Εκδήλωση μνήμης για το Νικόλαο Πλαστήρα διοργανώνουν αυτή την Κυριακή η Π.Ε. Καρδίτσας, ο Δήμος Καρδίτσας και η Ένωση Αγραφιώτικων Χωριών.
Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν το πρωί της Κυριακής 8 Δεκεμβρίου από τον Ιερό Ναό Αγίων Κων/νουν και Ελένης και θα συνεχιστούν στην πλατεία Πλαστήρα.
Στη συνέντευξη τύπου, που πραγματοποιήθηκε γι ΄ αυτό το σκοπό το πρωί της Παρασκευής, παρέστησαν οι: Αντιπεριφερειάρχης Καρδίτσας κ. Κωνσταντίνος Νούσιος, Ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης κ. Νίκος Καραγιάννης, Ο Πρόεδρος της Ένωσης Αγραφιώτικων Χωριών κ. Τσαντήλας, ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών Καρδίτσας κ. Ηλίας Σχορετσανίτης.
Τοποθέτηση Κ. Νούσιου
Συμπληρώθηκαν φέτος 66 χρόνια από το θάνατο του Νικόλαου Πλαστήρα, ενός περήφανου Καρδιτσιώτη που αποτέλεσε Σύμβολο τιμιότητας, γενναιότητας, φιλοπατρίας.
Ο «Μαύρος Καβαλάρης» ανανέωσε την εθνική μας ταυτότητα και πέρασε θριαμβευτικά στο θρύλο, γενόμενος σύμβολο φιλοπατρίας και απαράμιλλης γενναιότητας.
Τα λόγια είναι λίγα για να εκφράσουν το μεγαλείο του Καρδιτσιώτη στρατιωτικού και πολιτικού.
Πέθανε φτωχός, αγωνιζόμενος για τον «υπέρ βωμών και εστιών» αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η ρωμαλέα φιλολαϊκή πολιτική του αποτελεί μέχρι σήμερα οδηγός, αποτελώντας πόλο έλξης των μικρών κοινωνικών τάξεων. Οραματίστηκε και κατάφερε τόσα πολλά για την Ελλάδα και την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καρδίτσα. Συνέλαβε το σχέδιο για την κατασκευή του φράγματος Ταυρωπού και επιτάχυνε τις διαδικασίες για την υδροηλεκτρική αξιοποίηση του ποταμού Μέγδοβα. Έτσι λοιπόν άρχισαν οι εργασίες για τη δημιουργία του υδροηλεκτρικού εργοστασίου, με αποτέλεσμα να μεταβληθεί λίγο αργότερα η άλλοτε άγονη έκταση της περιοχής σε Γη της Επαγγελίας και δικαίως να φέρει το όνομά του η Λίμνη Πλαστήρα.
Ποιος ήταν όμως ο Άνθρωπος Πλαστήρας; Ήταν εκείνος που όσο του πρότειναν να του βάλουν ένα τηλέφωνο δίπλα στο κρεβάτι του πόνου, αρνήθηκε λέγοντας: «Μα τι λέτε Η Ελλάδα πένεται και εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο»;
Ήταν εκείνος που όταν του δώρισαν ένα χρυσό στυλό, ο Πλαστήρας είπε: «Εγώ δεν βάζω χρυσές υπογραφές. Να τον στείλετε πίσω, γιατί τα δώρα φέρνουν αντίδωρα».
Ως Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας, ως Καρδιτσιώτες οφείλουμε να τιμούμε τη Μνήμη του Νικολάου Πλαστήρα, αποθέτοντας ένα λουλούδι στον Έφιππο Ανδριάντα στην Ομώνυμη Πλατεία της πόλης μας. Του Ανδριάντα που φέτος συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τη δημιουργία του, από τον γλύπτη Στέλιο Τριάντη.
