«Καθ’ εκάστην Κυριακήν μετά την Ύψωσιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού» η τοπική μας Εκκλησία εορτάζει πανηγυρικώς την πανίερο μνήμη των οκτώ πολιούχων αγίων της και μας καλεί να τους τιμήσωμεν ευσεβοφρόνως· διότι αυτοί είναι οι φύλακες και προστάτες του τόπου μας, βοηθοί και συμπαραστάτες σε κάθε περίσταση και θλίψη του βίου.
Πρόγραμμα εκδηλώσεων
Σάββατο 19/9
6:30΄μ.μ. Επίσημος υποδοχή των τιμίων λειψάνων στην κεντρική είσοδο του προαυλίου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καρδίτσης και λιτανευτική εισόδευσις αυτών στον Ι. Ναό.
Ακολούθως, η ακολουθία του Εσπερινού μετ’ Αρτοκλασίας και Θείου κηρύγματος, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Τιμοθέου.
Κυριακή 20/9
7:00΄ – 10:30΄π.μ. Ακολουθία του Όρθρου και Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Τιμοθέου μετά των Ιερέων και Διακόνων.
Οι πιστοί θα έχουν την ευκαιρία να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα των Αγίων μας κατά την διάρκεια της ακολουθίας του Εσπερινού του Σαββάτου και κατά την διάρκεια της ακολουθίας του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας της Κυριακής.
Λίγα λόγια για τους βίους των Αγίων
Ο Άγιος Σεραφείμ. Ο πρωτοκορυφαίος του χορού των οκτώ τοπικών μας αγίων, πολιούχος και προστάτης της πόλεως Καρδίτσης αλλά και ολοκλήρου της μητροπολιτικής μας περιφερείας, εγεννήθη στην Πεζούλα των Αγράφων. Εκάρημοναχός στην μονή Κορώνης και αργότερα κατεστάθη Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου. Μαρτύρησε στις 4 Δεκεμβρίου του 1601. Είναι θαυματουργός και η τιμία κάρα του τεθησαύρισται στην ιερά μονή Κορώνης.
Ο Άγιος Αρσένιος. Εγεννήθη στα Καλογριανά το 1550. Το 1584 εχειροτονήθη, από τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη, Επίσκοπος Ελασσώνος. Το 1599 ονομάσθη Αρχιεπίσκοπος Αρχαγγέλων Μόσχας. Στην Ρωσία ανέπτυξε πολύ σπουδαία δράση σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Ανεδείχθη ευεργέτης του σκλαβωμένου Ελληνισμού και συνέβαλε τα μέγιστα στην τόνωση των Ελληνορωσικών σχέσεων. Εκοιμήθη το 1626. Τεμάχιον του ιερού λειψάνου του φυλάσσεται στην γενέτειρά του, όπου και ανεγείρεται προς τιμήν του ιερός ναός.
Ο Άγιος Παρθένιος. Εγεννήθη στην Βατσουνιά (αρχές του 18ου αι.). Ανεδείχθη Επίσκοπος Ραδοβισδίου Άρτης. Συναντήθη με τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Εκοιμήθη το 1777. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, υπέστη μαρτυρικόν θάνατον. Τα άγια λειψανά του φυλάσσονται στο Βελεντζικό Άρτης και στην μονή Δουσίκου. Τεμάχιον λειψάνου του όμως φυλάσσεται και στον Μητροπολιτικό μας Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Θεωρείται προστάτης των ζώων και ιδιαιτέρως των βοοειδών, τα οποία αγαπούσε υπερβαλλόντως. Η μνήμη του τιμάται στις 21 Ιουλίου.
