Βάλαμε αυτόν τον τίτλο γιατί αγγίζει την ουσία του προβλήματος που ταλανίζει όχι μόνο την τοπική και ελληνική κοινωνία, αλλά αφορά και την παγκόσμια κοινότητα. Οι Έλληνες είναι αυτοί που φέρουν την ευθύνη να λύσουν το πρόβλημα της ανθρωπότητας. Πρέπει να είμαστε «φως» σε κάθε μας έκφανση.
Αφορμή για ετούτο το κείμενο-θέση είναι το θέμα που έχει ανακύψει μεταξύ Δήμου-ΕΠΣ Καρδίτσα-Αναγέννησης για το χώρο των γηπέδων της ΕΠΣ Καρδίτσας που έχουν παραχωρηθεί από το Δήμο και τον αιτείται προς απόδοση για χρήση η Ερασιτεχνική Αναγέννηση έχοντας εξασφαλίσει χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου συζητήθηκε το θέμα, η Δημοτική μας Παράταξη τόνισε ένα πράγμα ιδιαιτέρως. «Από το αίτημα της Αναγέννησης η Καρδίτσα πρέπει να βγει ενωμένη». Είναι ευκαιρία να βγει ενωμένη. Γι’ αυτό και χαρακτήρισα τη συνεδρίαση «ιστορική». Γιατί πίστεψα ότι θα περάσουμε όλοι ένα μήνυμα στην κοινωνία ότι είμαστε ικανοί να συνασπιστούμε για το καλό του τόπου, πέρα από ιδεολογικές διαφορές και ιδιαιτερότητες.
Ποια η φύση της εργασίας των Δημάρχων, τωνΠεριφερειαρχών, τωνΠροέδρων των ΕΠΣ Είναι επαγγελματική; Λειτουργήματα ασκούν, διότι υπηρετούν θεσμούς. Του ιδίου βαθμού βαρύτητας λειτούργημα είναι και των δημοσιογράφων, διότι είναι μορφή εξουσίας. Εμείς, όμως, αντί να δείξουμε στο λαό της Καρδίτσας ότι μπορούμε να λύσουμε με διάλογο, καλή διάθεση και ανιδιοτέλεια τα προβλήματα που ανακύπτουν και αφορούν τον ίδιο τον πολίτη στην ουσία του θέματος, αρχίσαμε να τραβάμε άλλος προς βορρά, άλλος προς νότο και άλλος όπου βλέπει τη δική του «όαση».
Απαξιώνουμε περαιτέρω την ίδια την πολιτική στα μάτια του κόσμου. Συνεχίζουμε να το πράττουμε χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες. Από το σύνολο των εμπλεκομένων μόνο τους φιλάθλους της Αναγέννησης δικαιολογώ, διότι υπηρετούν την κιτρινόμαυρη σημαία και είναι οι μόνοι που έχουν αγνή πρόθεση για την ομάδα. Κανένας άλλος, και εκφράζω τη γνώμη μου δημόσια και υπεύθυνα.
Ήρθε το χρήμα και δημιούργησε αναστάτωση… Αυτή είναι μεγαλύτερη παγίδα των τελευταίων 40-50 ετών. Το χρήμα είναι αναγκαίο, χρειάζεται, αλλά είναι ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη παγίδα που ύπουλα οδηγεί στην καταστροφή. Το χρήμα μπορούν να το υπηρετούν μόνο άνθρωποι που είναι αγνοί και ανιδιοτελείς. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια οι ελληνικοί θεσμοί υπηρετούνται από ανθρώπους που δεν είναι υπεράνω χρήματος και γι΄ αυτό έφτασε η χώρα εδώ που έφτασε.
Το γηπεδικόθέμα που ανέκυψε ήταν η αφορμή για να φανεί η φθορά. Να αποκαλυφθεί ότι είμαστε ελλιπείς να υπηρετούμε τους θεσμούς. Διότι μπορεί να μιλάμε για παιδικό αθλητισμό, για νέους και νέες και για ιδανικά που ο αθλητισμός μπορεί να εμφυσήσει, αλλά είμαστε κίβδηλοι. Όλοι μας. Διότι δεν είμαστε ανιδιοτελείς, δεν έχουμε όραμα για τον τόπο. Βάζουμε μπροστά τα ιδεώδη του αθλητισμού, ενώ η συνείδηση αυτών που υπηρετούν τους θεσμούς και διαβάζουν τούτες τις γραμμές ξέρει πολύ καλά εάν εξυπηρετούνται και άλλα σενάρια ή είναι μόνο για το καλό της κοινωνίας.