Γι αυτό καλούμε όλο τον κόσμο την Κυριακή 8 Δεκέμβρη στη εκδήλωση μνήμης και τιμής, αρχικά στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και ακολούθως στην ομώνυμη πλατεία «Πλαστήρα» όπου θα αποδοθούν τιμές ενώ ταυτόχρονα θα υπάρξει εμφάνιση τοπικών χορευτικών με πολεμικά τραγούδια και χορούς από τους Συλλόγους «Εν χορω», «Λαμπερου», «Γυναικων Κεδρου».
Κλείνω με μία φράση του που θα έλεγα ότι είναι πιο επίκαιρη από ποτέ: «Όποιος βλέπει την Πατρίδα του να καταστρέφεται και κάθεται αδρανής είναι το ίδιο σαν να την καταστρέφει ο ίδιος με τα χέρια του».
Τοποθέτηση Ν. Καραγιάννη
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας-Π.Ε Καρδίτσας , στηρίζει την εκδήλωση που διοργανώνει η Ένωση Αγραφιώτικων Χωριών με πολλούς άλλους φορείς του Νομού μας , για ένα μεγάλο Καρδιτσιώτη, ένα μεγάλο Έλληνα.
Τον Νικόλαο Πλαστήρα. Τον άνθρωπο που ξεκίνησε από τον ταπεινό τόπο καταγωγής του ,το Μορφοβούνι Καρδίτσας, και διέπρεψε στον στρατιωτικό, κοινωνικό και πολιτικό τομέα με τη γενναιότητα, την εξυπνάδα, τον ακέραιο χαρακτήρα του, τις μεγάλες του ικανότητες.
Τον άνθρωπο που όσο χρόνια και αν περάσουν από το θάνατο του, η πατρίδα θα του χρωστά αιώνια ευγνωμοσύνη για τις υπηρεσίες του. Τον άνθρωπο που γεννήθηκε από φτωχική οικογένεια και έφτασε μέχρι τα ανώτατα στρατιωτικά και πολιτικά αξιώματα και πέθανε φτωχότερος από ότι γεννήθηκε.
Τον άνθρωπο που είχε απαγορεύσει στους δικούς του να χρησιμοποιούν το όνομα “Πλαστήρας” όπου κι αν πήγαιναν.
Ηταν άρρωστος -έπασχε από φυματίωση – κι έμενε σ’ ένα μικρό σπιτάκι στο Μετς, κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Του πρότειναν να του βάλουν ένα τηλέφωνο δίπλα στο κρεβάτι όμως ο ίδιος αρνήθηκε λέγοντας: «Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πένεται κι εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο;».
Ο Δημήτρης Λαμπράκης «δώρισε» κάποια στιγμή στον Πλαστήρα ένα ωραίο χρυσό στυλό κι αφού ο στρατηγός κάλεσε τον φίλο του Ανδρέα του λέει:
– Εγώ δεν βάζω χρυσές υπογραφές. Μου φτάνει το στυλουδάκι μου. Να το στείλειςπίσω.
–Μα θα προσβληθεί.
– Δεν πειράζει. Ας μου κόψει το νερό από το κτήμα. Δεν θέλω δώρα Ανδρέα. Γιατί τα δώρα φέρνουν και αντίδωρα!
Πόσο παράξενα, δυστυχώς, ηχούν αυτά σήμερα !
Αυτός ήταν ο Νικόλαος Πλαστήρας έτσι όπως τον έχει καταγράψει η ιστορία και οι διηγήσεις των ανθρώπων που σώζονται έως σήμερα.
Διδασκόμαστε από τις πράξεις του, διδασκόμαστε από τον τρόπο που έζησε ,τη λιτή σε υλικά αγαθά αλλά πλούσια σε εμπειρίες ζωή του. Είμαστε περήφανοι που είμαστε συμπατριώτες του.
Θερμά συγχαρητήρια και πάλι σε όλους τους φορείς; για τη διοργάνωση αυτής της τιμητικής εκδήλωσης.
