Μετέτρεψαν την ομορφότερη χώρα του κόσμου σε ατέλειωτη παράγκα

Δεν γνωρίζει…

Ειδικότερα στο ερώτημα τι ακριβώς αποδείχθηκε στην πράξη και αυτή τη φορά, ο κ. Κακαράς σημειώνει:
«Πράγματι και εφέτος είχαμε εμπρησμούς με τεράστιες καταστροφές και υποβάθμιση του περιβάλλοντος στην πολύπαθη Αττική, όπου κατοικεί πάνω από το 50% του πληθυσμού. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι ήταν λάθος η μεταφορά της αρμοδιότητας της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική υπηρεσία. Η Πυροσβεστική υπηρεσία, μπορεί να είναι οργανωμένο και πειθαρχημένο σώμα αλλά δεν γνωρίζει το δασικό χώρο, ούτε το δάσος ως οικοσύστημα, με αποτέλεσμα να φθάνει στη φωτιά όταν ήδη έχει εξαπλωθεί, ενώ στερούμενη τεχνικής εκπαίδευσης στις δασικές πυρκαγιές, εναποθέτει την πυρόσβεση στα πανάκριβα αεροσκάφη και στην κατάσβεση από ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Κυριάρχησε έλλειψη συντονισμού, κάηκαν τεράστιες εκτάσεις και χάθηκαν ανθρώπινες ζωές (πυρκαγιές Ηλείας, Πάρνηθας, Αττικής). Η από αέρος κατάσβεση έχει αναχθεί σε πανάκεια ακόμη και για συμβατικές, μικρής έντασης φωτιές. Η Δασική υπηρεσία παρά τις ελάχιστες πιστώσεις που της διέθεταν, γνωρίζοντας το χώρο και οργανωμένη σε μικρότερες μονάδες, επενέβαινε άμεσα και προλάβαινε πολλές από τις φωτιές στο ξεκίνημά τους. Είχε οργανωμένη την πρόληψη με πυροφυλάκια τοποθετημένα σε κατάλληλα σημεία σε όλα τα δάση της χώρας και πυροφύλακες που ειδοποιούσαν άμεσα και υπήρχε καταστολή με τον πρώτο καπνό. Με την αλλαγή του φορέα δασοπυρόσβεσης οδηγηθήκαμε σταδιακά στον διπλασιασμό των καιόμενων δασικών και μη εκτάσεων».

Το μοντέλο ανάπτυξης

Για το αναπτυξιακό μοντέλο που εφαρμόζεται στη χώρα μας ο καθηγητής στο Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και επίπλου στο ΤΕΙ Λάρισας, στην Καρδίτσα, διευκρινίζει:
«Η ανάπτυξη στον τόπο μας, όπως την εννοούν οι κρατούντες, συνδέεται άμεσα με τις πυρκαγιές και την καταστροφή του περιβάλλοντος, όσο και αν αυτό ακούγεται παράλογο και εγκληματικό. Οι περισσότερες από τις δασικές πυρκαγιές είναι εμπρησμοί και αποσκοπούν κύρια στην αλλαγή χρήσης γης, στον αποχαρακτηρισμό των δασών και δασικών εκτάσεων και την μετατροπή τους σε οικόπεδα – φιλέτα τεράστιας αξίας. Το αναπτυξιακό μοντέλο που εφαρμόζεται στη χώρα μας στηρίχθηκε αποδεδειγμένα στην αυθαίρετη δόμηση σε καταπατημένες δημόσιες δασικές εκτάσεις. Οι επενδύσεις αυτές αποδίδουν τεράστιες υπεραξίες, υπέρογκα κέρδη τα οποία καρπώνονται οι σπείρες των εμπρηστών – καταπατητών, οι εργολάβοι και τα κυκλώματα σε επίπεδο τοπικής – νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και κρατικών υπηρεσιών. Και όλα αυτά με την ανοχή, την αποδοχή, την ατιμωρησία, και πολλές φορές την καθοδήγηση των κρατούντων. Ας επισκεφθεί κάποιος τις παραλιακές εκτάσεις και τα βόρεια προάστια της Αττικής, τα όμορφα βουνά του Παρνασσού, της ορεινής περιοχής των Τρικάλων, για να διαπιστώσει το όργιο και το έγκλημα της παράνομης δόμησης μέσα σε δάση. Αυτή είναι η ΄΄ανάπτυξη΄΄ που υπονομεύει το μέλλον στον τόπο μας. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα».

