Συμπληρώνονται φέτος 97 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Ολόκληρος ο 20ος αιώνας σημαδεύτηκε από γεγονότα μεγάλης ιστορικής σημασίας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις με την αμέριστη στήριξη του εγγλέζικου και αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ασκώντας ένοπλη και θεσμική κρατική βία, σταθεροποίησαν την αστική εξουσία. Οι κοινωνικές αντιθέσεις χρόνο με το χρόνο οδηγούνταν σε ασυμφιλίωτη όξυνση. Το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο ακούραστος οργανωτής της εργατικής – λαϊκής πάλης. Δεν υπάρχει δικαίωμα του λαού, που να μη βρήκε στο πρόσωπο και τη δράση του ΚΚΕ τον πιο αποφασιστικό υπερασπιστή.
Οι Τομεακές Επιτροπές Καρδίτσας του ΚΚΕ τιμώντας την ιστορική διαδρομή και την συμβολή του κόμματος στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος στην περιοχή μας οργανώνει αφιερωματική εκδήλωση τη Δευτέρα 7 Δεκέμβρη στις 6,30 μμ στο ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ. Θα μιλήσει ο γραμματέας της ΤΕ πόλης Καρδίτσας του ΚΚΕ Μαρίνος Μακρής. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης που υποστηρίζεται από φωτογραφικό υλικό, θα γίνει αναφορά σε ιστορικά γεγονότα της περιόδου στα οποία αποτυπώθηκε η προσφορά του Κόμματος και των στελεχών του στο νομό Καρδίτσας.
Το ΚΚΕ δε συμφιλιώθηκε με την αστική ιδεολογία του εθνικισμού, αντιπαρατέθηκε μαζί της. Συνέβαλε στην ανάπτυξη της συνείδησης που αφορά τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα, τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του λαού. Μιας συνείδησης αντίθετης από αυτήν της αστικής τάξης, που εμφανίζει τα ταξικά της συμφέροντα ως συμφέροντα όλων. Εξίσου αντίθετο είναι το ΚΚΕ με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, που αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου ιμπεριαλιστικού νομίσματος. Ο πατριωτισμός του ΚΚΕ είναι άρρηκτα δεμένος με τον προλεταριακό διεθνισμό, ταυτίζεται με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Το κόμμα μας αντιμετωπίζει ενιαία τα δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων και τα δικαιώματα των οικονομικών μεταναστών, που είναι και αυτοί θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εργατικής τάξης της Ελλάδας. Η ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, του κινήματος της νεολαίας, της προοδευτικής διανόησης, καθώς και του αγροτικού και των μεσαίων στρωμάτων της πόλης, έχει παντού και πάντα να επιδείξει την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών.
Το λαϊκό κίνημα εκείνων των χρόνων βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα: Υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση; Αν και με καθυστέρηση, επέλεξε το δεύτερο δρόμο, όπως κάθε λαός που αρνείται να δεχτεί την ταπείνωση και τον εξανδραποδισμό. Στα βουνά γεννήθηκε το νέο αντάρτικο, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας (ΔΣΕ). Ο νέος ένοπλος λαϊκός αγώνας στηρίχτηκε στην οργανωτική – πολεμική πείρα του ΕΛΑΣίτικου αγώνα 1942-1945 και σε δυνάμεις που συμμετείχαν στον ΕΛΑΣ.
Ο αγώνας του ΔΣΕ αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα, το μεγαλύτερο δημιούργημα του ΚΚΕ. Αποπνέει μόνο δίκιο και ηθική, επειδή δίκιο και ηθική αποπνέει ο ανυποχώρητος αγώνας της εργατικής τάξης, ο αγώνας του ΚΚΕ.
Ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν αντιιμπεριαλιστικός και διεθνιστικός. Ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της πάλης του ΔΣΕ προσδιορίζεται από τις συνθήκες που επέβαλαν τη δημιουργία του και τα αντίπαλα στρατόπεδα που συγκρούστηκαν: Από τη μια πλευρά των λαϊκών δυνάμεων, που εκφράζονταν πολιτικά από το ΚΚΕ και τους συμμάχους του, όπως το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ) και από την άλλη όλων των συνασπισμένων εγχώριων αστικών δυνάμεων και των ξένων συμμάχων τους.
Αντιπαρατέθηκε η ένοπλη μαζική λαϊκή πάλη, από κοινού με τον εγγλέζικο και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Το «δόγμα Τρούμαν» και το «σχέδιο Μάρσαλ» συντέλεσαν σε πολύ σημαντικό βαθμό στη νίκη της αστικής τάξης.
Το ΚΚΕ μελετά την ιστορία του με υπερηφάνεια για την προσφορά της 90χρονης διαδρομής του, προσπαθώντας ταυτόχρονα να εξάγει χρήσιμα διδάγματα από την εμπειρία του. Η ιστορική μελέτη δεν αποτελεί απλώς μια καταγραφή ή αποτίμηση του παρελθόντος. Μπορεί και πρέπει να γίνεται ιδεολογικό όπλο, να ενισχύει τα μεθοδολογικά εργαλεία ανάλυσης για το παρόν και το μέλλον του κινήματός μας
Αποδείχτηκε, πως όταν υπάρχει μια πρωτοπορία έτοιμη και αποφασισμένη, η λαϊκή ανταπόκριση στο κάλεσμα θα έρθει. Ο συσχετισμός των δυνάμεων δε μένει παγιωμένος. Ο 21ος θα είναι ο αιώνας της αναζωογόνησης του κομμουνιστικού κινήματος, ο αιώνας νέων κοινωνικών επαναστάσεων, που θα φέρουν με μεγαλύτερη ωριμότητα και σταθερότητα την εργατική τάξη και τις άλλες λαϊκές δυνάμεις στην πολιτική εξουσία. Οι κοινωνικές αντιθέσεις είναι ασυμφιλίωτες και οξύνονται, σε πείσμα των απολογητών του καπιταλισμού
