Την περασμένη Κυριακή 19-5-19 πραγματοποιήθηκε με εξαιρετική επιτυχία το 1ο Ψυχαγωγικό Συμπόσιο που οργάνωσε το Αγρόκτημα Βασιλάκου στους καταρράχτες του ποταμού Καράμπαλη. Όλοι οι συμμετέχοντες (πάνω από 25 άτομα) έμειναν κατάπληκτοι από το πραγματικά εντυπωσιακό θέαμα και ο καθένας δήλωσε με τον τρόπο του ότι είναι ανάγκη να βρεθεί τρόπος να αξιοποιηθεί αυτό το εξαίρετο τοπίο, και είναι κρίμα που επί τόσα χρόνια δεν έγινε κάτι. Με λίγα έξοδα και με περισσότερο μεράκι και όραμα μπορεί το Δασαρχείο, ο Δήμος Καρδίτσας ή η Περιφέρεια Θεσσαλίας ναπάρουν πρωτοβουλίες για αξιοποίηση, ώστε αυτός ο χώρος να αποτελέσει πόλο έλξης για ψυχαγωγία και αναψυχή.
«Είπε κάποιος από τους επισκέπτες: σε μια πόλη, είχαν αραδιασμένες πινακίδες που σε οδηγούσαν σε ένα καταρράχτη κάμποσα χιλιόμετρα από την πόλη. Πήγαμε να δούμε αυτό που πρόβαλλαν σαν ένα αξιοθέατο της περιοχής αλλά απογοητευτήκαμε γιατί δεν ήταν παρά ένα ρυάκι που σε κάποιο σημείο το νερό έπεφτε από ύψος δύο μέτρων περίπου και αυτό ήταν όλο…!» Με την παραπάνω αφήγηση, θέλουμε να τονίσουμε το γεγονός ότι στις περισσότερες πόλεις οι τοπικοί άρχοντες αξιοποιούν κάθε αξιοθέατο που προσφέρει η φύση ή κατασκεύασε ο άνθρωπος και το κάνουν επισκέψιμο, ώστε να προσελκύει τουρίστες.
Οι συγκεκριμένοι καταρράχτες απέχουν μόλις τριάμισι χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, υπάρχει ασφαλτόδρομος για τα τρία χιλιόμετρα και μόνο 300 έως 500 μ. αποτελούν μονοπάτια (από δύο κατευθύνσεις)μη προσβάσιμα, στα όρια των χωραφιών, που θέλουν διάνοιξη.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι συγκεκριμένοι καταρράχτες παρουσιάζουν θέαμα από αρχές Οκτώβρη μέχρι μέσα Ιούνη περίπου, γιατί το υπόλοιπο διάστημα το νερό είναι ελάχιστο έως καθόλου λόγω άντλησής του για αρδευτικές ανάγκες των πριν τους καταρράχτες καλλιεργειών. Στο διάστημα αυτό θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και κάποιοι άλλοι καταρράχτες, αυτοί που είναι στην ιστορική γέφυρα Καράμπαλη, όπου σμίγουν τα δύο πατάμια Καράμπαλης και Γάβρας. Εκεί ως γνωστό κάπου γύρω από το έτος 1980, έχει δημιουργηθεί τεχνητό φράγμα που λειτουργεί από Ιούνη μέχρι Σεπτέμβρη για κάλυψη αρδευτικών αναγκών και το περισσευούμενο νερό κάνει υπερχείλιση δημιουργώντας και εκεί εντυπωσιακό θέαμα. Φυσικά και τον υπόλοιπο καιρό πάλι οι καταρράχτες υπάρχουν αλλά το νερό πέφτει από μικρότερο ύψος γιατί με το τέλος της αρδευτικής περιόδου τα ξύλινα φράγματα αποσύρονται.
Θεωρούμε ότι πολίτες και φορείς αξίζει να τους επισκεφτούν, να διαμορφώσουν γνώμη και με τον τρόπο του ο καθένας να προβάλλει την ανάγκη αξιοποίησης αυτού του τοπίου.
Εμείς από τη μεριά μας κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, αλλά για να επιτευχθεί ο στόχος θα πρέπει όλοι να συνεισφέρουν ανάλογα, για το καλό της περιοχής μας που φυσικά είναι και δικό μας καλό.
