Στις 18 Σεπτεμβρίου, γίναμε όλοι μάρτυρες ενός ακραίου καιρικού φαινομένου. Μέσα σε λίγες ώρες δημιουργήθηκαν ανυπολόγιστες καταστροφές, με εκατοντάδες σπίτια, καταστήματα ,αυτοκίνητα να έχουν υποστεί ζημιές, περιουσίες να έχουν καταστραφεί, δρόμους να έχουν διαλυθεί και την λάσπη να έχει καλύψει τα πάντα. Άνθρωποι έχασαν τα υπάρχοντα τους ,την σοδειά τους , τα ζώα τους, τα εμπορεύματα τους ,τη δουλειά τους .Η εμπειρία μιας πλημμύρας είναι ιδιαίτερα αγχωτική και τρομακτική και προκαλεί απόγνωση.
Μια τέτοια τραυματική εμπειρία, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη ψυχική υγεία των ανθρώπων. Είναι πολύ φυσιολογικό οι άνθρωποι να αισθάνονται θλίψη, απόγνωση, θυμό και φόβο. Όταν φεύγει ο κίνδυνος, η ακραία υπερένταση αρχίζει και υποχωρεί ,την διαδέχονται όμως το άγχος, η οργή και η αναζήτηση απαντήσεων.
Ζώντας μια τέτοια βιβλική καταστροφή νιώθεις πως απειλείται η ασφάλεια η δική σου και της οικογένειας σου. Καθώς η φύση συνεχίζει να «εκφράζεται» με τον Ιανό, προκαλώντας κατακλυσμιαία καταστροφή, νιώθεις πολύ μικρός και αβοήθητος. Δυστυχώς το κακό δεν τελειώνει με το πέρασμα του τυφώνα, η τραυματική αυτή εμπειρία μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή μετατραυματικού στρες.
Όσοι βιώσαμε αυτό το ακραίο φυσικό φαινόμενο, είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι, συχνά έχουμε αναμνήσεις του γεγονότος ή επανάληψη του γεγονότος στα όνειρα μας(συμπτώματα αναβίωσης). Πολλοί από εμάς εμφανίζουν διαταραχές ύπνου, άλλοι πάλι έχουν αρνητική διάθεση και σκέψη και κάποιοι ευερεθιστότητα και υπερδιέγερση.
Όταν μιλάμε για ψυχική υγεία δεν εννοούμαι μόνο την απουσία μιας ψυχικής διαταραχής ,αλλά μια κατάσταση συναισθηματικής ευημερίας, όπου το άτομο είναι λειτουργικό και μπορεί να αξιοποιεί τις ικανότητες του ώστε να ανταπεξέρχεται στην καθημερινότητα. Στην εποχή μας και πολύ περισσότερο εμείς με τα όσα ζήσαμε, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι η ψυχική πάθηση, δεν είναι κάτι ξένο και αδύνατο να μας συμβεί. Αφορά άλλωστε τους πάντες, παιδιά, έφηβους, ενήλικες, άνδρες, γυναίκες, πλούσιους, φτωχούς.
Τα συναισθήματα που βιώνουμε μετά από μία τραυματική εμπειρία, όταν έχουν αλλάξει οι καθημερινές μας συνήθειες ,όταν δεν βρίσκουμε την διάθεση για δραστηριότητες που μας ευχαριστούσαν, είναι κάτι ανθρώπινο και φυσιολογικό. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν αρκεί να είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε και να μοιραστούμε τα συναισθήματα που μας προκάλεσε αυτό το πρωτόγνωρο γεγονός.
Αρχικά πρέπει να αποδεχτούμε ότι πρόκειται για μια δύσκολη περίοδο οδύνης και πένθους. Τα προβλήματα είναι πολλά αλλά θα τα λύσουμε σταδιακά όλοι μαζί. Πρέπει να επαναφέρουμε την κανονικότητα, βάζοντας κάθε φορά μικρούς και εφικτούς στόχους. Είναι σημαντικά, η υποστήριξη από οικογένεια , φίλους και συνανθρώπους, η συζήτηση και χαλάρωση, η καλή διατροφή και ο ύπνος.
Αρκετοί άνθρωποι είναι περισσότερο ευάλωτοι ψυχικά, σε τέτοιες συνθήκες και αλλαγές ,χωρίς να μπορούν εύκολα να αφήσουν το γνώριμο και την ασφάλεια και να προχωρήσουν στο καινούριο που τους φαίνεται βουνό.
Η πλημμύρα επηρέασε και θα συνεχίσει να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη ψυχική υγεία των ανθρώπων, αρκετό διάστημα μετά το γεγονός. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί θεραπεία του ψυχικού τραύματος από ιατρό. Αναγνωρίζοντας την σπουδαιότητα της ψυχικής υγείας, ας βοηθήσουμε όλοι στηρίζοντας τόσο τον εαυτό μας, όσο και τους άλλους, ώστε μετά την καταστροφή να βγούμε πιο δυνατοί ,αποκτώντας αντισώματα ψυχής.
Γράφει η Λία Ρογγανάκη, Γενικός-Οικογενειακός Ιατρός, Περιφερειακή Σύμβουλος, Πρόεδρος Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων της Περιφέρειας Θεσσαλίας
