Αξιότιμοι εκλεγμένοι από το λαό άρχοντες. Τυχαία μάθαμε οτι στον αγροτικό δρόμο, προέκταση της οδού Τεμπονέρας και στην οδό Αγίου Σεραφείμ θα κατασκευαστούν κόμβοι, πλάτους 90 μέτρων και 70 μέτρων αντιστοίχως στα σημεία που συναντούν το δυτικό περιφερεαικό για να μπορούν να γυρνούν φορτηγά και νταλίκες. Πριν καλά καταλάβουμε τι πρόκειται να συμβεί, συνεργείο του εργολάβου τοποθέτησε κόκκινους πασσάλους μέσα στα χωράφια μας. Ο υπεύθυνος δε μας παρακάλεσε να μην βγάλουμε τους πασσάλους. Καμία πρόθεση δεν είχαμε τέτοια. Με τη σειρά μας παρακαλέσαμε τα ζωντανά μας (πρόβατα, γελάδια) να μην ξύνονται στους πασσάλους και τους ρίξουν.
Αξιότιμοι άρχοντες έχουμε όλη την καλή διάθεση να σας ενημερώσουμε, να σας πούμε τηναλήθεια και τις απόψεις μας στηριζόμενοι απλά και μόνο στην καμροχρόνια πείρα μας ως γεωκτηνοτρόφοι. Αυτό που αποφασίσατε να κάνετε είναι ένα μεγάλο λάθος και ένα μεγάλο κακό για όλο τον κόσμο. Ένα κακό δεν διοθρώνεται με ένα άλλο κακό (ενός κακού μύρια έπονται έλεγαν οι παππούδες μας). Το πρώτο κακό έγινε με τη χάραξη και κατασκευή του περιφερειακού. Από το σημείο που ξεκινάει (σχολή Αστυνομίας) και μέχρι το σημείο που καταλήγει (σιδηροδρομικός σταθμός) υπήρχε και υπάρχει ασφλτόστρωτος δρόμος (περιφερειακός), πλάτους 8 μέτρων περίπου. Εάν ακολουθούσε αυτή την πορεία ο νέος περιφερειακός με λιγότερα έξοδα απ’ ότι θα κοστίσει σήμερα ο κόμβος Τεμπονέρα θα είχε τελειώσει ο περιφερειακός. Έγινε όμως νέα χάραξη, κάνοντας ένα μεγάλο κύκλο στην αρχή και καταστρέφοντας οτι συναντήσει (χωράφια, αποθήκες,σπίτια κλπ) διαγωνίως καταλήγει στο ίδιο σημείο με τον παλιό (οτι απομείνει είναι τρίγωνο χωρίς αξία). Βέβαια γι’ αυτό το κακό δεν ευθύνεστε εσείς και ίσως μερικοί απ’ αυτούς που ευθύνονται να μην ζουν πια και από σεβασμό δεν θα ασχοληθούμε με αυτό απλά το αναφέρουμε για ενημέρωση. Αυτά που θα γίνουν από εδώ και πέρα θα ευθύνεστε εσείς και παρακαλούμε να μα ακούσετε. Για να καταλάβετε το κακό που έγινε και που πρόκειται να γίνει θα μας επιτρέψετε να σας ενημερώσουμε πως ήταν και πως ζούσαν και ζουν οι άνθρωπο σ’αυτή την περιοχή. Η περιοχή ήταν και σήμερα είναι κατά κύριο λόγο γεωκτηνοτροφική. Από τον περιφερειακό και μέχρι τις παρυφές της πόλης ήταν περιφέρεια, λιβάδια με μπουρδένια και έβοσκαν και ζούσαν 20.000 γιδοπρόβατα και γελάδια. Χάριν της ανάπτυξης η περιφέρεια (δημοτική έκταση κυρίως) έδωσε τη θέση της στο τσιμέντο (κτίρια, γήπεδα, σχολεία κλπ). Όλοι τότε χαιρόμασταν, έρχονταν η ανάπτυξη και η πρόοδος. Δεν πειράζει λέγαμε θα πάμε πιο πέρα, τα πρόβατα μυρίζουν. Τα ζωντανά μας έδωσαν τη θέση τους σε μεγαλόπρεπα κτίρια που τώρα με την κρίση αρχίζουν να ερημώνουν και σε λίγο θα κατιάζουν κουκουβάγιες και καρακάξες. Έγιναν και έργα του ΤΟΕΒ (αρδευτικά, σδτραγγιστικά κ.