Χαλαρώστε….Δεν είναι μια καινούργια πολιτική κίνηση.. είναι ένα στοίχημα για να δούμε τι μπορεί να αλλάξει σε 3 μήνες στην πόλη της Καρδίτσας αναφορικά με την προσβασιμότητα στους δρόμους της πόλης και τα δημόσια κτίρια. Η προσβασιμότητα είναι το στοιχείο εκείνο που καθορίζει το βαθμό συμμετοχής ή αποκλεισμού των πολιτών. Τελικά είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει το επίπεδο πολιτισμού μιας χώρας.
Έτσι βήμα – βήμα, βδομάδα τη βδομάδα, δράση – δράση μια μικρή ομάδα στην αρχή που προσδοκά να μεγαλώνει και να γίνεται καλύτερη με τον καιρό θα προσπαθήσει να επισημάνει, να αναδείξει και να διορθώσει λάθη και αμέλειες που κάνουν την κυκλοφορία στην πόλη μας δοκιμασία όχι μόνο για τα άτομα με αναπηρία αλλά και για τους περισσότερους συμπολίτες μας.
Η πόλη μας δεν είναι φιλική για τους ανθρώπους που κινούνται με αμαξίδια, τους τυφλούς, τους γονείς με καροτσάκια κλπ. Θα λέγαμε μάλιστα πως πρέπει κάποιος να έχει δυνάμεις υπερήρωα για να κινηθεί σε μια πόλη που τα περισσότερα πεζοδρόμια δεν έχουν ράμπες για τα αμαξίδια, ενώ όπου αυτές υπάρχουν είναι συνήθως κατειλημμένες από παρκαρισμένα αυτοκίνητα και κάθε λογής εμπόδια. Οι πεζόδρομοι και οι πλατείες μας έχουν επίσης άπειρα εμπόδια και τραπεζοκαθίσματα ενώ τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια κινούνται παράνομα πάνω τους αποτελώντας ανεξέλεγκτους κινδύνους για όλους και ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά. Τα δημόσια κτίρια δεν έχουν προσβάσεις για τα άτομα με αναπηρία ή όσα έχουν έχουν μόνο για τα μάτια του κόσμου όπως το Δημαρχείο Καρδίτσας με κλίση που δεν μπορεί να ανέβει ούτε ακροβάτης και σίγουρα όχι ο Αντιδήμαρχος Καρδίτσας που κινείται με αμαξίδιο. Αυτό αποδεικνύει ότι σε μεγάλο βαθμό η αναπηρία είναι κοινωνική κατασκευή και δεν είναι πρόβλημα του ίδιου του ατόμου αφού το περιβάλλον είναι αυτό που εμποδίζει το άτομο να συμμετέχει στη ζωή.
Αλλάζουν όλα αυτά θα έλεγε κάποιος; Όλο αυτό το χάος που πήρε χρόνια για να δημιουργηθεί, που υπερβαίνει νόμους, κοινή λογική και δικαιώματα μπορεί να αλλάξει;
Αυτό είναι το στοίχημά μας όμως. Δύσκολο… Το τίμημα όμως υψηλό. Να δώσουμε την δυνατότητα σε ένα μεγάλο μέρος συμπολιτών μας να βγουν από το σπίτι τους και να συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνική ζωή της πόλης κινούμενοι με ασφάλεια.
Δεν έχουμε εγκαταλείψει την ιδέα να αλλάξουμε τον κόσμο…