Όλοι γίναμε μάρτυρες τις τελευταίες ημέρες των Μαραθώνιων διαπραγματεύσεων μεταξύ της ελληνικής πλευράς και της τρόικα για τη νέα δανειακή σύμβαση. Κρίμα που σπαταλήθηκε τόσος χρόνος τη στιγμή που δεν αξιοποιήθηκαν όλες οι παράμετροι και οι δυνατότητες για να βρεθεί επιτέλους η χώρα σε αναπτυξιακή πορεία. Η έλλειψη των αποφάσεων για διαρθρωτικές αλλαγές στο νέο μνημόνιο αποτελεί τον αδύναμο κρίκο των πρόσφατων αποφάσεων. Είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει ένα πακέτο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα ξανατοποθετήσουν την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης μέχρι το 2020. Τίποτα όμως από αυτά δεν έγινε, αντιθέτως οι αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση «φλέρταραν»
με την ιδέα της επιστροφής στη δραχμή, γεγονός που θα αποτελούσε την πλήρη καταστροφή μας.
Στις συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις καθοριστικό ρόλο έπαιξε το κομματικό συμφέρον γι’ αυτό και από το περασμένο Σάββατο υπήρξαν τόσες αναβολές στην περιβόητη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών με τον Πρωθυπουργό. Το κομματικό συμφέρον μετέθεσε για τον Ιούνιο ένα μέρος των μέτρων που έπρεπε να ληφθούν τώρα. Πρόκειται για τη μείωση του αφορολογήτου στα
3000 ευρώ ή την κατάργησή του, οι περικοπές στα ειδικά μισθολόγια και τέλος το θέμα του 13ου και 14
ου μισθού.
Το χειρότερο όμως είναι πως προτεραιότητα δεν έχει για τους πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου η σωτηρία της Ελλάδας , αλλά η δική τους πολιτική σωτηρία, γιατί τι είδους πακέτο διάσωσης είναι αυτό που οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, εκτόξευση της ανεργίας, διόγκωση του χρέους και απομόνωση της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος από τις αγορές χωρίς να δίνει την παραμικρή ένδειξη πως κάτι μπορεί να βελτιωθεί. Και δεν υπάρχει τέτοια ένδειξη τη στιγμή που κανένας τους δεν έβαλε στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών, όπως για παράδειγμα τις ιδιωτικοποιήσεις και τόσες άλλες ευκαιρίες ανάπτυξης που έχουμε. Όλοι προτίμησαν την εύκολη και αδιέξοδη οδό των περικοπών – και μάλιστα με δόσεις – που το μόνο αποτέλεσμα που θα έχουν είναι η συνεχώς βαθύτερη ύφεση.
Όλα αυτά τη στιγμή που στην Ελλάδα το
1/3
σχεδόν του πληθυσμού ζει στα όρια ης φτώχειας, ποσοστό που θα αυξηθεί δραματικά μετά την εφαρμογή των νέων μέτρων, παράλληλα με τις φωνές των Ευρωπαίων που κατάλαβαν την αναξιοπιστία των συγκεκριμένων πολιτικών ηγετών και κάνουν λόγο ανοιχτά πλέον για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Αυτά κατάφεραν οι κύριοι που μας κυβερνούν και θα είναι οι ίδιοι που σε λίγο καιρό θα έρθουν με μεγάλο θράσος να ζητήσουν ξανά την ψήφο των πολιτών, γιατί το μόνο που τους νοιάζει είναι η πολιτική τους επιβίωση στις πλάτες ενός ολόκληρου λαού. Ας κοπιάσουν!
*Ο Κώστας Γκαβογιάννης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Συμμαχίας και υποψήφιος βουλευτής Καρδίτσας
