Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα και ο λαός μας έχουν οδηγηθεί στα έσχατα όρια της εξαθλιώσεως από:
1
. Την παγκόσμια οικονομική κρίση, αποτέλεσμα των παγκοσμιοποιητικών ονειρώξεων των γιάπηδων του διεθνούς ελευθερο-καπιταλισμού και των μεγαλοτραπεζιτών αφεντικών τους, με στόχο όπως πάντα την μόνιμη κερδοφορία τους.
2
. Τους καθόλου τυχαίους αλλά τις περισσότερες φορές στοχευμένους χειρισμούς του τρισάθλιου μεταπολιτευτικού κατεστημένου της Ελλάδος.
3
. Την καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας από τους ίδιους τους εκπροσώπους αυτού του κατεστημένου, τα παιδιά της «γενιάς του πολυτεχνείου
».
4
. Τους ατελέσφορους και ανεπαρκείς καταστροφικούς χειρισμούς προσαρμογής στις απαιτήσεις του πρώτου μνημονίου, βασισμένους σε μία κοντόθωρη και μικρονοϊκή (πολύ ύποπτο αφού χαράσσονταν από ευφυείς) πολιτική λογιστικού ισολογισμού, γκρεμίζοντας και ισοπεδώνοντας κάθε αναπτυξιακή προοπτική και ελπίδα.
Ο στόχος ήταν να βρεθεί η Ελλάδα, με κομμένες τις προσόδους και κάθε αναπτυξιακή της προοπτική, με εξωνημένες δια παντός όλες τις πλουτοπαραγωγικές και τις πηγές πιθανής μελλοντικής της ανακάμψεως και με τον λαό μας σε κατάσταση αδιεξόδου και οικονομικής εξαθλιώσεως, «λούμπεν
»
προλεταριοποιημένο στο έπακρο, χωρίς δυνατότητα αντιδράσεως.
Με τη χώρα και τον λαό να προσεγγίζουν ταχύτατα το σημείο «μη επιστροφής
»,
πρέπει να βρούμε ένα σημείο στηρίξεως για να ανακοπεί η πορεία της κοινωνικής εξαθλίωσης και του εθνικού εξανδραποδισμού.
Οι όροι του νέου μνημονίου εξυπηρετώντας μόνο τα συμφέροντα των αφεντικών της τρόικας απεμπολούν δια παντός την κυριαρχία της πατρίδος μας επί των πόρων, καταργώντας ουσιαστικά αυτή καθ’ εαυτή την εθνική μας κυριαρχία και αποκλείουν οριστικά από τον λαό μας (από εμάς όλους, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας) την δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης στην ίδια του τη χώρα.
Η καταψήφισή τους και η άρνηση υποταγής σε αυτούς, αποτελεί ένα ύστατο μέσο αντιστάσεως με ουσιαστική αλλά και εμβληματική λειτουργία και είναι η μόνη επιλογή που επιβάλλεται από το εθνικό μας συμφέρον και τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν προφάσεις ούτε δικαιολογίες. Ενωμένοι και αποφασισμένοι πρέπει να δείξουμε το φρόνημα, τη γροθιά και τα όπλα μας στους επίδοξους κατακτητές μας.
Όπως παλιότερα η οπλιτική φάλαγγα, με τις ασπίδες σφιχτά ενωμένες, τα δόρατα προτεταμένα, με τις πίσω σειρές να στηρίζουν και να ωθούν συνεχώς τις μαχόμενες πρώτες, πρέπει να σταθούμε εδώ και να αντιμετωπίσουμε τον εισβολέα.
Είτε πέσουμε είτε όχι, διαχρονικά θα νικήσουμε με τον ελληνικό μας προαιώνιο τρόπο και θα απαλλάξουμε μια και καλή τη χώρα από τον εχθρό.
Και μια και ο λόγος στην αρχαία μας ιστορία, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όταν ο ήρωας θριαμβευτής των Πλαταιών Παυσανίας, είτε αγορασμένος από τον Περσικό χρυσό είτε σε εκτέλεση κάποιων δικών του σχεδίων ίσως και καλής προαιρέσεως (αδιάφορο), πρόδωσε την πατρίδα του, καταδικάστηκε άμεσα σε θάνατο με εντοιχισμό από όλο το λαό μέσα στο ναό όπου είχε καταφύγει ικέτης.
Τον πρώτο λίθο, τον τοποθέτησε η ίδια του η μητέρα.
Κώστας Καρδαράς
Χειρουργός
Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσης
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ
