«Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις» έλεγε ο Οδυσσέας Ελύτης. Και αν και δεν διεκδικώ τις δάφνες του γνήσιου εκφραστή του κορυφαίου λογοτέχνη της πατρίδας μας, είμαι βέβαιος ότι αναφερόταν σε μια διαρκή και ατέρμονη προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών. Στηδημιουργία των προϋποθέσεωνκαι των όρων εκείνων, που οδηγούν σε μια ανάταση πραγματική. Ανάτασηπροσωπική, ανάταση κοινωνική, πολιτική, οικονομική.
Και σε κάθε περίπτωση,ο Ελύτης δεν υπονοούσετην προσπάθεια παραποίησης της αλήθειας. Την προσπάθεια βιασμού της πραγματικότητας και την προσαρμογή της σε μια άλλη, με φτιασιδώματα που εξυπηρετεί μικροκομματικούς και κοντόφθαλμους σχεδιασμούς. Σε μια «άλλη αλήθεια», λίγο πιο βολική, και βεβαίως πολύ πιο διαχειρίσιμη.
Μετά το Γιούρογκρουπ της Μάλτας,οι υπερφίαλες διακηρύξεις του κ. Τσίπρα για το «τέλος της λιτότητας», έχουν θέση μονάχα στον κάλαθο των αχρήστων.
Γιατί, όσο και αν θέλει η προπαγάνδα του Μαξίμου να μεταβάλλειτην πραγματικότητα του απόλυτουκατήφορου της οικονομίας τα τελευταία δύο χρόνια διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, η άνοιξη του 2017 δεν φαίνεται να σηματοδοτεί την «άνθισή» της. Η 12μηνη διαπραγμάτευση της δεύτερης αξιολόγησης από τονπρωθυπουργό και τον υπουργό οικονομικών, επεφύλασσε νέα δημοσιονομικά μέτρα και περικοπές συντάξεων, ύψους 4 δις περίπου, που με μαθηματική βεβαιότητα θα ξαναβυθίσουν τον ταλαιπωρημένο παραγωγικό ιστό της οικονομίας μας στην άβυσσο της ύφεσης.
Και τελικά, ο κ. Τσακαλώτος, για μια ακόμα φορά, φόρτωσε την ελληνική οικονομία με επιπλέον περιττά μέτρα για μετά το 2018, χωρίς καμία εγγύηση για την ομαλή αναχρηματοδότηση της πατρίδας μας μετά την λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Αντί για λεφτά χωρίς μνημόνιο, έφερε ένα ακόμα μνημόνιο, το 4ο Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς λεφτά.
Την άνοιξη της ελληνικής οικονομίας αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις, θα έλεγε και σήμερα ο ποιητής,προτρέποντας να δημιουργήσουμε τις συνθήκεςγια την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας. Να κάνουμε περισσότερα και πιο τολμηρά βήματα για να πάμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις λίγο πιο μακριά. Να εκσυγχρονίσουμε τις κρατικές δομές και να απελευθερώσουμε τις αγορές από στρεβλώσεις και ακαμψίες. Να στηρίξουμε στην πράξη την προσέλκυση νέων επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, έξω και πέρα από τις παραδοσιακές κρατικές δομές. Να προτάξουμε την ισόρροπη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη απέναντι στη κρατικοδίαιτη μεγέθυνση.
Μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Τσίπρα , εκείνο πουτου προσάπτουν τα χελιδόνια, δεν είναι απλά «η άνοιξη που δεν έφερε». Αλλά η Άνοιξη που δεν «έφτιαξε».Και η μοναδική πραγματική συνεισφορά του στον τόπο, παραμένει ότι κατάφερε να διαλύσει τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις που ο ίδιος για χρόνια καλλιεργούσε στην πολύπαθη ελληνική κοινωνία.
Του Κώστα Τσιάρα, Βουλευτή Καρδίτσας & Γενικού Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας
