Συζητήθηκε τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου, στην Ολομέλεια της Βουλής, η επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Δημοκρατική Αριστεράς,Θωμά Ψύρρα, προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ που “παγώνει” ξανά την εκτροπή του Αχελώου.
Ο Βουλευτής αναφέρθηκε στο γεγονός ότι «η ολομέλεια του ΣτΕ έχει ακυρώσει τέσσερις φορές την εκτροπή του Αχελώου. Το Φεβρουάριο του 2010 “πάγωσε” προσωρινά όλα τα έργα εκτροπής του ποταμού Αχελώου και σταμάτησε τη λειτουργία όσων έργων είχαν ολοκληρωθεί. Μάλιστα είχαν δαπανηθεί περισσότερα από 850 εκατ. ευρώ. Τώρα, στις 10 Ιανουαρίου του 2014, έρχεται και πέμπτη απόφαση που για μια ακόμα φορά μπλοκάρει τα έργα της εκτροπής, επειδή εκτός των άλλων παραβιάζουν και την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης».
Ο κ. Ψύρρας εξέφρασε την ανησυχία του εντοπίζοντας δύο πολύ σημαντικά προβλήματα:
α) τι θα γίνει με το υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας και β) τι θα γίνει με τα μισοτελειωμένα έργα.
«Το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας είναι ελλειμματικό. Και θα συνεχίσει να παραμένει ελλειμματικό εάν συνεχιστεί η ίδια παραλκυστική πολιτική. Το μεγαλύτερο κακό στη Θεσσαλία προκλήθηκε επειδή εδώ και τριάντα χρόνια η “εκτροπή”/ “μη εκτροπή” μονοπώλησε τη συζήτηση, την ιδεολογικοποίησε και την ενέταξε σε μία πολεμική. Διαμορφώθηκε μία κατάσταση εφησυχασμού, ότι θα έρθει μια μέρα που θα πλημμυρίσει δήθεν ο κάμπος με νερό.». Ο Βουλευτής, χαρακτηριστικά, επεσήμανε ότι «πρέπει να αποδεσμεύσουμε τη σκέψη μας από την εκτροπή, διότι αλλιώς δεν θα διαμορφώσουμε στη Θεσσαλία μία πολιτική για τη γεωργία ακριβείας, για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, για την αποδέσμευση από υδροβόρες καλλιέργειες, τη γεωργία της μειωμένης έντασης» υπογράμμισε ο Βουλευτής.
Όσον αφορά τα μισοτελειωμένα έργα ο κ. Ψύρρας τόνισε ότι «Η ΔΗΜΑΡ θέλει αυτά τα έργα να αξιοποιηθούν». Μάλιστα, κατέθεσε και συγκεκριμένες προτάσεις:
«Προτείνουμε η Μεσοχώρα να λειτουργήσει ως υδροηλεκτρικό έργο, να χαμηλώσει το ύψος της, ώστε να προστατευτεί το χωριό και να δοθεί τεχνικά η λύση για τον εκχυλιστή. Να τελειώσει γρήγορα η σήραγγα και να αποπερατωθεί το χαμηλότερο φράγμα της Συκιάς, μικραίνοντας πιθανόν το μέγεθός του. Να χρησιμοποιηθεί δε η μέθοδος της αντλησοταμίευσης με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τα υπάρχοντα έργα θα αποκτήσουν χαρακτήρα ενεργειακό και επιπλέον θα είναι δυνατόν πια να χρηματοδοτηθούν ως ΑΠΕ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει δηλαδή να δώσουμε σύντομα μια οικολογική, αλλά και μια οικονομικά συμφέρουσα λύση».
Ο Βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς κατέθεσε στα πρακτικά μελέτη του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας καθώς και δημοσιεύματα της εφημερίδας “Ελευθερία της Λάρισας” και “Larissa–net”, για το ίδιο πρόβλημα καθώς και τα συμπεράσματα από το συνέδριο του εργαστηρίου Υδραυλικής του Μετσόβειου Πολυτεχνείου, αλλά και τη σχετική με το θέμα επιστολή του Δημάρχου Κιλελέρ.
Ο Υπουργός απαντώντας στα ερωτήματα και στους προβληματισμούς του Βουλευτή είπε χαρακτηριστικά ότι «πρέπει να κάνουμε πολιτική. Οφείλουμε να ασκήσουμε πολιτικές, αυτό δηλαδή που δεν έγινε στον Αχελώο για τριάντα χρόνια». Ο κ. Χρυσοχοΐδης στην ομιλία του επεσήμανε ότι «οι υδάτινοι πόροι πρέπει να διαχειρίζονται. Τα φυσικά συστήματα πρέπει να διασυνδέονται μεταξύ τους. Νομίζω ότι είναι πολύ απλοί οι κανόνες και οι νόμοι και της τεχνικής αλλά και της ίδιας της φύσης. Είναι κρίμα να χάνεται στη θάλασσα τόσο πολύτιμο νερό. Ναι, λοιπόν, η ιδέα ήταν σωστή, όμως με προϋποθέσεις, με μελέτη, με σεβασμό στη φύση, στους ανθρώπους. Δεν έγινε έτσι. Θεωρώ ότι η εκτροπή με τα 1,2 εκατομμύρια κυβικά ήταν εκτροπή από τη λογική. Ταυτόχρονα, ήταν μια προσπάθεια αυταρχικής επιβολής από την πολιτεία των αποφάσεών της, χωρίς εθνικό σχέδιο διαχείρισης, χωρίς φροντίδα για τις επιπτώσεις στους ανθρώπους και στο περιβάλλον».
Ο Υπουργός συμφώνησε με τον Βουλευτή λέγοντας ότι “η Συκιά και πολύ περισσότερο η Μεσοχώρα είναι ενεργειακά έργα. Ούτε εκτροπή ούτε φωνές πονηρής τάχα προστασίας του περιβάλλοντος, που περισσότερο μάλλον μοιάζουν με την προστασία κάποιων συμφερόντων. Δεν θα προχωρήσουμε στη σήραγγα, πριν εξασφαλίσουμε τα δίκτυα που χρειάζεται ο κάμπος. Δεν θα πετάξουμε σταγόνα νερό. Υπάρχουν σήμερα έξυπνα δίκτυα ορθολογικής διαχείρισης του νερού.”