Ο Άγιος Νικόλαος ο εν Βουναίνη. Καταγόταν από τα μέρη της Ανατολής (μάλλον Καππαδοκία). Ο αυτοκράτωρ Λέων ΣΤ ὁ Σοφός (886-912) εξετίμησε τα ιδιαίτερα χαρίσματά του, τον ανεκήρυξε Δούκα και τον διώρισε ως αρχηγό του αυτοκρατορικού αποσπάσματος της Λαρίσης. Επιδρομή βαρβάρων εστάθη αφορμή να καταφύγει στα βουνά του Τυρνάβου και κατόπιν των Βουνένων, όπου, αφού έζησε για κάποιο χρονικό διάστημα ως ασκητής, έλαβε το μαρτυρικό τέλος στον κορμό μιας δρυός. Ήταν 9 Μαΐου του 902 μ.Χ.
Ο Άγιος Δαμιανός. Εγεννήθη στο Μυρίχοβο (σημερινή Αγία Τριάδα) το 1510. Στην μονή Φιλοθέου του αγίου Όρους ενεδύθη το αγγελικόν σχήμα. Εκήρυξε στα μέρη της Θεσσαλίας (Λάρισα, Κίσσαβο, Άγραφα). Κατηγορήθη ως λαοπλάνος και απατεών, εδιώχθη και τέλος συνελήφθη και οδηγήθη στην αγχόνη και από εκεί στην πυρά. Στις 14 Φεβρουαρίου του 1568 οι δήμιοι εσκόρπισαν την στάχτη του στον Πηνειό ποταμό. Ο άγιος Δαμιανός θεωρείται κτήτωρ της ι. μονής Παναγίας Πελεκητής.
Ο Άγιος Κωνσταντίνος ο εξ Αγαρηνών. Ήταν Μουσουλμάνος, γυιός Τούρκου αξιωματούχου της περιοχής Φαναρίου και Καπούας (Καππά). Σε ηλικία είκοσι ετών ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό και βαπτίσθηκε στο μοναστήρι του αγίου Νικολάου Καπούας. Με διαταγή του πατέρα του βασανίσθηκε σκληρά και κρεμάσθηκε στο κλωνάρι του μεγάλου πλατάνου. Τρεις φορές κόπηκε ως εκ θαύματος το σχοινί, όμως ο ανηλεής και αμετανόητος πατέρας διέταξε εν τέλει τον αποκεφαλισμό του. Έτσι, ο πρώην Σαίμ στις 18 Αυγούστου του 1610 κατεγράφη εις τας δέλτους των Νεομαρτύρων της Πίστεώς μας, η δε λαϊκή μούσα, απ’ ο,τι λένε, του έπλεξε το γνωστόν δημώδες: «να ’χε καεί ο πλάτανος…».
Ο Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω. Εγεννήθη λίγο πριν το 1500 στην Σκλάταινα (σημερινή Δρακότρυπα). Ασκήτευσε στα Μετέωρα και αργότερα στο άγιον Όρος, όπου και εξελέγη ηγούμενος της μονής Φιλοθέου. Αναγκάσθηκε όμως να εγκαταλείψει το Όρος και να μεταβεί στην περιοχή της Βεροίας και από εκεί στον Όλυμπο, όπου περέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, υπομένοντας ταλαιπωρίες πολλές, διωγμούς και συκοφαντίες. Είναι ο κτήτωρ της ι. μονής αγίας Τριάδος Ολύμπου (όπου και τεθησαύρισται η τιμία του κάρα) και της ι. μονής αγίας Τριάδος Σουρβιάς (ΜακρυνίτσαΠηλίου).
Ο Άγιος Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης. Εγεννήθη το 1630 στο χωριό Γόλιτσα (νυν Άγιος Ακάκιος) Ιθώμης. Εκάρη μοναχός στην ιερά μονή αγίας Τριάδος Σουρβιάς. Αναζητώντας περισσότερη ησυχία, ανεχώρησε εις το άγιον Όρος και ασκήτευσε στα Καυσοκαλύβια. Αξιώθηκε του προορατικού χαρίσματος. Πολλοί ήσαν εκείνοι που τον επισκέφθησαν στο ασκητήριό του για να τον συμβουλευτούν, ανάμεσά τους και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος. Εκοιμήθη εν ειρήνη σε ηλικία 100 ετών.
Ταις αυτών αγίαιςπρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς.
Αμήν.