α.) μετά τον αναδασμό και λέγαμεμια χαρά είμαστε εμείς και τα ζωντανά μας. Η ανάπτυξη όμως και εκεί δεν μας άφησε ήσυχους. Άρχισαν να αναπτύσσονται άλλες δραστηριότητες (βιοτεχνίες, μηχανουργία, αποθήκες κλπ). Μέσα σε γη υψηλής παραγωγικότητας δίδονταν άδειες για κάθε είδους δραστηριότητες αλλάζοντας την χρήση της παρανόμως. Κανείς δεν πήγαινε στην βιομηχανική περιοχή στους Γοργοβίτες. Ακόμη και τράπεζα δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό ΕΤΒΑ. Το νόμο κανείς δεν τον τηρούσε. Γη υψηλής παραγωγικότητας μετατρέπονταν σε ξενυχτάδικα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΑΚΙ-ΑΚΙ. Όλη η Καρδίτσα δεινοπαθούσε τα καλοκαίρια από τη λειτουργία. Κανείς δεν μπορούσε να κοιμηθεί τη νύχτα. Εγώ ο υπογράφων πρόεδρος το έζησα από πρώτο χέρι. Η κτηνοτροφική μου μονάδα εφάπτονταν του ΑΚΙ-ΑΚΙ. Είχα 300 πρόβατα με εγκαταστάσεις τελευταίου τύπου (αυτόματο άρμεγμα, ηλεκτρονικό σιλό ανάμιξης και αποθήκευσης κλπ). Από την ημέρα που άνοιξε το ΑΚΙ-ΑΚΙ κόπηκε το γάλα, έπαιρνα το μισό. Τα πρόβατα δεν βοσκούσαν τη νύχτα, φοβόντουσαν. Παρακάλεσα τον ιδιοκτήτη να μειώση την ένταση. Όλοι οι θαμώνες νεολαία κυρίως, μου απάντησαν …«μπάρμπα Μήτσο πούλησε τα πρόβατα. Τι τα θέλεις; Μυρίζουν. Δεν μπορούμε να χορέψουμε έξω…». Κατέβασα το κεφάλι και έφυγα, ίσως να έχουν δίκιο τα παιδιά. Δεν πίνουν γάλα, προτιμούν το ουίσκι. Ελάττωσα τα πρόβατα στα μισά. Σήμερα δεν λειτουργεί το ΑΚΙ-ΑΚΙ, έκλεισε. Η νεολαία μας δεν έχει λεφτά για ουίσκι και όλες οι βιοτεχνικές δραστηριότητες της περιοχής φυτοζωούν και πάνε για κλείσιμο. Ποιός να αγοράσει τι; Όταν η παραγωγική γη δεν παράγει τίποτα, την εγκαταλείψαμε. Με τα έργα μας και την πολιτική μας από ζωντανή την καταντήσαμε νεκρή γη (τσιμέντα, ξενυχτάδικα). Φτάσαμε λοιπόν στο σήμερα. Αποφασίσατε να κατασκευαστούν κόμβοι σε μια γεωκτηνοτροφική περιοχή στους αγροτικούς δρόμους. Τα ζωντανά (πρόβατα, γελάδια κλπ) πως θα κινούνται ελεύθερα να βόσκουν; Σίγουρα δεν γνωρίζουν και δεν μπορούμε να τα μάθουμε τον Γρηγόρη και τον Σταμάτη για να ακολουθήσουν τους ναθρώπινους νόμους του Κ.Ο.Κ. Ζητούμε και απαιτούμε τα αυτονόητα. Διαβάσεις διέλευσης των ζωντανών μας και των αγροτικών μας μηχανημάτων στις διασταυρώσεις της περιφερειακής οδού με τον αγροτικό δρόμο (προέκταση Τεμπονέρας) και της Αγ. Σεραφείμ. Αυτά τα ζωντανά που απέμειναν έχουν το δικαίωμα να κινούνται ελεύθερα. Αυτά θα αποτελέσουν την μαγιά για την ανάπτυξη της περιοχής και μάλιστα της πράσινης ανάπτυξης που επικαλείστε. Εάν γίνουν αυτές οι διαβάσεις για τα ζωντανά μας και τα αγροτικά μας μέσα δεν χρειάζεται να γίνουν πολυδάπανοι κόμβοι για να περνούν νταλίκες και φορτηγά, ιδίως στην οδό Τεμπονέρα που περνά μέσα από τα Γυμνάσια και Λύκεια. Εμείς την περιόδο των εξετάσεων των παιδιών μας γεμίζουμε τα κουδούνια, τα κυπριά και τα κλικάνια με χορτάρια για να μην κάνουν θόρυβο και αποσπούν την προσοχή των μαθητών. Τα φορτηγά δεν θα κάνουν θόρυβο και δεν θα υπάρχει κίνδυνος για ατυχήματα; Δεν χρειάζεται να ξοδεύονται χρήματα για κόμβους σε αγροτικούς δρόμους. Τα χρήματα αυτά θα πιάσουν τόπο αν συντηρήσουμε τα τσιμενταύλακα της περιοχής που γέμισαν χορτάρια και τα περισσότερα είναι σπασμένα. Όταν ποτίζουμε το 80% του νερού πάει χαμένο. Σε λίγο με το μυαλό που κουβαλάμε δεν θα έχουμε νερό να πιούμε και θα μας μείνουν οι κόμβοι για να μας θυμίζουν τα λάθη μας. Με τους κόμβους θα προσελκύσουμε τους νέους να επιστρέψουν στη γη και στην παραγωγή;
Εμείς πάντως θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας με κάθε νόμιμο μέσο.
Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κτηνοτροφικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας «Η Ομόνοια»
Δημήτριος Γκαβαλέκας