Είναι γνωστό σε όλους ότι η χώρα μας διέρχεται μια μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουν σταματήσει τα έργα και οι δράσεις στους Δήμους της χώρας, αλλά συμβαίνει το αντίθετο. Και δεν χρειάζεται να έχει κάποιος ειδικές γνώσεις για να το αντιληφθεί. Καθημερινά στις τοπικές εφημερίδες διαβάζουμε για σημαντικά έργα και δράσεις σε άλλους Δήμους και την Περιφέρεια Θεσσαλίας.
Μάλιστα η μεγάλη αυτή κρίση αποτελεί για τους περισσότερους δήμους της χώρας κίνητρο για δράσεις και πρωτοβουλίες.
Υποχρεώνει, ουσιαστικά, τον κάθε δήμο να διεκδικεί, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, το μεγαλύτερο δυνατό μερίδιο από την «πίτα» των χρηματοδοτήσεων.
Αντίθετα για τη δημοτική αρχή του κ. Παπαλού η οικονομική κρίση, το μνημόνιο, ο Καλλικράτης και άλλα παρόμοια αποτελούν τη δικαιολογία για την αδράνεια και την αναποτελεσματικότητα.
Δεν είναι επομένως τυχαίο ότι όχι μόνον οι πρωτεύουσες άλλων νομών αλλά και πολύ μικρότεροι δήμοι παίρνουν πολύ περισσότερα από τον δήμο μας, από την πρωτεύουσα του νομού.
Στο προχθεσινό φύλλο της Τρίτης 22 Μαϊου υπήρξε στις τοπικές εφημερίδες ρεπορτάζ για την έναρξη κατασκευής ενός έργου αξίας 13 εκατομμυρίων ευρώ σε μικρότερο Δήμο του νομού Καρδίτσας ενώ στις διπλανές στήλες δόθηκε από το Δήμο Καρδίτσας φωτορεπορτάζ με επαινετικές αναφορές στο Δήμαρχο Καρδίτσας για έργο του Δήμου αξίας μόνον μερικών εκατοντάδων ευρώ.
Συγκεκριμένα ο Δήμος Καρδίτσας – η πρωτεύουσα του νομού – έκρινε σκόπιμο να προβάλει με φωτογραφίες και σχετικό κείμενο το γεγονός της τοποθέτησης προστατευτικής μπάρας κάθετα σε δρόμο προς το ανάχωμα του ποταμού Καλέντζη.
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.
Στο διευρυμένο Δήμο Καρδίτσας σήμερα , αν εξαιρεθούν τα έργα, κυρίως στην πόλη, τα οποία είτε είχαμε δημοπρατήσει είτε είχαμε προετοιμάσει στην προηγούμενη θητεία, δεν υπάρχει τίποτα. Στο πρώην Δήμο Κάμπου και τις άλλες περιοχές του διευρυμένου Δήμου Καρδίτσας και σε όλα τα χωριά – τα τοπικά διαμερίσματα – έχουν σταματήσει τα πάντα. Έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο, όμως, η Καρδίτσα έχει ανάγκη όχι από προπαγάνδιση κοινωνικών εκδηλώσεων και δικαιολογίες αλλά από εντάξεις και χρηματοδοτήσεις νέων έργων και δράσεων. Δεν πρέπει να μείνουμε μόνον σε όσα έγιναν στο παρελθόν. Κάτι τέτοιο ευνοεί μόνον άλλες περιοχές που μοιράζονται την πίτα. Κατανέμονται άνισα έργα και δράσεις σε βάρος της Καρδίτσας.
