Με τη μαθητική παρέλαση στην οδό Καραϊσκάκη στις 12 το μεσημέρι της Τετάρτης στην πόλη μας, ολοκληρώνονται οι εορταστικές εκδηλώσεις για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Όλα τα σχολεία του Νομού μας τίμησαν με διάφορες εκδηλώσεις την επέτειο, ενώ στις 11 το πρωί πραγματοποιήθηκε προσκύνημα και κατάθεση στεφάνων από αντιπροσωπείες μαθητών, προσκόπων και οδηγών στο άγαλμα του «Καραϊσκάκη», με επικεφαλής καθηγητές και δασκάλους. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε ομιλία στην αίθουσα του Δημοτικού μας Κινηματοθεάτρου από τον Διευθυντή του 6ου Δημοτικού Σχολείου Καρδίτσας , Τρυπογεώργου Παναγιώτη προς τους υπαλλήλους της Ν.Α., δημοσίους και δημοτικούς υπαλλήλους, υπαλλήλων ΝΠΔΔ, οργανισμών κ.α. Ακολούθησε εκδήλωση για την εθνική επέτειο, την οποία παρουσίασαν μαθητές του 6ου και 20ου Δημοτικών Σχολείων Καρδίτσας, υπό την επιμέλεια των εκπαιδευτικών των παραπάνω σχολείων.
Απόσπασμα από την ομιλία του κ. Τρυπογεώργου Παναγιώτη.
25η Μαρτίου. Σαν σήμερα ο αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε στην Παρθένο Μαρία και μαζί σ΄ όλη την ανθρωπότητα το μήνυμα της ενσάρκωσης του υιού του Θεού και της απολύτρωσης του ανθρώπου από το σκοτάδι της αμαρτίας. Σαν σήμερα ο λειτουργός του Υψίστου ,ο Γερμανός ,στην Αγία Λαύρα, έφερε στην Ελλάδα το μήνυμα του ξεσηκωμού για την απελευθέρωση από τα δεσμά της τουρκικής δουλείας .Διπλή λοιπόν είναι η σημερινή γιορτή. Γιορτή της χριστιανοσύνης και γιορτή της πατρίδας μας.
Από τις 29 Μαΐου του 1453 η πατρίδα μας ήταν υποδουλωμένη στους Τούρκους. Πολλές εκκλησίες έγιναν τζαμιά. Τις περιουσίες μας τις άρπαξαν οι Τούρκοι. Οι δυστυχισμένοι Έλληνες υπέφεραν τα πάντα. Έκαναν όμως υπομονή και περίμεναν να ξημερώσει η μεγάλη μέρα της λευτεριάς. Πάντα ήλπιζαν και ποτέ δεν έχασαν την πίστη τους : «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ΄ναι». Για να ξεκινήσει, όμως η επανάσταση ,υπήρξαν τρεις βασικές προϋποθέσεις: Στα χρόνια της σκλαβιάς οι υπόδουλοι Έλληνες απέκτησαν στρατιωτική δύναμη, που ήταν και η πρώτη βασική προϋπόθεση στον υπέρτατο αγώνα για τη λευτεριά τους. Αυτό έγινε με τους κλέφτες και τους αρματωλούς, που δημιούργησαν τις πιο διαλεχτές στρατιωτικές δυνάμεις του έθνους ,για τον πιο δύσκολο απ΄ όλους τους πολέμους, τον κλεφτοπόλεμο .Η δεύτερη προϋπόθεση για την επιτυχία της επανάστασης στάθηκε ο αξιόλογος εμπορικός στόλος εκείνης της εποχής ,που αργότερα μετατράπηκε σε μια δύναμη πολεμική ,που όχι μονάχα μπόρεσε να αντιπαρατεθεί με την τουρκική αρμάδα ,αλλά και κατόρθωσε πολλές φορές να τη νικήσει, κυριαρχώντας στο Αιγαίο. Η τρίτη ,τέλος, μέγιστη προϋπόθεση για την επιτυχία της επανάστασης ,στάθηκε ο διαφωτισμός, δηλαδή η ιδεολογική προπαρασκευή του Γένους.
