Τα επίσημα στοιχεία που μας δίνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ είναι αρκετά για να καταλάβουμε την έκταση των προσφυγικών πληθυσμών σήμερα. Ο αριθμός των προσφύγων και των εσωτερικά εκτοπισμένων εξαιτίας των συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο έφτασε το 2017 τα 68,5 εκατομμύρια ανθρώπους, εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί είναι παιδιά, καταγράφοντας νέο επίπεδο ρεκόρ για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, με τα 22,5 εκατομμύρια από αυτούς να έχουν χαρακτηριστεί πρόσφυγες.
Οι εσωτερικά εκτοπισμένοι στις χώρες τους φτάνουν πλέον τα 40 εκατομμύρια, αριθμός που σημείωσε πολύ μικρή πτώση. Η Συρία παραμένει η χώρα με τους περισσότερους εσωτερικά εκτοπισμένους και ακολουθούν η Κολομβία, η ΛΔ Κονγκό και το Αφγανιστάν Σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες λίγο περισσότερο από το ένα πέμπτο εξ αυτών είναι Παλαιστίνιοι. Οι υπόλοιποι προέρχονται στη μεγάλη πλειονότητά τους από πέντε μόνο χώρες: τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Νότιο Σουδάν, τη Μιανμάρ και τη Σομαλία.
Ο αριθμός των χωρών που έχουν δεχθεί μεγάλο πληθυσμό προσφύγων είναι επίσης μικρός. Η Τουρκία παραμένει η χώρα που φιλοξενεί τους περισσότερους, με 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες κυρίως από τη Συρία, ενώ ο Λίβανος έχει δεχθεί τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων σε σχέση με τον εθνικό του πληθυσμό.
Τα στατιστικά στοιχεία για τις χώρες που φιλοξενούνται πρωτίστως μας δείχνουν πόσο γελοίο είναι να θεωρούμε ότι έρχονται να καταλάβουν την Ευρώπη και τον πολιτισμό μας.
Η Ουγκάντα και η Αιθιοπία υποδέχονται περισσότερους πρόσφυγες από ό,τι η Ελλάδα.
Η έκθεση καταδεικνύει επίσης ότι η άποψη που επικρατεί για τους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους «είναι σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα» , «την άποψη ότι οι ξεριζωμένοι άνθρωποι παγκοσμίως αναζητούν καταφύγιο κυρίως στο βόρειο ημισφαίριο», καθώς τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το 85% των προσφύγων ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες.
O λαός μας, η εργατική τάξη, η νεολαία, που φτωχοποιείται βίαια ξέρει από ταλαιπωρία, μετανάστευση, πόνο και δυστυχία. Έχουμε τις αρχές της αλληλεγγύης, του σεβασμού στον πόνο του άλλου, της φιλίας των λαών, της φιλοξενίας.
Σε αντίθεση με την κυβέρνηση που πράττει ανάποδα από τις διακηρύξεις της, υλοποιώντας τις αντιπροσφυγικές πολιτικές της Ε.Ε. για την αποτροπή των προσφύγων, το κλείσιμο συνόρων, τις απελάσεις και τον εγκλωβισμό σε άθλιες συνθήκες και σε γκέτο.
Είναι βάρβαρο να έχουμε βάσεις από τις οποίες εφορμούν βομβαρδιστικά και αεροπλανοφόρα για να επιτίθενται στις γειτονικές χώρες, προκαλώντας χιλιάδες θανάτους και πρόσφυγες.
Είναι απάνθρωπο να συμμετέχουμε στο ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και εκστρατείες τους και από την άλλη με τα πλοία του ΝΑΤΟ να απαγορεύουμε στα θύματα αυτών των πολέμων να περάσουν τα σύνορα για να βρουν ασφάλεια στην Ευρώπη.
Εκεί βομβαρδισμένοι, εδώ αποκλεισμένοι, φυλακισμένοι ή εκτοπισμένοι σε άθλιες συνθήκες σε γκέτο είναι η ζωή που επιφυλάσσει για τα θύματα των πολέμων του ο σύγχρονος καπιταλισμός.
Κανείς δεν ξεριζώνεται από τον τόπο του και δεν παίρνει το δρόμο της προσφυγιάς από επιλογή, αλλά από ανάγκη και από τον κίνδυνο για τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαζί ντόπιοι και πρόσφυγες των πολέμων και της φτώχειας για να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ο σκοταδισμός, οι θρησκευτικές διαμάχες και ο εθνικισμός που χωρίζουν τους λαούς.