[Του Κώστα Μπαρμπούτη
Οικονομολόγου, Δημοτικού Συμβούλου Καρδίτσας
Η οικονομική κρίση που χαρακτηρίζει την εποχή μας μετά από ορισμένη χρονική περίοδο, η οποία μπορεί να είναι 1-3 ή και περισσότερα χρόνια, θα ξεπερασθεί και η οικονομία θα εισέλθει σε φάση ανάκαμψης. Τα βασικά χαρακτηριστικά της κρίσης, όπως άλλωστε κάθε οικονομικής κρίσης ή ακόμα οικονομικής ύφεσης, είναι το χαμηλό επίπεδο ζήτησης σε σχέση με τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας, η ανεπαρκής εκμετάλλευση των παραγωγικών συντελεστών, κεφαλαίου και εργασίας, η αύξηση της ανεργίας και η μείωση του εισοδήματος. Η ζήτηση για καταναλωτικά αγαθά όπως και τα κέρδη των επιχειρήσεων μειώνονται, οι επενδύσεις εμφανίζουν σημαντική πτώση, ενώ οι επιχειρήσεις δεν ενδιαφέρονται για δανεισμό και χρηματοδότηση επενδυτικών δράσεων. Το συναίσθημα που κυριαρχεί στις επιχειρήσεις, αλλά και στα νοικοκυριά. είναι η απαισιοδοξία, κάτι που αντανακλάται σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες μα ανάλογη επίπτωση στα μακροοικονομικά μεγέθη.
Το βασικό ερώτημα που απασχολεί όλους τους λήπτες των οικονομικών αποφάσεων και κυρίως το Υπουργείο Οικονομίας αφορά το είδος της πολιτικής που θα πρέπει να εφαρμοσθεί για την όσο δυνατόν ταχύτερη έξοδο από την οικονομική κρίση, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις που αυτή θα επιφέρει στους μακροοικονομικούς δείκτες και κυρίως στην αύξηση του ΑΕΠ και την απασχόληση. Η προηγούμενη εμπειρία από το «κραχ» της παγκόσμιας οικονομίας το 1929 ανέδειξε τη σημασία της επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής, η οποία θα πρέπει να υιοθετείται σε περιπτώσεις οικονομικών κρίσεων και το βασικό εμπνευστή της τον οικονομολόγο Keynes. Η πολιτική αυτή εφαρμόσθηκε στη συνέχεια με μεγάλη επιτυχία στις δεκαετίες του ‘50 και του ’60 από πολλές δυτικές χώρες, αλλά άρχισε να αμφισβητείται με την εμφάνιση του φαινομένου του στασιμοπληθωρισμού.
Η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική περιλαμβάνει αύξηση των δημόσιων δαπανών για ενίσχυση των δημόσιων και των επενδύσεων σε πρώτο στάδιο και της κατανάλωσης σε επόμενο στάδιο. Συνεπώς, πρέπει να θεωρούμε δεδομένο, πέραν των όποιων περιορισμών θα υιοθετήσει το αρμόδιο Υπουργείο στις μισθολογικές αυξήσεις, θα επιλεγεί η αύξηση των δημόσιων δαπανών για ενίσχυση των δημόσιων και των ιδιωτικών έργων. Η εξέλιξη αυτή θα πρέπει να μα βρει έτοιμους σε τοπικό επίπεδο, ώστε να υπάρξει γρήγορη και ανεμπόδιστη ένταξη των δημοτικών ή νομαρχιακών έργων στα προγράμματα δια μέσου των οποίων θα χρηματοδοτηθούν τα έργα.
Προτείνω κατά συνέπεια, τόσο ο Δήμος όσο και η Νομαρχία να προβούν σε ένα μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό και προγραμματισμό των έργων που θεωρούνται απαραίτητα για την τοπική ανάπτυξη και να προχωρήσουν σε ανάθεση των μελετών των έργων αυτών. Έτσι, όταν θα απαιτηθεί, θα υπάρχουν έτοιμες οι μελέτες των έργων, θα έχουν ληφθεί όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις από τους αρμόδιους φορείς (τήρηση περιβαλλοντικών όρων κ.λ.π.) και η ένταξή τους στα προγράμματα και η χρηματοδότησή τους θα είναι εύκολη. Στις ημέρες οι διαδικασίες για τη σύνταξη των μελετών είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες, αλλά και οι απαιτήσεις για την ετοιμασία των απαραίτητων φακέλων είναι πολύ απαιτητικές, ώστε να μην υπάρχει περιθώριο για όποια καθυστέρηση.
