Γεννήθηκε στα Μεσκλά, στο ιστορικό και ηρωικό χωριό του νομού Χανίων… Εκεί το 1570 η επανάσταση του Καντανολέου εκήρυξε την ανεξαρτησία της νήσου κατά των Βενετών και εκεί συνεστήθη πενταμελής Κρητική Κυβέρνηση… Μετά την αποτυχίαν της επαναστάσεως εκείνης (θα ιδήτε στο κεφάλαιο στον “Βωμό της Θυσίας” πως επετεύχθη) τα Μεσκλά κατεκάησαν και εξηφανίσθησαν υπό των Βενετών … τα ίδια έπαθαν και επί Τουρκοκρατίας… Ο Βουράκης κατετάγη στην Χωροφυλακή και με την αξιωσύνη του έφτασε στον βαθμό του στρατηγού με τον οποίον και απεστρατεύθη… Ήταν 73 ετών όταν εξερράγη ο πόλεμος το 1940… καθόταν στο Παγκράτι στην Αθήνα και ζούσε στην οικογενειακή γαλήνη… η αγωνιστική του ψυχή φλογίστηκε και εξανέστη όταν οι Γερμανοί επετέθησαν πισώπλατα κατά της πατρίδος μας στα οχυρά της Μακεδονίας… Χωρίς να ρωτήση κανέναν παρουσιάστηκε στον τότε υπουργό Ασφαλείας Κ. Μανιαδάκη και του είπε: “Κύριε υπουργέ… παρουσιάζομαι εθελοντής… να με στείλετε οπουδήποτε σαν απλός χωροφύλακας να υπηρετήσω την πατρίδα!…” Ο Μανιαδάκης…: “γερο-Κρητικέ με συγκίνησες… ισχύει η αίτησή σου… αλλά θα σε καλέσουμε αργότερα… πήγαινε στο καλό…”. Εις μάτην ο Βουράκης περίμενε… ο εχθρός προήλαυνε ταχέως… και η κυβέρνηση κι ο βασιλιάς έφτασαν στην Κρήτη… Τότε πήρε την μεγάλη απόφαση… ανέβηκε σ’ ένα πλοίο να πάη στην Κρήτη… Το πλοίο όμως στο οποίο επέβαινε εβομβαρδίσθη έξω από την Μήλο και εβηθίσθη! … ο γεροστρατηγός έπεσε στην θάλασσα και κολυμπώντας προσπαθούσε να βγη στη στεριά… κι ήταν τυχερός… τον βρήκε ένα Αγγλικό υποβρύχιο και τον απεβίβασε στα Χανιά… Την ίδια μέρα παρουσιάστηκε στον Πρωθυπουργό Τσουδερό και του επανέλαβε την αίτησή του… κι ο βασιλιάς ακόμη συγκινήθηκε από το πνεύμα αυταπαρνήσεως του Βουράκη… Του ανέθεσαν την αρχηγίαν της Χωροφυλακής… Σ΄εκείνον τον λεβεντόγερο οφείλεται η εκ βάθρων αναδιοργάνωση της Χωροφυλακής και της πολιτοφυλακής στη μεγαλόνησο… κι όταν έπεσαν οι αλεξιπτωτιστές, ο στρατηγός Βουράκης με το πιστόλι στο χέρι πολεμούσε στην πρώτη γραμμή με απαράμιλλη γενναιότητα και αυτοθυσία μαζί με τους αγαπημένους του χωροφύλακες στα πεδία τη τιμής τους Ούννους… Ο βασιλιάς τον προτέτρεψε να φύγη μαζί του στην Αίγυπτο… Ο Βουράκης ηρνήθη… θα υπερασπιζόταν το πάτριον έδαφος μέχρι τελευταίας ρανίδος… οπότε με την πτώσιν της Κρήτης τον συνέλαβαν τα “ES-ES” με την “κατηγορίαν ότι εξετέλεσε αλεξιπτωτιστάς”… τον έκλεισαν στα κελλιά των μελλοθάνατων της Αγιάς… αργότερα όμως του προέκριναν περισσότερο μαρτύριον και οδυνηράν εξόντωση στο Νταχάου!!! στο οποίον τον μετέφεαν δεμένον με χειροπέδες… στο μαυσωλείο του φρικτού εκείνου στρατοπέδου ευρίσκεται η τέφρα του!!! (Απόσπασμα από το βιβλίο του Ιωάννη Κ. Βολωνάκη, Η Θρυλική Εποποιία της Κρήτης 1941, α.ε., Αθήνα χ.χ., σελ. 82-83).
Γράφει ο ιδρυτής του Αστυνομικού Μουσείου Καρδίτσας Δημήτριος Καλλιαντζής
