Το Σικάγο του 1886, η Θεσσαλονίκη του 1936, η Καισαριανή του 1944. Γιατί δείχνει το δρόμο. Το μοναδικό δρόμο που μπορούν και πρέπει να βαδίσουν οι εργάτες και οι λαοί όλου του κόσμου: το δρόμο του σκληρού, ανυπόταχτου, ταξικού αγώνα, ενάντια στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και την καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Σήμερα που οι δυνάμεις του κεφάλαιου και του ιμπεριαλισμού έχουν βαλθεί να ισοπεδώσουν οτιδήποτε έχει απομείνει ως αναγνωρισμένο δικαίωμα στην εργατική τάξη;
- Όταν οι κατακτήσεις ενός και πλέον αιώνα ποδοπατιούνται βίαια στο βωμό της κρίσης του σάπιου συστήματός τους, των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, της διάσωσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας;
- Όταν η βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής έχει σημάνει για τη χώρα μας ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, εφιαλτική επέκταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης;
- Όταν το οχτάωρο, το πενθήμερο, η σταθερή, πλήρης και με δικαιώματα εργασία έχουν δώσει τη θέση τους στην «ελαστική απασχόληση», δηλαδή στο νέο εργασιακό μεσαίωνα και τη σύγχρονη δουλεία;
- Όταν οι εργατοπατέρες τα βρίσκουν με το κεφάλαιο, εξαργυρώνοντας το βρόμικο ρόλο που παίζουν εδώ και δεκαετίες και έχει οδηγήσει το εργατικό κίνημα στην ιδεολογική και πολιτική του αποσυγκρότηση;
Σήμερα που οι πρόσφατοι βομβαρδισμοί της Συρίας από ΗΠΑ – Γαλλία – Βρετανία, η όλο και μεγαλύτερη όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών (κατά βάση ΗΠΑ-Ρωσίας) συνεχίζουν το αιματοκύλισμα του συριακού λαού και μεγαλώνουν τους κινδύνους για μια γενικευμένη ανάφλεξη στην περιοχή. Από την άλλη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παραχωρεί κάθε είδους διευκολύνσεις στους φονιάδες των λαών μετατρέποντας τη χώρα σε αμερικανονατοϊκό ορμητήριο. Πρόκειται για μια πολιτική που αυξάνει συνολικά τους κινδύνους για τον λαό μας.
132 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη εξέγερση στο Σικάγο, η πάλη ενάντια στον σύγχρονο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα, ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Να παλέψουμε για σπουδές-δουλειά-ελευθερίες, να συμβάλλουμε στη συγκρότηση αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Τιμώντας έτσι την κόκκινη Πρωτομαγιά, ανοίγουμε δρόμους μέσα από τους αγώνες μας.