Φίλε μου, εσύ που τόσο λυσσαλέα υπερασπίζεσαι το ‘ΌΧΙ’ φανατίζεσαι και θεωρείς πως η επιστροφή της χώρας στη δραχμή είναι η σωτηρία σου, ξανασκέψου το! Σεβάσου μια διαφορετική άποψη που μπορεί να έχουν κάποιοι άνθρωποι και δες με μία πιο σφαιρική εικόνα για το πώς έχουν τα πράγματα, αφαιρώντας τις κομματικές παρωπίδες που σου έχουν τοποθετήσει. Ποιες οι συνέπειες λοιπόν του όχι σε εθνικό αλλά και τοπικό επίπεδο;
Η επικράτηση του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής συνεπάγεται με έλλειψη χρηματοδότησης του ελληνικού κρατικού μηχανισμού, με αποτέλεσμα να αποτυπωθεί αδυναμία πληρωμών (χρεοκοπία). Μπορεί άραγε μία χώρα να χρεοκοπήσει; Μία επιχείρηση όταν παρουσιάζει αδυναμία πληρωμών χρησιμοποιεί τρόπους που της παρέχει το υπάρχον νομικό πλαίσιο. Οι επιχειρήσεις ρευστοποιούν τα περιουσιακά τους στοιχεία, τα πουλάνε στις τρέχουσες τιμές και αποπληρώνουν το χρέος τους προς τους πιστωτές της. Αν δεν επαρκεί αυτό, χρησιμοποιούν άλλες μεθόδους που επίκεινται στην εκάστοτε μορφή κάθε επιχείρησης (Ο.Ε, .Α.Ε., Ε.Π.Ε., κτλ.). Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο τέλος της ζωής μίας επιχείρησης, και παύει να υπάρχει σαν οντότητα. Σε αντιδιαστολή, μία χώρα δεν μπορεί να πάψει να υπάρχει, ως εκ τούτου εφαρμόζονται άλλες τεχνικές αντιμετώπισης μιας χρεοκοπίας. Το χρέος μίας χώρας χωρίζεται σε εσωτερικό, που είναι οι ανάγκες προς εσωτερικούς πιστωτές, μισθωτούς κλπ., και σε εξωτερικό, προς τους εξωτερικούς πιστωτές της, στην προκειμένη περίπτωση της Ελλάδας, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ΕΚΤ και κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να εξυπηρετήσει την αδυναμία εσωτερικών πληρωμών, αναγκάζεται να κόψει νέο εθνικό νόμισμα, π.χ. δραχμή. Είναι μία λύση, η οποία θα μπορούσε να εξυπηρετήσει την εξόφληση μισθών και συντάξεων, καθώς και τις εγχώριες συναλλαγές. Από την άλλη, το νέο νόμισμα θα είχε αρκετά υποτιμημένη αξία ως προς την συναλλαγματική ισοτιμία. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι η αξία του χρήματος θα μετατοπιστεί στην καλύτερη περίπτωση, 1:340, ενώ μπορεί να φτάσει και στα επίπεδα του 1:10. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι 1 κιλό βαμβάκι αυτή τη στιγμή έχει 0,55ευρώ, τότε η εμπορική του αξία σε ευρώ θα ανέρχεται από 0,16 έως 0,055.
Όσον αφορά το εξωτερικό χρέος, αυτό δεν θα πάψει να υπάρχει, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να αποπληρωθεί από το νέο νόμισμα σε αξία Ευρώ. Με λίγα λόγια, αν το χρέος σήμερα είναι 380 δισεκατομμύρια ευρώ η πραγματική του αξία θα ανέρχεται κοντά στο 1τρις.Αποτέλεσμα αυτής της τραγικής, λοιπόν, αύξησης του εξωτερικού χρέους θα είναι, όχι η βελτίωση της ζωής μας, άλλα η προσπάθεια να παράγουμε με τεράστιους ρυθμούς ανάπτυξης για να καλύψουμε τις αναλογίες του ΑΕΠ ως προς το χρέος. Ρυθμοί ανάπτυξης που θα πρέπει να είναι ανάλογοι αυτών που είχε η Ρωσία επί Στάλιν και στην όποια ο εργάτης δούλευε σαν σκλάβος για το όνειρο της μεγάλης Ρωσίας . Και το ερώτημα είναι θέλουμε από την χώρα, που γέννησε την δημοκρατία, να γίνουμε η νεοσταλινιστική χώρα του 21ου αιώνα;
Απόστολος Κατσιάφας-Οικονομολόγος
