Την Τετάρτη της 3ης Ιουλίου και την Παρασκευή της 5ης Ιουλίου τα μέλη της «Δημοτικής Ανανέωσης» επισκέφτηκαν τις Τοπικές Κοινότητες Καλλιφωνίου και Καλλιθήρου αντίστοιχα με σκοπό την καταγραφή και ανάδειξη των προβλημάτων των περιοχών.
Ως μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και με βάση την περυσινή εμπειρία, είχαμε μια διαμορφωμένη εικόνα για την κατάσταση που περιμέναμε να αντιμετωπίσουμε. Τα πράγματα όμως ήτανε δυστυχώς πολύ χειρότερα από τα αναμενόμενα. Τώρα, μπορούμε να μιλήσουμε με ασφάλεια για μια εικόνα εγκατάλειψης εφόσον την απουσία συντήρησης των ήδη υπαρχόντων δικτύων και υποδομών συνοδεύει η απουσία αποψίλωσης, η αδυναμία παρέμβασης σε έκτακτες καταστάσεις όπως οι βλάβες και η εν γένει εγκατάλειψη της μάχης της καθημερινότητας.
Τα κοινά προβλήματα των δυο περιοχών αφορούν στο πόσιμο νερό, στη μη καταβολή της πάγιας προκαταβολής από πλευρά του Δήμου και στην ανάγκη προσθήκης οστεοφυλακίου στα νεκροταφεία. Το πόσιμο νερό δεν έχει βέβαια πρόβλημα μικροβιακού φορτίου αλλά εμφανίζει κατά χρονικά διαστήματα μια δυσάρεστη οσμή και γεύση λόγω ποσοτήτων άμμου που περιέχει. Για τη βελτίωση της ποιότητας απαιτείται η τοποθέτηση ειδικών φίλτρων, των οποίων το κόστος μόνο απαγορευτικό δεν είναι.
Η πάγια προκαταβολή αποτελεί ένα ελάχιστο ποσό που προέβλεψε ο νομοθέτης για τις Τοπικές Κοινότητες ως εγγύηση της στοιχειώδους δυνατότητας στους προέδρους να παρεμβαίνουν για τις πλέον άμεσες ανάγκες. Η επιμονή της διοίκησης να μην καταβάλει ούτε αυτά τα 1000 ευρώ ανά έτος στα χωριά μας τα έχει οδηγήσει σε εγκατάλειψη. Το χειρότερο δε είναι ότι οι πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων εκτίθενται από την άρνηση της διοίκησης εφόσον όταν δε χειρίζονται απολύτως τίποτα αποκτούν ουσιαστικά ένα και μοναδικό ρόλο, αυτού του συλλέκτη των παραπόνων για λογαριασμό της διοίκησης. Η διοίκηση του Δήμου οφείλει εδώ να αναθεωρήσει. Δεν είναι δυνατό να μην αντιστοιχούν 1000 ευρώ το χρόνο σε κάθε χωριό του Δήμου!
Οι κ. Δ. Βερίλλης, Δ. Ντούρλιας και Γ. Γεννάδιος στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Καλλιθήρου κατέγραψαν επίσης την αγωνία του Τοπικού Συμβουλίου σχετικά με την ανάγκη διαμόρφωσης του νεκροταφείου, τη νομιμοποίηση του θεάτρου και των αποδυτηρίων που βρίσκονται εδώ και πολύ καιρό σε εξέλιξη αλλά δεν ολοκληρώνονται αλλά και της πολύ σπουδαίας ανάγκης για συντήρηση και επέκταση του δικτύου της αγροτικής οδοποιίας. Το τελευταίο ζήτημα αποτελεί ίσως τη μέγιστη προτεραιότητα για ευνόητους λόγους: το δίκτυο αυτό στηρίζει την επαγγελματική και οικονομική ζωή του χωριού.
Στο Δημαρχείο του Καλλιφωνίου καταγράφηκαν ως προτεραιότητες η ανάγκη μελέτης ώστε να υπάρξει η κατάλληλη άδεια για λήψη αδρανών υλικών από τον Καλέντζη, η ορθολογική διαχείριση της ρίψης των βοθρολυμάτων, η ενίσχυση των πολιτιστικών εκδηλώσεων που επί Καλλικράτειου Δήμου ουσιαστικά έχουν εκλείψει πλήρως και η ανάπλαση κάποιων χαρακτηριστικών περιοχών με ιδιαίτερη ιστορία και ίσως αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Συμπερασματικά, τα άμεσα προβλήματα δε φαντάζουν δυσεπίλυτα καθώς οι απαιτήσεις των προέδρων και των Συμβουλίων έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο. Για να υπάρξει μια αρχή θα πρέπει να τοποθετηθούν τα φίλτρα στους αγωγούς των νερών αλλά και να ενεργοποιηθεί η πάγια προκαταβολή όχι ως καταβολή μετρητών αλλά ως πληρωμή λογαριασμών για εργασίας καθαρισμού, αποψίλωσης και επισκευής σωλήνων. Σήμερα, για να συμβούν οι παραπάνω εργασίες θα πρέπει οι πρόεδροι να επικοινωνήσουν με τον ίδιο τον δήμαρχο και τους αντιδημάρχους πολλές φορές, καθιστώντας τη λειτουργία του Δήμου δαιδαλώδη και ανερμάτιστη.
Η ετήσια συνολική δαπάνη των 33.000 ευρώ είναι το ελάχιστο τίμημα που ο Δήμος οφείλει στους κατοίκους από τη στιγμή που κάθε νοικοκυριό των Τοπικών Κοινοτήτων συνεισφέρει πλέον οικονομικά σχεδόν ισότιμα με τους κατοίκους της πόλης μας, χωρίς όμως να απολαμβάνει τις ανάλογες υπηρεσίες.
