Το καυτό ζήτημα της μεγάλης προσβολής από το πράσινο σκουλήκι, που καίει τους αγρότες του νομού και όχι μόνο, αλλά και την αποζημίωση των παραγωγών που επλήγησαν από τις τελευταίες έντονες καιρικές συνθήκες, έθεσε στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Καθηγητή κ. Α. Τσαυτάρη, η Βουλευτής Καρδίτσας κ. Ασημίνα Σκόνδρα. Ζήτησε να αναθεωρηθεί η Κ.Υ.Α. που προβλέπει το πλαφόν στη παραγωγή βάμβακος, για να μην κινδυνεύσει η συνδεδεμένη ενίσχυση, και επίσης ζήτησε να αποζημιωθούν για τη συγκεκριμένη ζημιά.
Η στάση του Υπουργού για την αναθεώρηση της Κ.Υ.Α. υπήρξε θετική. Όσον αφορά για την αποζημίωση για το πράσινο σκουλήκι υπάρχει πρόθεση, μετά από εκτίμηση Γεωπόνων, να αποζημιωθούν από τα ΠΣΕΑ. Τέλος, για τους πληγέντες από τα έντονα καιρικά φαινόμενο, ο Υπουργός τόνισε, ότι θα γίνουν άμεσα τα δέοντα από τον ΕΛΓΑ.
Το γεγονός ότι ο Υπουργός άκουσε με ιδιαίτερη προσοχή την κ. Σκόνδρα και υπήρξε γόνιμος διάλογος μεταξύ των δύο, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά τα αγροτοκτηνοτροφικά θέματα (σ.σ. ο κ. Υπουργός είναι Γεωπόνος και Καθηγητής Γενετικής στη Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ. στη Θεσσαλονίκη), στάθηκε αφορμή η κουβέντα τους να επεκταθεί. Έτσι, συζήτησαν επί μακρόν τρόπους, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο προσβολής από το πράσινο σκουλήκι, που τα τελευταία τρία χρόνια ταλανίζει κυρίως τους βαμβακοπαραγωγούς αλλά και την ανάγκη μιας αποτελεσματικής αγροτικής μεταρρύθμισης, που θα καταστήσει την χώρα και πάλι παραγωγική και την αγροτοκτηνοτροφία να λειτουργήσει ως πυλώνας ανάπτυξης, που είναι και το ζητούμενο στη σημερινή κατάσταση που βρισκόμαστε. Η Βουλευτής έθεσε το θέμα της νομιμοποίησης των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων και ζήτησε να απαλλαγούν οι κτηνοτρόφοι από το οικονομικό βάρος προκειμένου να πάρουν ρεύμα. Όπως επίσης έθεσε και το θέμα των βοσκοτόπων.
Μεταξύ των άλλων, η Βουλευτής είπε στον Υπουργό: «Αν και καθαρά αγροτική Χώρα, φτάσαμε στο σημείο η συνεισφορά της αγροτικής παραγωγής στο ΑΕΠ, να είναι λιγότερη από το 3% όταν στην Ολλανδία με έκταση περίπου όση της Πελοποννήσου φτάνει σχεδόν το 28% στο ΑΕΠ της. Φτάσαμε εδώ, διότι το κόστος παραγωγής υπερβαίνει τις τιμές, όταν βέβαια τα προϊόντα πωλούνται και δεν σαπίζουν στις αποθήκες. Υπάρχει δυσανάλογο κέρδος των εμπόρων-μεταπωλητών, σε σχέση με το κέρδος των γεωργών και κτηνοτρόφων, και όλο αυτό γίνεται εις βάρος των καταναλωτών. Ο σημαντικότερος παραγωγικός ιστός της πατρίδας μας, ο πλέον ευαίσθητος πληθυσμός, οι θεματοφύλακες της υπαίθρου, λυγίζουν κάτω από το βάρος των οικονομικών δυσχερειών, της ανασφάλειας και της αγωνίας για το μέλλον. Όταν απαξιώνεται η αγροτική παραγωγή οι ανισορροπίες στο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου οξύνονται και φτάσαμε να υπερβαίνουμε πλέον το 12% του ΑΕΠ. Με απλά λόγια, αντί να παράγουμε εισάγουμε.
Κύριε Υπουργέ, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ το 1/3 του δημόσιου χρέους μας οφείλεται σε εισαγωγές για προϊόντα που η χώρα μας άνετα τα παράγει. Στο οριακό σημείο που βρισκόμαστε δεν έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε αυτό το καθεστώς να συνεχιστεί. Χαρακτηριστικό είναι ότι για το βόειο κρέας και μόνο, που εισάγουμε πληρώνουμε περίπου όσα και για την κατανάλωση πετρελαίου. Ο λόγος που εισάγουμε σχεδόν τα πάντα είναι βέβαια το μεγάλο κόστος παραγωγής, διότι η πρωτογενής παραγωγή αφέθηκε στην τύχη της. Ήρθε όμως η στιγμή να αφήσουμε τις σύσκεψης, τους θεωρητικούς προβληματισμούς, τους προσχηματικούς διαλόγους, να βγάλουμε από τον αυτόματο πιλότο το αγροτικό ζήτημα και να το χειριστούμε πλέον δραστικά, αποφασιστικά, επιθετικά και κυρίως αποτελεσματικά.
Έχουμε τη γνώση, την εμπειρία το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, καταρτισμένους επιστήμονες, αλλά κυρίως την επιτακτική ανάγκη ως Χώρα, να επενδύσουμε στην παραγωγή, στην ποιότητα, στην ανταγωνιστικότητα εσωτερικά και εξωτερικά και στην αυτάρκεια. Η αγροτική μεταρρύθμιση πρέπει να γίνει σήμερα με ξεκάθαρη πολιτική βούληση, προκειμένου να υπάρξουν οφέλη για τις 900 χιλιάδες αγροτικές οικογένειες που σήμερα βρίσκονται σε πλήρες αδιέξοδο, την τόνωση της εθνικής μας οικονομίας και, πολύ βασικό, να θωρακίσουμε την αυτάρκεια της χώρας.»
Ο κ. Υπουργός ζήτησε από την κ. Σκόνδρα να καταθέσει όσες προτάσεις έχει εγγράφως και να υπάρχει συνεχής συνεργασία, μέσα από την οποία μπορούν να δοθούν λύσεις στα χρόνια και πάγια προβλήματα του αγροτοκτηνοτροφικού κλάδου.
