Θυμάμαι στο καφενείο του χωριού του παππού μου , στον Άβαντα της Αλεξανδρούπολης, ποτέ δεν πλήρωσε φαντάρος .Όλοι σεβόντουσαν τις ένοπλες δυνάμεις ,φαντάρους, στρατιωτικούς, αστυνομκούς, λιμενικούς. Οι εικόνες των κατοίκων να τους χαιρετούν ,να τους μιλάνε ,να τους κερνάνε,να τους επευφημούν ήταν πολύ οικείες. Αυτοί οι άνθρωποι άλλωστε, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πυρός, με ένα βαρύ χρέος και πράγματι μας κάνουν υπερήφανους.
Η ιστορία μας, έχει αποδείξει πως στις κρίσιμες στιγμές είμαστε μόνοι . Τα όπλα μας είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας και το εθνικό μας φρόνημα που το κρατάμε υψηλό ,τόσο στον Έβρο, όσο και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις στον Έβρο, με αβέβαιη εξέλιξη. Πλέον δεν πρόκειται για ένα μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά όπως τόνισε ο πρωθυπουργός , για «επιβουλή των ελληνικών εδαφών και γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε την ακεραιότητα της πατρίδας μας».
Για πρώτη φορά, μετά από χρόνια η πλειοψηφία των πολιτών ανακτά την αξία της εθνικής ασφάλειας, του εθνικού εδάφους, των συνόρων.
Δεν είναι φασίστας όποιος δεν θέλει να γίνει αποθήκη ψυχών η χώρα του. Δεν είναι εθνικιστής όποιος δεν διαπραγματεύεται τα σύνορα της χώρας του και την ακεραιότητα της .Είναι όμως λαϊκιστής, όποιος προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις ,χρησιμοποιώντας την δυστυχία των μεταναστών και των προσφύγων .Ας μάθουν ,πως όταν ενδίδεις στον εκβιασμό του άλλου, είναι σίγουρο ότι ο άλλος θα συνεχίσει να σε εκβιάζει. Ας θυμηθούν, πως «η Ελλάδα έχει αποδείξει την ευαισθησία της. Αλλά η αλληλεγγύη πρέπει να αποδεικνύεται και προς τους Έλληνες πολίτες.»
Το μήνυμα που κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα σε όλη την ακριτική περιοχή είναι πως «ο Έβρος δεν πέφτει με τίποτα»
Το μήνυμα του πρωθυπουργού είναι πως « Ο Έβρος είναι πάντα όρθιος και η Θράκη πάντα όρθια»
Δηλώνω εδώ από τα μετόπισθεν , υπερήφανη για όλους εσάς(αστυνομικούς όπως Διμοιρία Καρδίτσας,Τρικάλων, στρατιωτικούς, στρατιώτες, λιμενικούς) που αφήσατε τις οικογένειες σας και αγωνίζεστε για όλους εμάς.
Υπερήφανη για όλους τους Εβρίτες που έδειξαν μια ακόμη φορά το μεγαλείο της ψυχή τους και έτρεξαν να προσφέρουν ,από το Σωματείο εστίασης ,μέχρι τον πολιτιστικό σύλλογο και την κοινότητα του Άβαντα.
Υπερήφανη και για όλους εμάς που καταλάβαμε, ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να βοηθήσουμε την χώρα μας και εμάς τους ίδιους.
Γράφει η Λία Ρογγανάκη, Γενικός–Οικογενειακός Ιατρός, Επιμελήτρια Ά Κέντρο Υγείας Μουζακίου, Περιφερειακή Σύμβουλος