Πρωτοπόροι σ ΄ αυτή την προσπάθεια στάθηκαν ο Ρήγας Φεραίος ,ο Κοραής και ο Κοσμάς Αιτωλός. Στα 1814 ο Σκουφάς ,ο Ξάνθος και ο Τσακάλωφ ίδρυσαν στην Οδησσό την εταιρεία των Φιλικών. Σκοπός της η ελευθερία του Έθνους. Σύντομα οι τρεις γίνονται δέκα, είκοσι ,εκατό ,χιλιάδες .Απ’ τα παράλια της Μικράς Ασίας ως τα Επτάνησα κι απ’ το Δούναβη ως τη Μάνη, άνθρωποι του λαού, ιερείς ,πρόκριτοι ,έμποροι, δάσκαλοι και άρχοντες ορκίζονται τον όρκο τον ιερό .Απεσταλμένοι των Φιλικών γύριζαν σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Η σπίθα της λευτεριάς ξαναφουντώνει. Ο Παπαφλέσσας τρέχει απ ‘άκρη σ ‘άκρη .Μοιράζει λιγοστά μπαρουτόβολα ,ξεσηκώνει με το λόγο του ψυχές ,σβήνει και τους τελευταίους δισταγμούς.
Και η μεγάλη μέρα ξημερώνει.25 Μαρτίου 1821. Οι καπεταναίοι στην Αγία Λαύρα έδωσαν το μεγάλο όρκο :Ελευθερία ή θάνατος .Απ’ τη στιγμή εκείνη άρχισε ο μεγάλος και πανένδοξος αγώνας του ΄21.Μια χούφτα Έλληνες από τη μια μεριά ,από την άλλη στεκόταν μια πανίσχυρη αυτοκρατορία. Πολεμούν οι λίγοι με τους πολλούς .Αλλά οι λίγοι Έλληνες αισθάνονται να τους καίει ο πόθος της λευτεριάς .Η πίστη στην Ελευθερία ,τους δίνει δύναμη ν’αψηφούν τα πάντα. Χαρακτηριστικά ο Κολοκοτρώνης έλεγε : Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε την επανάσταση ,δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχουμε άρματα ,ούτε ότι οι Τούρκοι κρατούσαν τα κάστρα και τις πόλεις, αλλά σαν βροχή έπεσε σ ‘όλους η επιθυμία της ελευθερίας μας και όλοι οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι έμποροι ,μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν τον σκοπό και εκάναμε την επανάσταση»
Στην περίοδο 1821-1824 η επανάσταση προόδευσε ραγδαία .Ο Νικηταράς στο Βαλτέτσι, ο Αθανάσιος Διάκος στην Αλαμάνα ,ο Οδυσσέας Ανδρούτσος στο Χάνι της Γραβιάς και ο Κωνσταντίνος Κανάρης στη Χίο γράφουν λαμπρές σελίδες στην ιστορία της Ελληνικής επανάστασης .Οι άτακτοι σχηματισμοί των κλεφτών και του νησιώτικου στόλου κατόρθωσαν να καταλάβουν πολλά φρούρια και να αποκρούσουν όλες τις τουρκικές εκστρατείες από στεριά και θάλασσα.
