Με μεγάλη θλίψη και απορία, πληροφορηθήκαμε την ενέργεια του δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννη Μπουτάρη, να μετονομάσει την «πλατεία Γ. Καραϊσκάκη» που βρίσκεται έμπροσθεν του σταθμού του ΟΣΕ της συμπρωτεύουσας, σε «πλατεία Δυρραχίου – Αλβανίας».
Πρόκειται για ενέργεια, η οποία γέμισε με θλίψη χιλιάδες Έλληνες.
Ιδιαίτερα στη γενέτειρα του ηρώα της Ελληνικής επανάστασης Γεωργίου Καραϊσκάκη, την Καρδίτσα θεωρούμε παντελώς λανθασμένη πρωτοβουλία
την «αποκαθήλωση» από μια κεντρική πλατεία της Θεσσαλονίκης, ενός ήρωα της ελληνικής επανάστασης που έδωσε το αίμα του, για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Μάλιστα αυτό έγινε στη φετινή χρονιά που γιορτάζονται τα 100 χρόνια από το τέλος των βαλκανικών πολέμων που ελληνικός στρατός απελευθέρωσε την Μακεδονία μετά από περίπου 500 χρόνια Οθωμανικής κατοχής.
Θα περίμενα λοιπόν από το δήμαρχο Θεσσαλονίκης , τους υπόλοιπους φορείς της Θεσσαλονίκης αλλά και όλους όσους ανά την Ελλάδα έχουν την ευαισθησία να τιμήσουν κάποιους από αυτούς που συντέλεσαν να είναι σήμερα η Θεσσαλονίκη Ελληνική. Δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο.
Σε λίγες μέρες-στις 26 Οκτωβρίου – θα γιορταστεί η επέτειος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και προτείνω , με την ευκαιρία , να ονομασθεί μία κεντρική πλατεία της Θεσσαλονίκης σε πλατεία 9ου Τάγματος Ευζώνων ή 1ου Συντάγματος Ευζώνων.
Υπήρξε το γενναιότερο και αποτελεσματικότερο Τάγμα του ελληνικού στρατού που –μεταξύ των άλλων-άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στη μάχη των Γιαννιτσών και κατόπιν την υπερασπίσθηκε στη μάχη του Λαχανά.και τις μάχες που ακολούθησαν στη Βέτρινα , στο Σιδηρόκαστρο, στα στενά τις Κρέσνας , στο ύψωμα 1378 και σε ολόκληρη τη Μακεδονία.
Πρωταγωνίστησε σε όλες τις μάχες ( και στην τελευταία νικηφόρα) του πολέμου αλλά από τους χίλιους περίπου δυτικοθεσσαλούς στρατιώτες του έμειναν σώοι μόνον 76 οπλίτες και ένας ανθυπολοχαγός.
Κατά ένα τρόπο είναι οι «300 του Λεωνίδα..» στη νεώτερη ιστορία του Ελληνικού έθνους οι οποίοι όμως , επιπλέον, νίκησαν και συνετέλεσαν τα μέγιστα στο να είναι σήμερα η Μακεδονία Ελληνική.
Νέοι άνθρωποι πέτυχαν το ακατόρθωτο κάτω από δύσκολες νικώντας υπέρτερες δυνάμεις στις κρίσιμες μάχες για την ελευθερία της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας και στο τέλος παρόλο ότι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σχεδόν όλοι τους σήμερα τους έχουν ξεχάσει…
Έστω και τώρα λοιπόν οι φορείς της Θεσσαλονίκης – με την ευκαιρία των 100 χρόνων από το τέλος των Βαλκανικών πολέμων –έχουν υποχρέωση να τιμήσουν τους γενναίους και αποφασιστικούς εκείνους ήρωες
ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΒΕΡΙΛΛΗΣ
Υ.Σ. Τα Γιάννενα προς τιμήν αυτών των ηρώων-που απελευθέρωσαν και την πρωτεύουσα της Ηπείρου, όπως και την πρωτεύουσα της Μακεδονίας-έδωσαν στο προάστιο που πρώτο κατέλαβε το τάγμα αυτό (στις 21 Φεβρουαρίου 1913) το όνομα «Βελισσαρίου» που ήταν ο διοικητής του τάγματος εκείνη την περίοδο.
Προφανώς είναι δικαίωμα του δημάρχου Θεσσαλονίκης, να αποφασίζει για τις σχέσεις που θα έχει η πόλη του, με αντίστοιχες πόλεις γειτονικών κρατών, αλλά ειλικρινά αναρωτιόμαστε αν είναι δικαίωμα του, να «αποκαθηλώνει» από μια κεντρική πλατεία της Θεσσαλονίκης, έναν ήρωα της ελληνικής επανάστασης που έδωσε το αίμα του, για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Εκτιμούμε ότι θα μπορούσε ο κ. Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, να ονομάσει με το όνομα της πόλης του Δυρραχίου, κάποιο καινούργιο πάρκο, πλατεία ή δρόμο της Συμπρωτεύουσας. Δυστυχώς όμως επέλεξε τη λογική της πρόκλησης και των ευκαιριακών εντυπώσεων.
Στη γενέτειρα του ηρώα της Ελληνικής επανάστασης Γεωργίου Καραϊσκάκη, την Καρδίτσα
