Το ποδήλατο αποτελεί για την περιοχή μας ένα μέσο το οποίο έχει περιβληθεί με αγάπη από τους συμπολίτες μας και έχει ενσωματωθεί σε μεγάλο βαθμό στην καθημερινότητα της πόλης μας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής κυρίως ως μέσο μετακίνησης αλλά και ως μέσο αναψυχής και αθλητισμού. Παρόλα όμως τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις ιδιαιτέρως ευνοϊκές για την περίπτωσή μας συνθήκες δεν κάναμε αυτό που έπρεπε ούτως ώστε να κεφαλαιοποιήσουμε κάποια πράγματα και να προχωρήσουμε ένα βήμα πιο μπροστά.
Πιο συγκεκριμένα δηλαδή παρόλο που πριν αρκετά χρόνια έγινε το πρώτο βήμα με την κατασκευή ενός βασικού ποδηλατικού δικτύου με διαδρομές οι οποίες διασχίζουν ορισμένους κεντρικούς οδικούς άξονες της πόλης σήμερα παραμένουμε στο ίδιο ακριβώς σημείο. Δεν υπήρξε ποτέ η στοιχειώδης περιφρούρηση των ποδηλατοδρόμων, δεν υπήρξαν βελτιώσεις και αλλαγές εκεί που υπήρξαν αστοχίες, δεν έγινε ποτέ η απαραίτητη συντήρηση με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν πολλές φθορές οι οποίες εγκυμονούν κινδύνους για τους χρήστες και βεβαίως δεν συνοδεύτηκαν οι παρεμβάσεις με παράλληλη ευαισθητοποίηση – ενημέρωση με στόχο να δημιουργηθεί η κατάλληλη ποδηλατική παιδεία.
Η συγκεκριμένη λογική (ή μη λογική καλύτερα) θα πρέπει να σταματήσει και επιτέλους να γίνουν κάποια πράγματα όπως πρέπει. Ακούμε με ευχαρίστηση είναι αλήθεια ότι έχει εγκριθεί η χρηματοδότηση για την επέκταση του δικτύου των ποδηλατοδρόμων (στο πλαίσιο μια ευρύτερης αστικής ανάπλασης) και στην οδό Τρικάλων ώστε να συνδεθούν τα εκεί σχολικά συγκροτήματα και οι σχολές με το κεντρικό δίκτυο των ποδηλατοδρόμων. Δεν πρέπει όμως πριν προχωρήσουμε σε αυτά τα νέα έργα να διορθώσουμε τα λάθη, τις αστοχίες και τα προβλήματα που υπάρχουν στα παλαιότερα? Δεν θα έπρεπε οι αρμόδιοι να προχωρήσουν αρχικά στην αποκατάσταση των ζημιών που έχουν προκληθεί από τη χρόνια χρήση, εξαιτίας ατυχημάτων αλλά και από χρήση λάθος υλικών. Και αν γι’ αυτό θα πρέπει να περιμένουμε λίγο γιατί είναι κάτι που κοστίζει τι θα λέγαμε να προχωρήσουμε σε κάτι που δεν κοστίζει, και αυτό δεν είναι άλλο από την σήμανση των ποδηλατοδρόμων. Ας προχωρήσουμε αρχικά στις εκείνες τις παρεμβάσεις που θα άρουν τα προβλήματα ελλιπούς σήμανσης τα οποία προκαλούν ανασφάλεια τόσο στους χρήστες αλλά και στους πεζούς και τους οδηγούς των αυτοκινήτων. . Επίσης πολύ συχνά οι ποδηλατόδρομοι αντιμετωπίζονται ως χώροι όπου όποιος θέλει αφήνει ότι θέλει και αν αυτό λύνεται με την σωστή αστυνόμευση τι θα λέγατε για τους κάδους που βρίσκονται μέσα στους ποδηλατοδρόμους πχ της οδού Καραισκάκη. Το ζήτημα δηλαδή ξεκινά από προβληματικό σχεδιασμό, μεμονωμένη αντιμετώπιση κάποιων παρεμβάσεων και βεβαίως καταλήγει στο κυρίαρχο πρόβλημα των περισσοτέρων έργων τα οποία γίνονται, παραδίδονται πολλές φορές άρον άρον για να βγουν οι απαραίτητες φωτογραφίες και να κοπούν οι σχετικές κορδέλες και μετά μην τον είδατε τον Παναή… που λέει και ο λαός μας.
Γιατί πως αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε την πλήρη απαξίωση πχ των ποδηλατοδρόμων που συνδέουν το Παυσίλυπο με τον θερινό κινηματογράφο καθώς και του περιαστικού ποδηλατόδρομου, οι οποίοι επί της ουσίας έχουν καταργηθεί;
Και πως βεβαίως μπορούμε να μιλάμε για μια πόλη που αγαπά το ποδήλατο και δίνει έμφαση στην βιώσιμη κινητικότητα ενώ παράλληλα βλέπουμε τα αυτοκίνητα να έχουν κατακλύσει τους δρόμους και να δημιουργούν κυκλοφοριακή ασφυξία στην «πόλη του ποδηλάτου», να είναι παρκαρισμένα παντού σε πεζοδρόμια, σε γωνίες, διαβάσεις πεζών και ΑΜΕΑ, πάνω σε πλατείες και πεζοδρόμους, να κυκλοφορούν ακόμη και στα πλέον αδιανόητα μέρη όπως στην κεντρική πλατεία, και στο κτίριο της Δημοτικής αγοράς. Πως λοιπόν μπορούμε να μιλάμε για μια φιλική προς τον πολίτη και το ποδήλατο πόλη την στιγμή που όλα φαίνονται τόσο ανοχύρωτα, ανοργάνωτα και τυχαία?
Θα πρέπει επιτέλους να δούμε με την απαραίτητη σοβαρότητα ορισμένα πράγματα. Καλούμε λοιπόν – αφού πρώτα της ευχηθούμε καλή επιτυχία -την νέα Δημοτική Αρχή να πάρει θέση στα παραπάνω ζητήματα, να ξεκινήσει λύνοντας τα εύκολα, να δρομολογήσει τα λιγότερο εύκολα και να σχεδιάσει μια σοβαρή πολιτική για το θέμα ποδήλατο και βιώσιμη κινητικότητα. Και βεβαίως στην προσπάθεια αυτή θα μας βρει αρωγούς και πρόθυμους να συμβάλλουμε όπου χρειαστεί και όπου μας ζητηθεί.
