Ο ελληνικός λαός πιστεύοντας και ελπίζοντας στα τόσα παραμύθια των πολιτικών, κυρίως μεγαλόσχημων πολιτικών και κάτω από την μεγάλη πίεση που του ασκούσαν όλα τα πιστωτικά ιδρύματα, τόλμησε και χώθηκε έως το λαιμό στα χρέη και περίμενε να βγάλει κάποτε το κεφάλι του νικητής από το βούρκο. Χρεώθηκε γιατί πίστευε πως κάνοντας κάτι, το κάνει όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά να αφήσει κάτι και στα παιδιά του που τόλμησε να κάνει για να τα παραδώσει στην αγκαλιά της πατρίδας και στην αλητεία των πολιτικών. Που κατέληξε; Η πλειοψηφία αγόρασε ένα σπίτι υπερχρεωμένο να δει μια άσπρη μέρα και να γλιτώσει από τα ενοίκια και από τις μετακομίσεις από ‘δω και από ‘κει και τώρα το σπίτι αυτό που το νόμιζε για ένα καταφύγιο, μια κιβωτό, να γεμίσει με τα δικά του όνειρα, το βλέπει να του γίνεται θηλιά στο λαιμό, έτοιμη να τον πνίξει, εάν προλάβει και δεν πέσει ο ίδιος από κανένα μπαλκόνι και γράψει έτσι στα παλιά του τα παπούτσια όλους τους πολιτικάντηδες! Είναι οι δόσεις των δανείων. Ήρθε και το χαράτσι. Ήρθε και το πέσιμο των τιμών ακινήτων που ενώ ένα δάνειο ήταν ίσο με την αξία του σπιτιού, έφτασε σε σημείο το ίδιο το δάνειο να μην φτάνει να εξοφληθεί από την αξία του ίδιου του σπιτιού. Τι μένει λοιπόν; Ένα μένει. Το κούρεμα των στεγαστικών δανείων όσων χορηγήθηκαν μέχρι και 31/12/2011. Τα 2/3 των στεγαστικών δανείων πρέπει να διαγραφούν και το 1/3 πια να απομείνει στον οφειλέτη τώρα που κα η ανεργία του χτύπησε, όχι μόνο την πόρτα αλλά μπήκε και θρονιάστηκε μέσα και δεν λέει να ξεκουμπιστεί να φύγει. Ας το τολμήσουν λοιπόν οι πολιτικάντηδες και να ψηφίσουν νόμο τέτοιο που θα λειτουργήσει ως ασπίδα του ανέργου πολίτη. Και να μην χρειάζεται πια να καταφεύγει στα δικαστήρια, να ξοδεύεται απ’ τη στιγμή που δεν έχει να ζήσει, να αγοράσει ένα καρβέλι ψωμί, τουλάχιστον να έχει ένα κεραμίδι στο κεφάλι του και όταν τα πράγματα στρώσουν τότε ας αποφασίσουν κάτι άλλο που να συμφέρει την πατρίδα μας.
Μουζάκι 16/1/2012
Οικολογικό Κίνημα Μουζακιώτικης Αλληλεγγύης
ΟΙ.ΚΙ.Μ.Α.
