Η επίθεση κλιμακώνεται σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς: Αφού η κυβέρνηση έκανε ένα σημαντικό βήμα στο κύριο μέτωπο (των απολύσεων), προχωράει στα επόμενα βήματα, όπως ακριβώς είχαμε εκτιμήσει. Πρώτος σταθμός η επιβολή της αυτοαξιολόγησης δύο μόλις μέρες μετά τις 22 Μάρτη. Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα:
Για τις διαθεσιμότητες / απολύσεις: Ο δρόμος άνοιξε – κανείς δεν ξέρει ακόμα τα πραγματικά νούμερα
Οι πρώτες απολύσεις εκπαιδευτικών είναι γεγονός. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν δυστυχώς τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις καθώς τα νούμερα των απολύσεων δείχνουν ότι θα είναι πολύ μεγαλύτερα από ό,τι παρουσίαζε η κυβέρνηση, πόσο μάλλον από τις υποτιθέμενες δεσμεύσεις για καμία απόλυση. Για την ώρα η κυβέρνηση μιλάει για 200 απολύσεις εκπαιδευτικών (και περίπου το δέχεται και η συνδικαλιστική ηγεσία), αλλά ταυτόχρονα, η λίστα του ΑΣΕΠ παρουσιάζει 670 που δεν συμπεριλαμβάνονται σε λίστες. Ταυτόχρονα, ακόμα και οι οριστικοί πίνακες για ΙΕΚ-ΣΕΚ δεν είμαστε καθόλου σίγουροι πόσο θα αντιστοιχιστούν τελικά σε θέσεις εργασίας. Ενώ οι απολύσεις σχολικών φυλάκων φτάνουν τις 1700. Οπως και νάχουν τα νούμερα (τα οποία εκτιμάμε ότι θα ξεκαθαρίσουν μετά τις εκλογές), ο δρόμος άνοιξε.
Το σύστημα έκανε ένα σημαντικό βήμα για να ικανοποιήσει τον παλιό πόθο του να συντρίψει κάθε θύλακα μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Η εξέλιξη αυτή θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο δημόσιο σχολείο, σε όλο το δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα και θα συμπαρασύρει το σύνολο των εργασιακών σχέσεων σε παραπέρα επιδείνωση. Η ΕΕ, το κεφάλαιο, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, όλος ο εσμός που παρασιτεί κλέβοντας τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού μπορεί να νιώθει αγαλλίαση. Ας μη βιάζονται όμως.
Ας μη βιάζεται και ο Μητσοτάκης να… «αποκαταστήσει το ζήτημα ηθικής τάξης που προκύπτει» (πόσο ξετσίπωτοι!) προωθώντας τροπολογία που προβλέπει επίδομα ανεργίας για τους απολυμένους δημοσίους υπαλλήλους, επιδιώκοντας να εμπεδώσει άρον – άρον ως δεδομένο το πέρασμα των απολύσεων αυτών και των επόμενων.
Για την αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση
Όταν άνοιξε το ζήτημα των Συλλόγων Διδασκόντων για το ζήτημα της αυτοαξιολόγησης, στηρίξαμε αποφασιστικά τη μάχη που δόθηκε στους συλλόγους αλλά επιμέναμε ότι η μάχη δεν μπορεί να δοθεί αποτελεσματικά στο πλαίσιο της ανυπακοής αλλά πως χρειάζεται κεντρική σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική. Συγκεκριμένα, γράφαμε:
«Η κυβέρνηση δε θα κάνει πίσω επειδή ακόμα και αν οι σύλλογοι διδασκόντων δεν προχωρήσουν σε ορισμό ομάδων εργασίας, ακόμα κι αν διαλυθούν τα σεμινάρια. Ακόμα και αν επαναληφθεί το (ηθικό) χαστούκι που έφαγε όταν κάλεσε σε εθελοντική εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης και δε βρήκε πρόθυμους (αν και το περιβάλλον σήμερα είναι πολύ πιο δυσμενές και τρομοκρατικό), θα προχωρήσει σήμερα παρακάμπτοντας τον… εθελοντισμό και εφαρμόζοντας την πρακτική του «εντέλλεσθε».» (1/11/2014)
Αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνηση με την τελευταία εγκύκλιο. Δείχνοντας καθαρά ότι η επίθεση του συστήματος ενάντια στους εκπαιδευτικούς (αλλά και σε όλους τους εργαζόμενους) δεν ανατρέπεται με κόλπα ούτε με μάχες οπισθοφυλακών.
Συνολικά, τα ζητήματα των απολύσεων, της αξιολόγησης και του νέου λυκείου συνδέονται με στρατηγικές επιλογές της ΕΕ και του συστήματος συνολικά και άρα η αντιπαράθεση για αυτά έχει αντικειμενικά διαστάσεις κεντρικής σύγκρουσης. Δεν μπορεί να δοθεί με κινήσεις συμβολικές και χαμηλής έντασης. Οι ομοσπονδίες αλλά και παρατάξεις της αριστεράς που τόσο καιρό προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους δε θα μπορούν να το κάνουν άλλο.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Όσο μας αφορά τα συμπεράσματα των εξελίξεων είναι ξεκάθαρα. Το ίδιο ξεκάθαροι είναι και οι στόχοι αλλά και η πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε:
1. Η επίθεση ενάντια στους εκπαιδευτικούς θα γνωρίσει άμεσα νέα κλιμάκωση. Εκτιμάμε ότι μετά τις εκλογές θα ζήσουμε βομβαρδισμό αντιδραστικών εγκυκλίων.
2. Το ζήτημα των απολύσεων είναι ανοιχτό και προς ανατροπή! Δεν μπαίνουμε σε λογικές επιδομάτων ανεργίας και αποζημιώσεων.
3. Κεντρικοί στόχοι του αγώνα:
Α) ανατροπή των απολύσεων – όλοι πίσω στις δουλειές τους
Β) ανατροπή του θεσμικού πλαισίου αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης – υποχρεωτικών μεταθέσεων – μετατάξεων, όλου δηλαδή του πλέγματος διάλυσης των εργασιακών σχέσεων
Γ) ανατροπή του νέου λυκείου και της τράπεζας θεμάτων – αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς
4. Αμεσα γενικές συνελεύσεις. Να τεθεί προς συζήτηση στον κλάδο η ανάγκη της άμεσης απεργιακής κλιμάκωσης μέχρι και στις εξετάσεις.
5. Για την άμεση πρακτική στάση στο ζήτημα της αυτοαξιολόγησης:
Α) Συνεχίζουμε σε Συλλόγους να μη συγκροτούμε ομάδες
Β) Καλούμε την ΟΛΜΕ να καλέσει μαζικά τους συναδέλφους να μη συμμετέχουν
Γ) Καλούμε την ΟΛΜΕ να καλέσει τους διευθυντές να παραιτηθούν. Σε κάθε περίπτωση είναι φανερό ότι σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, οι διευθυντές θα είναι ο βασικός κρίκος εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής στα σχολεία. Πλέον δεν υπάρχει πάτημα σε δύο βάρκες. Ή από δω ή από κεί!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Τα καθήκοντα είναι δύσκολα. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος για να υπερασπίσουμε όχι το επίπεδο της ζωής μας αλλά την ίδια τη ζωή μας. Είναι αυτό που στην πραγματικότητα χρωστάμε εμείς. Στους ίδιους τους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στους συναδέλφους μας που πετάχτηκαν στο δρόμο. Και που θα γυρίσουν πίσω με τους αγώνες μας!
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