Υπηρετούμε δυστυχώς πρώτα το ατομικό συμφέρον και όχι το κοινό συμφέρον. Γι’ αυτό το λόγο δηλώνω ότι θα απέχω από το θέμα. Δεν υπάρχει λόγος να στηρίξω κάτι ή κάποιον. Διότι καμία πλευρά δεν υπηρετεί το κοινό συμφέρον. Από πράξεις ή παραλείψεις μπορεί εύκολα να δειχθεί αυτό, για όλους μας.Δεν είναι στις προθέσεις μου να βγω αλώβητος. Δε με ενδιαφέρει αυτό. Αλώβητος θα έβγανα αν καθόμουνα στο σπίτι μου και δεν συμμετείχα στα κοινά. Υπάρχει πρόβλημα, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όπως κάνουμε τόσα χρόνια. Κάποτε πρέπει να μπει τελεία και παύλα, γιατί δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο.Προσωπικά μπήκα στην πολιτική για να βοηθήσω να καλυτερεύσουν τα πράγματα, όχι να γίνω και εγώ μέρος του προβλήματος ή να το αποδεχθώ σιωπηλά.
Στις μέρες μας χρειάζονται οραματιστές και ιδανικά. Δεν έχουμε χρεία χρημάτων, αλλά οραμάτων. Πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε ότι η Ελλάδα δε θα ορθοποδήσει με τα χρήματα, αλλά με τη σκέψη, με το όραμα.
Έγινε αφορμή η διεκδίκηση της Αναγέννησης για να φανείη ανεπάρκειά μας. Δεν είμαστε ικανοί να υπηρετήσουμε το κοινό συμφέρον των πολιτών της πόλης και της πατρίδος. Ο Χριστός μάς λέγει: «Εις ολίγα εις πιστός, εις πολλά σε καταστήσω». Σε ένα τόσο μικρό μέρος, για ένα μικρό κονδύλιο (ως ποσοστό του συνόλου)φαινόμαστε τόσο λίγοι και το διατυμπανίζουμε. Πού να υπηρετήσουμε μεγαλύτερα πράγματα;Σήμερα χρειάζεται ενότητα από όλους, να είμαστε μια οικογένεια, μια γροθιά. Και εμείς δεν μπορούμε να μοιράσουμε δυο γαϊδάρων άχυρο. Μπορούμε, όμως, να προσπαθήσουμε να βρούμε τη λύση, όπως μας την έχουν δώσει οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Ο Πλάτων μας λέγει στην «Πολιτεία» ότι «Ή πρέπει ο φιλόσοφος να γίνει άρχοντας ή ο άρχοντας φιλόσοφος».Πνευματικούς ανθρώπους στην ηγεσία κάθε θεσμού πρέπει να αναδείξει η Ελλάδα. Δείξτε μου έναν πνευματικό ηγέτη και οραματιστή, πρότυπο ανιδιοτελούς προσφοράς από εποχής Πλαστήρα και ένθεν. Το χρήμα και το κυνήγι της υλικής ευμάρειας λειτούργησαν και λειτουργούν ως λωτός της αμνησίας. Είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι για το λαό και την ηγεσία του. Τα λάθη αυτά, όμως, πληρώνονται σήμερα από τα ραπίσματα του ΔΝΤ καιτης Γερμανίας και τις προσβολές της Τουρκίας. Και ενώ το καράβι βουλιάζει, σε κάθε τοπική κοινωνία, σε κάθε εθνικό ζήτημα, αντί να πιάσουμε τον κουβά για να βγάλουμε το νερό μήπως και σωθούμε, τσακωνόμαστε για το ποιος θα απολαύσει τη θέα απ’ στο παράθυρο…
Του Ηλία Σχορετσανίτη, Δημοτικού Σύμβουλου Καρδίτσας, Επικεφαλής Ν.Ε.Σ.ΤΩΡ
