Με θαυμασμό και ικανοποίηση είδαμε μέσα στο καλοκαίρι ένα έντονο και ξαφνικό ενδιαφέρον για το ειδικό σχολείο, τώρα μάλιστα που τελειώνει ένας «Γολγοθάς» περίπου 6 ετών και αναλαμβάνει η ΚΤΥΠ για τα περαιτέρω. Πράγματι καλή εξέλιξη και μακάρι σύντομα να το δούμε να οικοδομείται και να υποδέχεται τα παιδιά που τόσο το έχουν ανάγκη.
Το αστείο είναι πως η επιτυχία έχει πολλούς «πατεράδες». Φοβόμαστε πως θα δούμε να ερίζουν για την επιτυχία του ειδικού πολλοί. Ακόμα και όσοι υπήρξαν αδιάφοροι όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα και αρνητικοί κάποιοι, που υποστήριζαν ότι έπρεπε να αποδεχτούμε ό,τι υποσχόταν ο Δήμος ως οριστική λύση εκείνη την εποχή (δηλ. δύο αίθουσες παραπάνω) και όχι ό,τι δικαιούνταν τα παιδιά και οι οικογένειές τους. Ελάχιστοι, πολύ ελάχιστοι, ήμασταν πεπεισμένοι πως αν υποχωρούσαμε και δεν διεκδικούσαμε τα αυτονόητα, δεν θα ξαναμιλούσαμε για ειδικό σχολείο, θα έκλεινε το θέμα άδοξα.
Αυτοί οι ελάχιστοι, κρατήσαμε το όνειρο του ειδικού ζωντανό. «Λιώνοντας» αρκετά παπούτσια κυρίως στις υπηρεσίες του Δήμου, αλλά και της Περιφέρειας, του Υπουργείου και της ΚΤΥΠ, για να φτάσουμε στο τωρινό ευτυχές αποτέλεσμα.
Πιστεύαμε πως θα υπήρχε το θάρρος από τους επικοινωνούντες στα ΜΜΕ, να βάλουν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, αν και δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που να ξέρει το θέμα στο σύνολό του και τις διακυμάνσεις που πέρασε. Σίγουρα, οι υπηρεσίες του Δήμου γνωρίζουν αρκετά από την περιπέτεια του ειδικού, καθώς και με ποιους συνεργάστηκαν από το 2015 ως σήμερα.
Οφείλουμε να επισημάνουμε πως ο μόνος σταθερός συμπαραστάτης, όλο αυτό το διάστημα, ήταν ο σύλλογος γονέων ΑμεΑ που ήταν δίπλα στο σύλλογο δασκάλων, χωρίς παρεκκλίσεις και με απόλυτη σύμπνοια.
Κλείνουμε το σημείωμα γιατί όπως φαίνεται έχει δρόμο ακόμη και χρειάζεται στενή παρακολούθηση για να μην νικήσουν τα εμπόδια (γραφειοκρατικά ή «άλλα») που βρίσκουμε κάθε φορά που ο φάκελος φαίνεται να ολοκληρώνεται. Εμείς δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε το αυτονόητο μέχρι τέλους.
Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε.
