Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, ο αγώνας των εργατριών στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, το Μάρτη του 1857 δείχνει το δρόμο, ώστε να αντιπαλέψουμε την εκμετάλλευση των εργοδοτών και να βελτιώσουμε το βιοτικό μας επίπεδο. Να προτάξουμε τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες.
Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ΄ τους μισθούς των ανδρών. Η πολύωρη δουλειά σε ανθυγιεινές συνθήκες κλόνιζε σοβαρά την υγεία τους. Η εξάντληση –σωματική και ψυχική- από τα βάρη της ανατροφής των παιδιών και της φροντίδας του σπιτιού ήταν ένας επιπρόσθετος παράγοντας. Αποτέλεσμα ήταν η εργατική οικογένεια να ζει σε απάνθρωπες συνθήκες, μέσα στη μεγαλύτερη εξαθλίωση και ανέχεια.
Από την άλλη οι εργοστασιάρχες έτριβαν τα χέρια τους από τα θετικά αποτελέσματα, που σημείωνε η κερδοφορία τους.
Έχει περάσει πάνω από ενάμιση αιώνας αλλά παραμένει το ίδιο συμπέρασμα αναλλοίωτο και σήμερα. Η γυναικεία εργασία αξιοποιείται από τους εργοδότες για την ανάπτυξη των κερδών τους, οι μεγαλέμποροι ακόμα και μέσα στην κρίση, από την εκμετάλλευσή μας, από τη δουλειά μας γιγαντώνουν τα κέρδη τους. Οι χιλιάδες εργαζόμενες στο εμπόριο αποτελούν φτηνή και αναλώσιμη εργατική δύναμη για τους μεγαλέμπορους.
Μέσα στις επιχειρήσεις και τα καταστήματα ζούμε στο πετσί μας την εκμετάλλευση, την εντατικοποίηση της εργασίας με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας, τους άθλιους μισθούς, τη στέρηση του ελεύθερου χρόνου, αφού δουλεύουμε ακόμα και τις Κυριακές. Οι εργοδότες μας θέλουν 24 ώρες το 24ωρο στη διάθεση της επιχείρησης χωρίς κανένα δικαίωμα. Δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε οικογένεια, γιατί αποτελεί λόγο απόλυσης, να αρρωστήσουμε, να πάρουμε γονική άδεια, ακόμα και το ρεπό δίνεται όποτε θέλει και αν θέλει ο εργοδότης.
Φτάνουν στο σημείο να απολύουν Συναδέλφισσες, γιατί έκλεισαν το 25ο έτος της ηλικίας τους και έχουν παραπάνω μισθολογικές απολαβές, απολύουν όσες έχουν προϋπηρεσία και κάποια εναπομείναντα δικαιώματα, όσες αρνούνται να υπογράψουν ατομική σύμβαση, που τις δένει χειροπόδαρα.
Η γυναίκα παραμένει διπλά εκμεταλλευόμενη, αυτή η εκμετάλλευση την πιέζει, την πνίγει, την ταπεινώνει.
Κάτω από το σύνθημα περί ισότητας των δύο φύλλων, αφαιρούνται η μια μετά την άλλη όσες θετικές κατακτήσεις είχε το εργατικό και γυναικείο κίνημα.
Η πολιτική της Ε.Ε, οι εκάστοτε κυβερνήσεις, θέλουν με ατομική ευθύνη να καλύψουμε όλα όσα μέχρι χθες μας παρέχονταν ως κοινωνική μέριμνα. Καταργούν κάθε κοινωνική υπηρεσία και παροχή, κόβουν επιδόματα, όπως της μητρότητας, προωθούν την ιδιωτικοποίηση των παροχών υγείας, των παιδικών σταθμών, των κοινωνικών υπηρεσιών, που βρίσκονται στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης, των Δήμων και Περιφερειών. Υλοποιούν την πολιτική που υπηρετεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Θέλουν την απαλλαγή του κράτους από κάθε υποχρέωση, ώστε το κράτος να ενισχύει τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Σήμερα τα νέα ζευγάρια δυσκολεύονται να κάνουν οικογένεια. Μαστίζονται από την ανεργία και την αβεβαιότητα στην εργασία. Οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν επαρκούν, για να στηρίξουν τις ανάγκες της νέας μητέρας, του μικρού παιδιού.
