Αγαπητοί μου αδελφοί,
Εψάλαμε κατά την ακολουθία του Όρθρου στην τέταρτη (δ’) ωδή την Καταβασία: «Ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί και άνθος εξ αυτής, Χριστέ, εκ της Παρθένου ανεβλάστησας· εξ όρους ο αινετός κατασκίου δασέος ήλθες σαρκωθείς εξ απειράνδρου ο άυλος και Θεός· δόξα τη δυνάμει σου, Κύριε» (Καταβασία δ’ ωδής Χριστουγέννων).
Μία από τις προφητείες για την ένανθρώπηση του Θεού Λόγου του Κυρίου Ιησού Χριστού είναι και αυτή του προφήτου Ησαΐα: «Και εξελεύσεται ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί, και άνθος εκ της ρίζης αναβήσεται» (11, 1). Την προφητεία αυτή χρισιμοποιεί ο ιερός Κοσμάς ο υμνωδός στην σύνθεση του παρόντος ειρμού.
Ο προφήτης Ησαΐας ομιλεί για ένα γεγονός που επρόκειτο να συμβεί στο μέλλον, ο υμνογράφος υμνεί το ίδιο πλέον γεγονός, αλλά πραγματοποιημένο.
«Ράβδος», δηλαδή κλαδή, είναι η Υπεραγία Θεοτόκος που σαν από ρίζα προήλθε από την φυλή του Ιούδα, από την οποία εξήλθε και ο Ιεσσαί, ο πατέρας του βασιλιά Δαβίδ. Η Παναγία, λοιπόν, καταγόταν και από την βασιλική φυλή του Ιούδα και από το βασιλικό γένος του Δαβίδ. Από αυτήν την ράβδο, την Παρθένο Μαρία δηλαδή, σαν άλλο λουλούδι-λουλούδι ευωδιαστό, αειθαλές και αμάραντο, βλάστησε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, από τον οποίο προήλθε ο πλέον γλυκύς καρπός, η σωτηρία όλου του κόσμου.
Η τέταρτη βιβλική ωδή ανήκει στον προφήτη Αββακούμ, γι’ αυτό και η συνέχεια του ειρμού εμπνέεται από αυτόν και συγκεκριμένα από την χριστολογική προφητεία «Ο Θεός από Θαιμάν ήξει, και ο άγιος εξ όρους κατασκίου δασέος» (3, 3).
«Όρος» σκιερό και με πυκνότατη βλάστηση είναι η Παρθένος Μαρία. Και γιατί άραγε; Διότι όπως το βουνό χωρίς να το οργώσουμε, να το σπέρνουμε και να το καλλιεργούμε εμείς οι άνθρωποι, αυτό βλαστάνει τα υψηλά δένδρα, τα άλλα φυτά και το χορτάρι, έτσι και η Θεοτόκος «ασπόρως» και «αγεωργήτως» βλάστησε τον Κύριό μας. Και όπως συνήθως η πυκνή βλάστηση ενός υψηλού βουνού παραμένει παρθένα, αν δεν πειραχθεί από τους ανθρώπους, έτσι διαφυλάχθηκε απείραχτη από άνθρωπο και η παρθενία της Θεοτόκου. Ας σημειωθεί ότι ανάλογη είναι και η προφητεία για την παρθένο Μαρία του προφήτου Δανιήλ: «Εθεώρεις έως ου ετμήθη λίθος εξ όρους άνευ χειρών» (2, 34).
Η Παναγία ως «όρος» χαρακτηρίζεται «κατάσκιον» προφανώς διότι την επεσκίασε η δύναμη του Υψίστου Θεού, σύμφωνα με τα λόγια του αρχαγγέλου Γαβριήλ: «Πνεύμα Άγιος επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι» (Λουκ. 1, 35).
Αδελφοί μου αγαπημένοι,
Στους καιρούς μας, κατά τους οποίους πνευματικές αξίες, παραδόσεις και αρχές θεμελιωμένες στην παγκόσμια συνείδηση κλονίζονται· σήμερα που πολλοί έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους μέσα στις πολυθόρυβες αποχρώσεις της ζωής, ενώ παράλληλα υψώνονται είδωλα μιας νοοτροπίας, η οποία αρνείται παρακαταθήκες αιώνων, η αγία Ορθοδοξία με την Γέννηση του Σωτήρα Χριστού και μέσω του ασκητικού της ιδεώδους ανοίγει ορίζοντες φωτός και ελπίδος.
Ο Κύριος μας ανύψωσε κα μας έδωσε δύναμη! Μας χάρισε φως, γιατί είναι Αυτός το Φως το αληθινό· μας χάρισε τη θεογνωσία για να μπορούμε να παλεύουμε με όλα τα σκύβαλα του άκοσμου κόσμου μας και μας χάρισε, τέλος, την αγιότητα και την αιωνιότητα.
Γι’ αυτό πρέπει να πάψουμε να επηρεαζόμαστε από το δαιμονικό πνεύμα του αιώνος τούτου, που δαιμονοποιεί τη ζωή μας και να ακολουθήσουμε το αστέρι της Βηθλεέμ, ώστε να ανεύρουμε μέσα στη φάτνη εσπαργανωμένο τον Σωτήρα Κύριο και να Τον προσλάβουμε και να Τον τοποθετήσουμε στη φάτνη της καρδιάς μας και να ενωθούμε μαζί Του.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!
Χρόνια Πολλά!
Ο Μητροπολίτης σας