Μαύρη σελίδα στην ιστορία του αγώνα αποτελεί ο εμφύλιος πόλεμος που άρχισε το φθινόπωρο του 1823 ,στην αρχή ως πολιτική διαμάχη και αργότερα από τον Ιούλιο του 1824,ως τραγική ένοπλη σύγκρουση. Οι αντιθέσεις των παρατάξεων ,οι προσωπικές φιλοδοξίες, τα ατομικά οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα δίχασαν τους αγωνιστές και το λαό .Θύματα του εμφύλιου πολέμου δεν υπήρξαν μόνο οι πρωταγωνιστές της επανάστασης στην Πελοπόννησο και στη Στερεά. Το μεγάλο θύμα ήταν η ίδια η επανάσταση :ενώ οι ηγέτες της αλληλοσκοτώνονταν ,ο τουρκικός στόλος κατέστρεφε την Κάσο και τα Ψαρά ,και τα αιγυπτιακά στρατεύματα με αρχηγό τον Ιμπραήμ αποβιβάζονταν στην Πελοπόννησο .Για δύο χρόνια από το 1825 ως το 1827 ,ο Ιμπραήμ ρήμαζε τη χώρα. Με την κατάληψη του Μεσολογγίου, που η θρυλική του έξοδος αναζωπύρωσε τον ευρωπαϊκό φιλελληνισμό, και με την κατάληψη της Ακρόπολης των Αθηνών, οι Τούρκοι έγιναν κύριοι της Στερεάς Ελλάδας και η Επανάσταση φάνηκε, ότι θα έσβηνε. Ωστόσο ,οι εθνικές δυνάμεις φαίνονταν ανεξάντλητες .Συσπειρωμένες γύρω απ’ τον Κολοκοτρώνη στην Πελοπόννησο τον Καραϊσκάκη στη Στερεά Ελλάδα, το Μιαούλη και Σαχτούρη στη θάλασσα αναζωογονούσαν την αντίσταση και υποχρέωναν τις μεγάλες Δυνάμεις, Ρωσία ,Αγγλία και Γαλλία να επέμβουν στο Ελληνικό ζήτημα που ,από την αρχή ,διατάραζε τη διπλωματία τους. Έτσι ,μετά από μακρές διαπραγματεύσεις συνήψαν τον Ιούλιο του 1827 την τριπλή συμμαχία.
Η Ελληνική επανάσταση τελείωσε με νίκη. Στοίχησε όμως βαρύτητα. Εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων και Ελληνίδων χάθηκαν στα πεδία των μαχών ,από την πείνα και τις κακουχίες, από τους διωγμούς και τις σφαγές στις επαναστατημένες περιοχές ,αλλά και στην Κωνσταντινούπολη ,στη Σμύρνη στην Κύπρο και αλλού. Ωστόσο, η Ελληνική Επανάσταση με τη μακρά διάρκειά της ,τις κορυφαίες στιγμές της και την αίσια έκβασή της ,προβάλλει ως ιστορική εποποιία και ως θρίαμβος της ελευθερίας .Αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα για το καθεστώς της ιερής συμμαχίας και σήμανε το θρίαμβο της αρχής των εθνοτήτων.
Κυρίες και κύριοι
Όσο τα χρόνια κυλούν ,τόσο περισσότερο το 1821 θα προβάλλει στο ιστορικό στερέωμα ως ένα φωτεινό μετέωρο. Φωτεινό για την υπέρτατη δύναμη που κλείνει μέσα του ,δύναμη πίστης ,δύναμη απόφασης, δύναμη αγώνα. Μετέωρο, γιατί επιβάλλεται ως επαναστατικό κίνημα ελευθερίας μέσα σε μια ιστορική περίοδο που οι αντιλήψεις, και οι κανόνες της απέκλειαν την εμφάνιση του και καταδίκαζαν την τόλμη του.
Σήμερα που γιορτάζουμε τη μεγάλη και ένδοξη επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας καλούμαστε να αποδώσουμε το φόρο τιμής που χρωστάμε στη μνήμη εκείνων που έπεσαν ηρωικά ,που με τη μεγάλη θυσία τους μας χάρισαν την ελευθερία ,και να τους στεφανώσουμε με τη δάφνη της ευγνωμοσύνης Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχηθώ ο σημερινός πανηγυρισμός της 25ης Μαρτίου, ας χρησιμεύσει σαν ένα νέο πατριωτικό αναβάπτισμα και ας μας υπενθυμίσει την υποχρέωση ,που έχουμε συσπειρωμένοι να διαφυλάξουμε την πατρίδα μας ελεύθερη και ανεξάρτητη για να γίνουμε κι εμείς άξιοι της ιστορίας μας.
ΖΗΤΩ Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