Σήμερα στερούμαστε τον ελεύθερο χρόνο, ενώ καθημερινά πέφτει σε εμάς το βάρος της φροντίδας του σπιτιού, των παιδιών και των ηλικιωμένων.
Συναδέλφισσες, συνάδερφοι
Σήμερα η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και λιγότερες ώρες εργασίας.
Αυτή η πρόοδος μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να αξιοποιούμε δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μας σε δραστηριότητες με βάση τα ενδιαφέροντά μας, αλλά το κυριότερο από όλα, να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση, που αποτελεί στοιχείο για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας.
Αυτή η πρόοδος μπορεί να ικανοποιήσει τις ιδιαίτερες βιολογικές ανάγκες μας, με γενικευμένα μέτρα κοινωνικής προστασίας της μητρότητας, αλλά και τις ανάγκες της οικογένειας με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας.
Σήμερα η τεχνολογική εξέλιξη επιτρέπει να παρθούν όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την προστασία των εργαζόμενων γυναικών στους χώρους δουλειάς.
Το δικαίωμα στην εργασία δεν μπορεί να έρχεται σε αντιπαράθεση με το δικαίωμα στη μητρότητα.
Δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε με τη ζωή που μας επιβάλουν. Δεν μπορούμε να αποδεχόμαστε να ζούμε σε συνθήκες ενάμιση αιώνα πριν για χάρη της ανταγωνιστικότητας, της λεγόμενης ανάπτυξης των επιχειρήσεων ή να επωμιζόμαστε τα βάρη της κρίσης των εργοδοτών. Είναι ψέματα πως με αυτό τον τρόπο θα εξασφαλίσουμε τη δουλειά μας, το μισθό μας, το μεγάλωμα των παιδιών μας, έχουμε πείρα πια. Όλα αυτά μας έφεραν απολύσεις, το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, τις Λευκές Νύχτες, τα εξαήμερα, την κατάργηση των κλαδικών μας συμβάσεων και τόσα άλλα που βιώνουμε καθημερινά.
Αυτή την ενιαία επίθεση στα δικαιώματά μας από κυβέρνηση, Ε.Ε., εργοδοσία, μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε ενιαία και οργανωμένα, για αυτό και είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε, η οργάνωσή μας, η συλλογική μας δράση, η αλληλεγγύη μας, η συσπείρωσή μας στο κλαδικό σωματείο, στο Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Υπαλλήλων με σχέση ιδιωτικού δικαίου Ν. Καρδίτσας.
Με την οργάνωσή μας στο σωματείο μπορούμε να βάλουμε εμπόδια στα αντεργατικά μέτρα, να διεκδικήσουμε την ανάκληση των απωλειών μας, να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας.
Η άνοδος της συμμετοχής των γυναικών, που είναι και η πλειοψηφία στον κλάδο, θα δώσει νέα ώθηση στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, θα δυναμώσει τη διεκδίκησή μας για κλαδική σύμβαση εργασίας με βάση τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες. Για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια.
Καλούμε όλες τις γυναίκες να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε:
Ø Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Ø Κατάργηση της μερικής απασχόλησης και του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Ø Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής Αργίας. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
Ø Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και πλήρους απασχόλησης, για να σταματήσει η εντατικοποίηση.
Ø Να σταματήσει η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς από την εργοδοσία.
Ø Αποκλειστικά Δημόσια, Κοινωνική Ασφάλιση. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων .
ΤΟ Δ.Σ.
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Υπαλλήλων με σχέση ιδιωτικού δικαίου Ν. Καρδίτσας.
