Δήλωση του Σπύρου Ταλιαδούρου στο 28ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο PALSO “Γλωσσική Παιδεία & Μετανάστες”
Ο βουλευτής και τ. Υφυπουργός Παιδείας κ. Σπύρος Ταλιαδούρος, παρέστη στο 28ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο που διοργάνωσε το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών, (PALSO), με θέμα « Γλωσσική Παιδεία & Μετανάστες», που πραγματοποιείται στη Λίμνη Πλαστήρα, αυτό το Σαββατοκύριακο και δήλωσε ότι η γλωσσική παιδεία, πέρα από τον πρακτικισμό και την ωφελιμοθηρία, που χαρακτηρίζει την εκμάθηση μιας γλώσσας, εγγυάται τη διαφύλαξη της γλωσσικής ταυτότητας και κληρονομιάς ενός έθνους.
Η πλήρης δήλωση του έχει ως εξής:
«Όλοι γνωρίζουμε ότι η γλώσσα είναι το μέσο μάθησης και μετάδοσης γνώσεων, ιδεών και συμπεριφορών. Είναι το εργαλείο που επιτρέπει στο άτομο να συμμετέχει σε μια μαθησιακή διαδικασία. Είναι η προϋπόθεση για την ενίσχυση της αντιληπτικής ικανότητας και της δεκτικότητας του. Είναι η εγγύηση μιας εκπαίδευσης με αξιώσεις και ευοίωνες προοπτικές.
Η γλωσσική παιδεία όμως, πέρα από τον πρακτικισμό και την ωφελιμοθηρία, που χαρακτηρίζει την εκμάθηση μιας γλώσσας, εγγυάται τη διαφύλαξη της γλωσσικής ταυτότητας και κληρονομιάς ενός έθνους. Πέντε χιλιάδες περίπου διάλεκτοι χάθηκαν, έσβησαν κατά τη διάρκεια του 20ου αι. Μαζί τους όμως εξαφανίστηκε και ο πολιτισμός, η παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα, η ταυτότητα δηλαδή των ανθρώπων, που τις μιλούσαν. Η παγκοσμιοποίηση της κοινωνίας, που απειλεί τις λιγότερο διαδεδομένες γλώσσες, η κακομεταχείριση και η στρέβλωση των λέξεων ροκανίζουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό ενός λαού. Και εδώ, η γλωσσική παιδεία ως αντίδοτο δύναται να προσφέρει τις απαραίτητες αντιστάσεις για την προστασία της κάθε γλώσσας, των αξιών, και της Δημοκρατίας. Δύναται να αποτελέσει το ισχυρό και πειστικό εκείνο ενοποιητικό στοιχείο, που θα καλλιεργεί τη δημοκρατική συνείδηση, την κοινωνική ευθύνη, το σεβασμό των δικαιωμάτων του άλλου, την πίστη στην ειρήνη και στη συνεργασία, το σεβασμό της πολυφωνίας.
Η κοινωνία μας, κυρίες και κύριοι, είναι πολυπολιτισμική. Οι μετανάστες είναι εδώ. Η μετανάστευση αποτελεί μια νέα πραγματικότητα και πρόκληση τόσο για τις εθνικές όσο και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η εκπαίδευση, και δη η γλωσσομάθεια, αυτών των ανθρώπων παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο για την επιτυχία της ενσωμάτωσης και της κοινωνικής τους ένταξης. Η προσήκουσα διαχείριση της μετανάστευσης απαιτεί κατάλληλη εκπαιδευτική πολιτική. Απαιτεί ένα σύστημα, που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της μεταβαλλόμενης και ποικιλόμορφης, ως προς την πολιτισμική της φυσιογνωμία, κοινωνίας και στην ανάγκη για ταυτόχρονη ενίσχυση της πολιτισμικής και γλωσσικής της ταυτότητας.
Η γνώση της γλώσσας από τους μετανάστες κάθε ηλικίας καλλιεργεί έμμεσα στις συνειδήσεις τους το σεβασμό για τη γλώσσα. Και σιγά σιγά ο σεβασμός αυτός υποβάλλει γνήσιο σεβασμό και για την πολιτισμική κληρονομιά. Όταν ο μετανάστης νιώσει γλωσσικά ευσταθής και επαρκής τότε θα γίνει ενεργός πολίτης, που θα μπορεί έργω και λόγω να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου.
Μέσω μιας ουσιαστικής διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, που θα προάγει την γλωσσομάθεια, θα μπορούμε όλοι ενωμένοι ως μια κοινωνία να αποδεχθούμε την υπαρκτή ετερότητα, τις πολιτισμικές ανταλλαγές και γιατί όχι και το μορφωτικό κεφάλαιο, που φέρνουν μαζί τους οι μετανάστες, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους προέλευση. Και νικητής στην περίπτωση αυτή αναδεικνύεται ο άνθρωπος, που σύμφωνα με το Σεφέρη “πρέπει να αναζητήσουμε όπου κι αν βρίσκεται”».