Ευθύνες

Όσον αφορά στο ερώτημα ποια είναι η ευθύνη της Πολιτείας, ο ίδιος τονίζει:
«Η ευθύνη των κυβερνώντων είναι τεράστια. Είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Είναι αυτοί που αδρανούν, που πολλές φορές σχεδιάζουν τις κινήσεις καταστροφής με αποφάσεις, με νόμους και διατάγματα. Είναι αυτοί που μετέτρεψαν την ομορφότερη χώρα του κόσμου σε ατέλειωτη παράγκα, προκαλώντας την ίδρυση 28 οικοδομικών συνεταιρισμών στην Αττική, οι οποίοι κατέχουν πάνω από 170.000 στρ. δασικής έκτασης και δημιούργησαν οικισμούς μέσα στα δάση. Οι φωτιές μπαίνουν γιατί δεν υπάρχουν κυρωμένοι δασικοί χάρτες, δασολόγιο κτηματολόγιο και χωροταξικό σχέδιο. Οι δασικοί χάρτες στην Αττική έχουν συνταχθεί από την 10ετία του 70. Πέρασαν 30-40 χρόνια σκόπιμης αδράνειας και μεθόδευσης από την πλευρά της Πολιτείας. Ποιόν υπηρετούν οι κρατούντες; Τον ελληνικό λαό ή τα κυκλώματα των καταπατητών και των εργολάβων; Τα συμφέροντα που υπηρετούνται από την εφαρμογή στην πράξη της συγκεκριμένης δασοκτόνου πολιτικής είναι μεγάλα. Η αξία των δημόσιων δασικών παραλιακών εκτάσεων είναι τεράστια, όταν η τιμή ενός στρέμματος στην Αττική φθάνει τις 500.000 έως 1 εκατ. ευρώ! Με την αξία 176 στρεμμάτων τέτοιων εκτάσεων αγοράσθηκε η Ολυμπιακή! Δεν είναι τυχαίο ότι επί δεκάδες χρόνια τώρα συνεχίζονται οι αποχαρακτηρισμοί, οι καταπατήσεις και ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων δασικών εκτάσεων».

Το σκάνδαλο του κτηματολογίου

Ακόμα για το πόσο είναι αναγκαίο το κτηματολόγιο, αναφέρει:
«Το μεγάλο σκάνδαλο του εθνικού κτηματολογίου, για το οποίο γίναμε και ρεζίλι στην Ευρωπαϊκή Ένωση (μας επιβλήθηκε και πρόστιμο) απέτρεψε τη μοναδική δυνατότητα να συνταχθούν και να κυρωθούν οι δασικοί χάρτες και το εθνικό κτηματολόγιο. Εάν το εθνικό κτηματολόγιο είχε ξεκινήσει να υλοποιείται, θα απέτρεπε το σκάνδαλο Βατοπεδίου, το σκάνδαλο της Μονής Τοπλού – ίδρυμα Παναγία η ακρωτηριανή στην Κρήτη (σκάνδαλο 30.000 στρεμμάτων και παραχώρηση εκμετάλλευσης σε αγγλική εταιρία για 80 χρόνια) και πολλά άλλα σκάνδαλα απόκτησης παράνομων τίτλων. Ας μας απαντήσουν λοιπόν τα κόμματα εξουσίας, με την ευκαιρία του προεκλογικού αγώνα που διεξάγεται, εν όψει των εκλογών της 4ης Οκτ- 09, γιατί επί 50 χρόνια τώρα δεν συντάχθηκαν και δεν επικυρώθηκαν δασικοί χάρτες και Εθνικό κτηματολόγιο, ώστε να διασφαλισθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των δασών και των δασικών εκτάσεων – η μόνη περιουσία που ανήκει στο σύνολο – και να υπάρξει χωροταξικός σχεδιασμός και ανάπτυξη; Με αυτή την πολιτική περιμένουμε να υπάρξει ανάπτυξη στον τόπο μας;
Δυστυχώς, οι πολιτικοί μας αποδεικνύονται όμηροι της ολιγαρχίας του πλούτου, των καταπατητών, των μονοπωλίων, των καρτέλ και των ΜΜΕ. Ας μη ξεχνάμε ότι και η ανάδειξη του σκανδάλου Βατοπεδίου έγινε γιατί το αποφάσισαν τα ΜΜΕ».

Πού είναι οι αναδασώσεις;

Τέλος για τις αναδασώσεις ο κ. Κακάρας σημειώνει:
«Οι αναδασώσεις έχουν αναχθεί σε είδος πολυτελείας και δραστηριότητα των προσκόπων, των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και περιβαλλοντικών οργανώσεων. Τα νούμερα μιλούν μόνο τους: Το 1985 κάηκαν 486.312 στρέμματα και αναδασώθηκαν 56.614 στρέμματα. Το 1998 καταστράφηκαν 527.454 στρ. και αναδασώθηκαν 18.566 στρ. Το 2000 έγιναν στάχτη 650.818 στρ. και αναδασώθηκαν μόνο τα 14.916 στρ. Τέλος το 2006, που ήταν χρονιά με λίγες πυρκαγιές κάηκαν 65.131 στρ. και αναδασώθηκαν μόλις 10.735 στρ.
Όλα τα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι η ασκούμενη δασική πολιτική είναι καταστροφική για τον τόπο και το μέλλον των παιδιών μας. Ευθύνη έχουμε όλοι οι πολίτες γιατί ανεχόμαστε και στηρίζουμε με την ψήφο μας αυτή την κατάσταση, γιατί δεν επιβάλλουμε μια άλλη δασική και περιβαλλοντική πολιτική που να υπηρετεί το σύνολο και όχι τα άνομα συμφέροντα των ολίγων».