ζουμί της, οι ρέγκες και τα λουκάνικα έλιωναν πάνω στα κάρβουνα. Ελιές, τουρσιά και πίτες σπιτικές «περίμεναν» ανυπόμονα να καταναλωθούν. Όσοι λοιπόν – και δεν ήταν λίγοι- αψήφησαν το συννεφιασμένο ξημέρωμα και ανηφόρησαν προς τη Ρεντίνα, δεν το μετάνιωσαν. Ανταμείφθηκαν από ένα «μεθυστικό» πρωινό γεμάτο γεύσεις, αρώματα, μουσικές, ανάμεσα στις όμορφες εικόνες του Αγραφιώτικου τοπίου και την παραδοσιακή ζεστή και φιλόξενη διάθεση των κατοίκων της περιοχής. Όπως καταλάβατε λοιπόν όλα κύλησαν…«νεράκι» στη φετινή Γιορτή Τσίπουρου Ρεντίνας. Ευχή μας είναι…και του χρόνου η διάθεση να περισσεύει! Αν αυτό συνεχίσουν να το έχουν, νομοτελειακά θα γίνονται κάθε χρόνο και καλύτεροι!
