Την ένταξη στο πρόγραμμα ΕΠΠΕΡΑΑ του έργου «Ύδρευση Ανατολικής Πλευράς Ν. Καρδίτσας από τη Λίμνη Σμοκόβου» προϋπολογισμού 40 εκατ. ευρώ, εξασφάλισε ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός σε επικοινωνία που είχε σήμερα με τον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων του ΥΠΕΚΑ κ. Ανδρέα Ανδρεαδάκη.
Ο κ. Κ. Αγοραστός τόνισε ότι: «Είναι ένα πολύ σημαντικό έργο, το οποίο στο σύνολό του, θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες ύδρευσης 39 οικισμών των Καλλικρατικών Δήμων Καρδίτσας, Σοφάδων και Παλαμά.
Συγκεκριμένα οι ωφελούμενοι οικισμοί είναι: Ασημοχώρι, Αχλαδώα, Γραμματικό, Λεοντάρι, Νέο Ικόνιο, Δαφνοσπηλιά, Ζαϊμιο, Καλλιφώνι, Παλιούρι, Κέδρος, Λουτρό, Αστρίτσα, Ηλίας, Ιτέα, Λεύκη, Ορφανά, Πέτρινο, Συκέα, Φύλλο, Κυψέλη, Πύργος Κιερίου, Αγ. Δημήτριος, Βλοχός, Καλυβάκια, Κοσκινάς, Μεταμόρφωση, Παλαμάς, Άγιος Βησσάριος, Άμπελος, Ανώγειο, Γεφύρια, Δασοχώρι, Καπαδοκικό, Μαυραχάδες, Μελισσοχώρι, Μοσχολούρι, Πασχαλίτσα, Σοφάδες και Φίλια.
Ο συνολικός πληθυσμός σχεδιασμού των έργων για την 20ετία (Α’ Φάση) είναι 45.000 κάτοικοι και για την 40ετία (Β’ Φάση) 55.000 κάτοικοι».
Σύμφωνα με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, οι υφιστάμενες συνθήκες και η σχετική τεχνική υποδομή υδροδότησης των οικισμών της περιοχής μελέτης, χαρακτηρίζονται ως πλημμελείς τόσο ως προς την ποιότητα νερού που εξασφαλίζουν όσο και ως προς τη διατιθέμενη ποσότητα νερού καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Τα κύρια προβλήματα που εμφανίζονται και που αφορούν στις συνθήκες υδροδότησης των οικισμών αυτών είναι τα εξής:
– Η ποιότητα των αντλούμενων υπόγειων νερών από τις γεωτρήσεις των πεδινών οικισμών πρέπει να χαρακτηριστεί ως επισφαλής, λόγω της ρύπανσης του υπογείου ορίζοντα από λιπάσματα, φυτοφάρμακα κλπ. Αντίθετα, η ποιότητα των υδρομαστευόμενων πηγών των ορεινών ή ημιορεινών οικισμών φαίνεται να είναι καλύτερη.
– Στις περισσότερες από τις παραπάνω περιπτώσεις, διαπιστώνεται απουσία και της στοιχειωδέστερης επεξεργασίας του νερού, όπως είναι η χλωρίωση. Εξαίρεση αποτελούν οι οικισμοί του Συνδέσμου Καρδίτσας για τους οποίους λειτουργεί Διυλιστήριο, το οποίο επεξεργάζεται τα νερά της λίμνης Πλαστήρα.
– Όσον αφορά την ποσότητα του παρεχόμενου νερού, διαπιστώνονται έντονα προβλήματα λειψυδρίας κατά τη θερινή περίοδο, ιδιαίτερα στις γεωτρήσεις των πεδινών οικισμών (με εξαίρεση εκείνους που υδροδοτούνται από τη λίμνη Πλαστήρα), οι οποίες συχνά «στερεύουν» από την πτώση του υπόγειου ορίζοντα που οφείλεται στην υπεράντληση των γύρω αρδευτικών γεωτρήσεων. Έτσι αυξάνεται συνεχώς το βάθος των γεωτρήσεων με αποτέλεσμα εκτός των άλλων και την υπερβολική κατανάλωση ενέργειας για άντληση. Το πρόβλημα της ποσότητας εμφανίζεται λιγότερο στους οικισμούς που υδροδοτούνται από πηγές, αν και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν φαινόμενα εξάντλησης των πηγαίων αποθεμάτων το καλοκαίρι. Τα προαναφερόμενα προβλήματα λειψυδρίας φαίνεται να οξύνονται διαρκώς τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να δρομολογούνται πολλές και μεγάλες προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος (π.χ. εκτροπή Αχελώου, επαναδημιουργία λίμνης Κάρλας, κλπ).
