Δεν αποτελεί έκπληξη η δημοσίευση της πρότασης του ΙΕΠ για τα διδασκόμενα μαθήματα και την ύλη των νέων προγραμμάτων σπουδών της Γ Λυκείου, γιατί επακριβώς αποκαλύπτει τις στρατηγικού χαρακτήρα επιδιώξεις της κυβέρνησης και του συστήματος πρωτίστως για τη νεολαία και τα μορφωτικά της δικαιώματα αλλά και για τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.
Καταρχάς ας επισημάνουμε κάτι και όχι τόσο καινούριο. Ότι το Νέο Λύκειο έρχεται από τα παλιά. Η ύλη πολλών μαθημάτων, όπως για παράδειγμα της βιολογίας και της χημείας είναι, μεγαλύτερη και από αυτή των δεσμών ή της ιστορίας μεγαλύτερη από αυτήν του συστήματος του Αρσένη. Ο υπουργός προκλητικά δηλώνει «σε κάποια μαθήματα τριπλασιάζουμε τις ώρες διδασκαλίας αλλά δεν αυξήσαμε και την ύλη κατά 300%». Πέρα από τις αναλήθειες της δήλωσης σχετικά με συγκεκριμένα μαθήματα, όπως στα μαθηματικά που στη νέα ύλη ενσωματώθηκε και η ύλη των μαθηματικών γενικής παιδείας και άλλο ένα κεφάλαιο, οι ώρες από 7 γίνονται 6, η αύξηση της ύλης μας οδηγεί σε ορισμένες διαπιστώσεις. Α) Αυξάνονται ποσοτικά αλλά και ποιοτικά οι απαιτήσεις μαθημάτων όπως της φυσικής και των αρχαίων ελληνικών. Β) Τα μαθήματα της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας δομούνται ως σχέδια μαθήματος βασικά, με υλικό που θα επιλέγουν οι εκπαιδευτικοί του ίδιου σχολείου με τη «συνδρομή» του συντονιστή εκπαίδευσης, δηλαδή όχι μόνο νέος φόρτος εργασίας, επιμορφώσεις αλλά και στο βάθος αξιολόγηση.
Ένα εύστοχο ερώτημα προς το Υπουργείο θα ήταν: Οι διδασκόμενες ώρες των μαθημάτων θα αυξηθούν, αλλά το 24ωρο θα μεγαλώσει; Πού θα βρίσκουν τα παιδιά τον απαιτούμενο χρόνο για να μελετήσουν και να εμπεδώσουν όλη αυτή την ύλη; Εύλογα αναρωτήθηκε ένας 17 χρόνος μαθητής: «εάν ήθελαν να σταματήσουμε τα φροντιστήρια γιατί δεν αυξάνουν τις ώρες στο σχολείο, χωρίς να αυξήσουν την ύλη;» Η απάντηση δυστυχώς είναι ότι ούτε αυτός ο Υπουργός που στενοχωριόταν για τους 17 χρονους που δεν έχουν χρόνο να ερωτευτούν ούτε κάποιος άλλος θα νοιαστεί για αυτούς. Αντίθετα όλοι αυτοί επιδιώκουν την όρθωση ταξικών φραγμών για να μην σπουδάσουν οι νέοι, να μην μορφωθούν, να μην χειραφετηθούν. Το «νέο» Λύκειο είναι εξοντωτικό. Και ανεξάρτητα αν το Υπουργείο προσπαθήσει να το απαλύνει λίγο με μικρές περικοπές στην τελική διδακτέα ύλη, η ουσία παραμένει η ίδια.
Παράλληλα έχουμε το παράδοξο που παρουσιάζεται ως «φυσικό» από τον Υπουργό Παιδείας ότι πρώτα η ύλη θα ανακοινωθεί, μετά θα αποσταλούν οι οδηγίες διδασκαλίας και έπειτα θα θεσπιστεί το νέο σύστημα. Τι πιο φυσικό να μας γνωστοποιούν σαλαμωτά τα σχέδια τους για να περιορίσουν τις αντιδράσεις, να μεταθέσουν το θέμα της συζήτησης, να χειραγωγήσουν. Να ανακοινώνουν ωρολόγια προγράμματα από τα οποία απουσιάζουν ειδικότητες εκπαιδευτικών ή μεταπηδούν στα μαθήματα επιλογές. Πόσες θέσεις εργασίας χάνονται, πόσοι συνάδελφοι περισσότεροι θα μετακινούνται σε πολλά σχολεία, πόσο περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών μας σχέσεων, πόσες απολύσεις αναπληρωτών συναδέλφων;
Επιπλέον ο Υπουργός σε συνέντευξή του προκλητικά και αδιάντροπα δηλώνει ότι η πρόωρη ανακοίνωση της ύλης για τα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα γίνεται γιατί το Υπουργείο σέβεται τους γονείς και τα φροντιστήρια μιας και τα παιδιά οδηγούνται σε αυτά από τη Β Λυκείου! Αν και περίοδος Αποκριών, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να βγάλει τις μάσκες. Αλήθεια πού πήγαν οι διακηρύξεις, ότι τα παιδιά θα σταματήσουν τα φροντιστήρια, εφόσον θα αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων στα σχολεία; Ούτε λόγος για ελεύθερη πρόσβαση. Και τι απαξίωση για εμάς τους εκπαιδευτικούς, εφόσον ο πολιτικός μας προϊστάμενος ομολογεί κυνικά ότι εγκαίρως θα κάνουν τον προγραμματισμό τους τα φροντιστήρια, ενώ εμείς που θα ξεκινήσουμε τον Σεπτέμβριο θα πρέπει να αποδείξουμε και με βάση την αξιολογική μας περικύκλωση-αποτίμηση του έργου μας ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Το σπουδαιότερο το Υπουργείο σέβεται τους εργαζόμενους γονείς που τους εξαθλιώνει οικονομικά, αφού ή πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι σε μια «άδεια» τσέπη οι περισσότεροι ή να προσανατολίσουν τα παιδιά τους σε άλλο τύπο λυκείου, για να επιτευχθεί ο διακαής πόθος του συστήματος για τη στροφή στην κατάρτιση και τη μαθητεία και την απομαζικοποίηση των ΓΕΛ και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Αναμφισβήτητα όμως εξίσου σημαντική εξέλιξη συνιστά για εμάς τους εργαζόμενους ότι οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες όχι μόνο σιωπούν αλλά επί της ουσίας απροκάλυπτα στηρίζουν το κυβερνητικό έργο (ΣΥΝΕΚ ΔΑΚΕ ΠΕΚ) είτε δεν προτείνουν κινητοποιήσεις (ΠΑΜΕ).
Συνάδελφοι, δεν μπορούμε να παραμείνουμε θεατές στην καταβαράθρωση των δικαιωμάτων των μαθητών μας στις σπουδές και στο περαιτέρω χτύπημα των εργασιακών μας σχέσεων. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Με γονείς και μαθητές, με κινητοποιήσεις και απεργίες να διεκδικήσουμε να μην περάσει το νέο σύστημα εισαγωγής.
Των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών Καρδίτσας
