Η φλόγα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου φωτίζει τη μνήμη μας και σήμερα, 45 χρόνια μετά και συγκλονίζει με την επικαιρότητά της. Γιατί:
Κι αυτόν τον Νοέμβρη με τα μάτια στραμμένα στη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου, βλέπουμε μπροστά μας, πολέμους, προσφυγιά και δυστυχία. O ιμπεριαλισμός αποκαλύπτει το αποκρουστικό του πρόσωπο σε όλους τους λαούς.
Σήμερα που οι χουντικοί προδότες της Κύπρου ζητούν και τα ρέστα και οι μεταπολιτευτική βόλεψη των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν αλλάζει πρωθυπουργούς, κυβερνήσεις, κόμματα, χρώματα, λογότυπα, υπογραφές και ΑΦΜ αλλά όχι τον αντιλαϊκό της παρονομαστή.
Σήμερα, στην Ελλάδα της «διεθνούς επιτήρησης», στην Ελλάδα της φτώχειας, της ανέχειας, του μισθού πείνας, της λειψής ασφάλισης, της εξαθλίωσης, που βαφτίζεται «λιτότητα» και «προσαρμογή» από «κομψές», «υπεύθυνες» και «συνετές» φωνές χορτάτων, ο αγώνας για τη ζωή, τη δικιά μας και των παιδιών μας, αναζητά τον δικό μας Νοέμβρη.
Τα συνθήματα παραμένουν επίκαιρα κι ανεκπλήρωτα.
Το Σάββατο 17 Νοέμβρη, 11π.μ. στην Κεντρική Πλατεία
Γιατί … «οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν σε μουσεία»
