Δυστυχώς ακόμα υπάρχουν εικόνες που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε σε τι κόσμο βρισκόμαστε. Εικόνες ντροπής, που συνεχίζουν να περνούν μπροστά από τα μάτια μας ,μιας κοινωνίας που δεν μπορεί να φροντίσει τα παιδιά της.
Παιδιά που αντί να περιμένουν να χτυπήσει το κουδούνι, περιμένουν τα αυτοκίνητα στο φανάρι μήπως καθαρίσουν κανένα τζάμι .Παιδιά που πουλάνε χαρτομάντιλα ,που πουλάνε λουλούδια ή μαζεύουν σίδερα από κάδους ανακύκλωσης. Όλοι λυπούμαστε για την κατάστασή τους αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να την αλλάξει.
Τα παιδιά είναι η πιο σημαντική επένδυση κάθε χώρας. Το κράτος που θα επενδύσει στην υγεία, την εκπαίδευση και τις ικανότητες των παιδιών του, επενδύει μελλοντικά στην ευημερία του. Οι κοινωνίες που δεσμεύονται να δώσουν σε όλα τα παιδιά ίσες ευκαιρίες κι είναι διατεθειμένες να επενδύσουν σε αυτά είναι οι κοινωνίες που ακμάζουν.
Το σύνταγμα προστάζει : «Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη ζωή, την επιβίωση και την ανάπτυξη», «Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην ανάπαυση, στο παιχνίδι και την ψυχαγωγία.»,« Τα παιδιά έχουν δικαίωμα προστασίας από κάθε μορφής κακομεταχείριση: βία, παραμέληση, κακοποίηση», «Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση. Το κράτος πρέπει να παίρνει μέτρα ώστε τα παιδιά να γράφονται και να μη διακόπτουν το σχολείο.», «Τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται από κάθε μορφής οικονομική εκμετάλλευση (επαιτεία, δουλεμπόριο)» ,«Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες έχουν δικαίωμα στη δωρεάν ειδική φροντίδα, εκπαίδευση και επιμόρφωση, ώστε να απολαμβάνουν ισότιμη και αξιοπρεπή ζωή.»
Η πραγματικότητα από την άλλη πλευρά χλευάζει, παιδιά που αναγκάζονται να δουλέψουν ή να επαιτήσουν, παιδιά που τα εκμεταλλεύονται κυκλώματα ή τα εξωθούν οι ίδιοι τους οι γονείς. Παιδιά εξαθλιωμένα που εμείς οι ενήλικες επιτρέπουμε να βιώνουν τη φρίκη του πολέμου. Παιδιά χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό και τροφή που πεθαίνουν από ασιτία. Παιδιά που οι ειδικές ανάγκες τους αδυνατούν να καλυφτούν από το υπάρχον σχολικό πλαίσιο, που πασχίζουν να κυκλοφορήσουν σε κατεστραμμένες ή ανύπαρκτες διαβάσεις, σε πεζοδρόμια αποκλεισμένα από αυτοκίνητα.
Το να ευχηθούμε να τηρείται το σύνταγμα και να προστατεύονται τα δικαιώματα των παιδιών είναι πολύ εύκολο. Το να αγωνιστούμε και να πιέσουμε ,ο καθένας με τον τρόπο του ,να σταματήσει η καταστρατήγηση της Διεθνής Σύμβασης για τα δικαιώματα του Παιδιού ,χρειάζεται περίσσευμα ψυχής.
«Η μόνη μορφή αθανασίας για την οποία μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι τα παιδιά”. Είναι δική μας υποχρέωση να διεκδικούμε και να προασπίζουμε τα δικαιώματα τους. Μόνο όταν όλα τα παιδιά έχουν ότι δικαιούνται θα ζούμε σε έναν καλύτερο κόσμο. Η παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών ας μας υπενθυμίζει πως αν θέλουμε να δούμε το ευγενέστερο όραμα , την βελτίωση της ζωής των παιδιών, να γίνεται πράξη, πρέπει να βρούμε την δύναμη να προβούμε σε δράση.
Γράφει η Λία Ρογγανάκη, Γενικός–Οικογενειακός Ιατρός, Περιφερειακή Σύμβουλος, Πρόεδρος Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων της Περιφέρειας Θεσσαλίας