– Η Τεχνική υποδομή των συστημάτων ύδρευσης χαρακτηρίζεται μέτρια και σε ορισμένες περιπτώσεις ανεπαρκής. Πολλές γεωτρήσεις και υδρομαστεύσεις πηγών είναι πεπαλαιωμένες, αρκετές δεξαμενές και υδατόπυργοι δεν έχουν υποστεί καμία συντήρηση τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία και τα περισσότερα δίκτυα παρουσιάζουν σημαντικές διαρροές. Τα παλαιά δίκτυα που έχουν κατασκευαστεί από αμιαντοτσιμεντοσωλήνες, χρήζουν άμεσης αντικατάστασης για λόγους υγιεινής, ενώ στα νεώτερα πλαστικά δίκτυα κρίνεται σκόπιμο να γίνουν βελτιωτικές επεμβάσεις, όπως σχηματισμός κλειστών βρόγχων, κλπ. Τέλος, η λειτουργία πιεστικών συγκροτημάτων σε πεδινούς οικισμούς αντί της κλασσικής λύσης των υδατόπυργων, κρίνεται από οικονομοτεχνικής άποψης μη ορθολογική.
Δεδομένων των προαναφερόμενων προβλημάτων των συστημάτων υδροδότησης των οικισμών της ανατολικής πλευράς του Ν. Καρδίτσας οι βασικοί λόγοι που καθιστούν αναγκαία και επιβεβλημένη τη δημιουργία ενός νέου εκτεταμένου συστήματος υδραγωγείων, το οποίο θα υδροδοτεί την περιοχή μελέτης με τα νερά του Ταμιευτήρα Σμοκόβου, είναι οι εξής:
– Με την υδροληψία από τον Ταμιευτήρα και την Κατασκευή σύγχρονων εγκαταστάσεων επεξεργασίας, εξασφαλίζονται απόλυτα η επάρκεια και η ποιότητα
υδρευτικού νερού για όλους τους οικισμούς.
– Με την κατασκευή κεντρικής αναρρυθμιστικής λιμνοδεξαμενής, καθώς και αριθμού συλλογικών δεξαμενών εξασφαλίζεται η αυτονομία του συστήματος για ικανό χρονικό διάστημα σε περίπτωση κάποιας βλάβης καθώς και η απρόσκοπτη λειτουργία των επιμέρους υποσυστημάτων του.
– Με την πλήρη λειτουργία όλου του συστήματος με φυσική ροή στο μεγαλύτερο τμήμα του, αποφεύγεται κάθε άσκοπη κατανάλωση ενέργειας.
-Με την Κατασκευή νέων τοπικών δεξαμενών αποθήκευσης νερού στους οικισμούς και με την επισκευή των υφιστάμενων που διατηρούνται θα γίνεται απολύτως αξιόπιστα η ημερήσια αναρρύθμιση των υδρευτικών αναγκών τους.
– Με τη δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος υδραγωγείων, το οποίο θα το διαχειρίζεται ένας κεντρικός φορέας με τη βοήθεια προηγμένων συστημάτων ελέγχου και αυτοματισμών εφαρμόζοντας μια ενιαία πολιτική, θα προκύπτει σημαντική εξοικονόμηση νερού (ελαχιστοποίηση διαρροών, εύκολη συντήρηση και αποκατάσταση βλαβών κ.λπ.) και ενέργειας. Στην εξοικονόμηση νερού μπορεί να συμβάλλει και η σταδιακή ανανέωση των εσωτερικών δικτύων των οικισμών (σε μεταγενέστερο στάδιο), έτσι ώστε να μειωθούν και οι σημαντικής κλίμακας διαρροές που παρουσιάζονται σε αυτά.
