Η Επιτροπή Ειρήνης Ν. Καρδίτσας ( μέλος της ΕΕΔΥΕ) αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον παλαίμαχο κομμουνιστή, εικαστικό και λογοτέχνη Γιώργο Φαρσακίδη, που “έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών.
Ο Γιώργης, που συνέδεσε όλη του τη ζωή με τους αγώνες του λαϊκού κινήματος, ώστε “ν’ ανθρωπέψει ο άνθρωπος”, όπως χαρακτηριστικά σημείωνε ο ίδιος, στάθηκε δημιουργικός ως το τέλος, αλλά προπαντός πιστός στην πάλη για το δίκιο του λαού. Ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες της παρανομίας, των δεκαέξι χρόνων φυλακίσεων και εξορίας, μέσα από το πλούσιο έργο του αποτυπώνει την αλύγιστη πάλη του ελληνικού λαού, τη διεθνιστική αλληλεγγύη, την αστείρευτη δύναμη που έχει ο άνθρωπος να γίνει δημιουργός και πλάστης της ζωής που του αξίζει.
Υπηρέτησε με σεμνότητα κι ανιδιοτέλεια το αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της χώρας μας, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της δράσης της ΕΕΔΥΕ, ενώ ήταν από τους πρωτεργάτες του περιοδικού “Δρόμοι της Ειρήνης”. Διετέλεσε, επίσης, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ. Μέχρι το τέλος της ζωής του έδινε το “παρών” σε εκδηλώσεις των Επιτροπών Ειρήνης. Για τη διεθνιστική του δράση ξεχωρίζει η απονομή του Ανώτατου Χρυσού Μεταλλίου της Σοβιετικής Επιτροπής Ειρήνης για τα 30 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη.
Χαρακτηριστική της δράσης του μέσα από τις γραμμές της ΕΕΔΥΕ, είναι η συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό της ΕΕΔΥΕ, “Δρόμοι της Ειρήνης”, το 2013, όπου μεταξύ άλλων σημείωνε: “.. Ήμουν από τους συνεργάτες του περιοδικού, των «Δρόμων της Ειρήνης» στα πρώτα χρόνια μαζί με τον Μανιάτη τον Γιώργο, που είχε δραπετεύσει από τη λεγεώνα των ξένων, αλλά και με την οικογένεια του Μάρκου Δραγούμη, που στο σπίτι τους μορφοποιούσαμε το υλικό για το κίνημα της ειρήνης. Βγήκα από την εξορία και συνεργάστηκα μαζί τους κάνοντας σκίτσα. Η προσφορά μου ήταν στο εικαστικό κομμάτι, στα πρωταρχικά τεύχη από τους «Δρόμους της Ειρήνης». Μετά μετείχα όπως όλος ο κόσμος. Ζήσαμε τη δολοφονία του Λαμπράκη, ζήσαμε την αγωνία για το θάνατό του, πήραμε μέρος στις Πορείες Ειρήνης ανελλιπώς. Η μισή Ελλάδα έπαιρνε μέρος στις πορείες αυτές τότε. Εγώ συμμετείχα πάντα. Τώρα μου ‘ρθε στο μυαλό κι άλλη μια ιστορία σχετικά με τα χρώματα. Κάποια στιγμή στην εξορία γνώρισα μια ερυθροσταυρίτισσα που είχε δεχτεί να έρθει να φροντίσει τους εξόριστους. Μιλώντας μαζί της, της έκανε εντύπωση πως ένας συγκρατούμενός μου προσπαθούσε να φτάσει με ένα καλάμι μια ανεμώνη έξω ακριβώς από το συρματόπλεγμα. Εκείνη τη στιγμή μονολογώντας, είπε η ερυθροσταυρίτισσα: «Μέσα στην κόλαση αυτή, ψάχνουμε όλοι για μια ανεμώνη». Ακόμα το θυμάμαι αυτό που είπε. Και θα σου πω και κάτι άλλο: ενώ αντανακλώ μια πορεία με στερήσεις, στην οποία θα ταίριαζαν σκούρα χρώματα, τελικά αποζητώ την αισιόδοξη χρωματική πλευρά της φύσης. Ξέρεις γιατί; Γιατί αυτή είναι η αντανάκλαση του κόσμου που λαχταρούμε. Εκφράζω μια αισιόδοξη στάση ζωής. Αυτή την αισιόδοξη πλευρά της ζωής ήθελα να πραγματευτώ..”
Η Επιτροπή Ειρήνης Ν. Καρδίτσας αποχαιρετά τον Γιώργη Φαρσακίδη δίνοντας την υπόσχεση ότι στον ίδιο δρόμο θα συνεχίσουμε και θα δυναμώσουμε την πάλη μας ενάντια στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά τη φτώχεια, τους πολέμους, την προσφυγιά, μέχρι την τελική νίκη των λαών.
Καλό σου ταξίδι συναγωνιστή Γιώργη.
