Την επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου τίμησαν, το απόγευμα της Πέμπτης, φορείς και πολίτες της Καρδίτσας, μόνο που για μία ακόμη φορά πραγματοποιήθηκαν δύο ξεχωριστές συγκεντρώσεις.
Η μία έγινε στην πλατεία Δικαστηρίων και οργανώθηκε από το Δήμο Καρδίτσας, την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας, το Εργατικό Κέντρο, το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, το ΕΒΕ, τον Εμπορικό Σύλλογο Καρδίτσας, με τη συμμετοχή και άλλων μαζικών φορέων του Νομού (ΕΛΜΕ, Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών, Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ, Δικηγορικός Σύλλογος, Φαρμακευτικός Σύλλογος ΝΕ ΤΕΕ κ.α. ), καθώς και των φοιτητών και σπουδαστών.
Κεντρικός ομιλητής ήταν δήμαρχος Καρδίτσας κ. Φώτης Αλεξάκος, ενώ ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των πεσόντων.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Αλεξάκος τόνισε τα εξής :
«Με αισθήματα συγκίνησης και υπερηφάνειας, φορείς και πολίτες αυτής της πόλης, είμαστε απόψε εδώ, για να τιμήσουμε την 43η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τον ξεσηκωμό των φοιτητών, της νεολαίας και του ελληνικού λαού κατά της δικτατορίας.
Μιας δικτατορίας που είχε επιβληθεί στη χώρα μας από τον Απρίλιο του 1967 με πρόσχημα δήθεν την «αναγέννηση του έθνους» και τη «θωράκισή του από αντεθνικές ιδεολογίες» καταλύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών: Οι συλλήψεις οι φυλακίσεις οι εκτοπισμοί και τα βασανιστήρια δημοκρατικών πολιτών ήταν τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν από τους δικτάτορες για να επιβληθούν και να διατηρηθούν στην εξουσία.
Η αγανάκτηση του λαού όμως χρόνο με το χρόνο εντείνεται. Η νεολαία και προπαντός οι φοιτητές, το πιο μαχητικό τμήμα του λαού μας βλέπουν ότι τα αιτήματά τους για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τον εκδημοκρατισμό της λειτουργίας του εκπαιδευτικού μας συστήματος, δεν πρόκειται να λυθούν, χωρίς πολιτική αλλαγή στην πατρίδα μας.
Ο αγώνας των φοιτητών γίνεται κάθε μέρα και πιο έντονος, και σιγά – σιγά από καθαρά φοιτητικός και συνδικαλιστικός παίρνει ευρύτερες διαστάσεις: Γίνεται αγώνας του ελληνικού λαού, γίνεται αγώνας πολιτικός, αγώνας για τα πιο απαραίτητα πράγματα που συνοψίζονται στο σύνθημα: Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία.
Η εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 δεν έδιωξε βέβαια αμέσως τη δικτατορία. Προκάλεσε όμως ένα ισχυρό αντιδικτατορικό ρεύμα που μέρα με την ημέρα δυνάμωνε και λίγους μήνες αργότερα, οδήγησε στην πτώση του καθεστώτος.
Το Πολυτεχνείο του ’73, όπως και τα κινήματα στην Ευρώπη, απέδειξαν ότι οι φοιτητές και η νεολαία γενικότερα οφείλουν να αντιτάσσονται σε κάθε αντιδραστική συγκυρία.
Ότι ο αγώνας των λαών όλης της γης για τα ιδανικά της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ειρήνης, της αγάπης για τη ζωή και τον άνθρωπο, είναι μονόδρομος, όταν απειλούνται και παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι κοινωνικές κατακτήσεις.
Ότι, όταν παραμερίζουμε στην άκρη τα λίγα που μας χωρίζουν και συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας γύρω από τα πολλά που μας ενώσουν έχουμε όλες τις προϋποθέσεις για να διεκδικήσουμε συνθήκες ασφάλειας, σιγουριάς, προόδου και ελπίδας για το μέλλον της πατρίδας μας.
Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για την Δημοκρατία, και την Ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό.
Η βελτίωση της λειτουργίας της δημοκρατίας και του κράτους, η αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, η διασφάλιση και στήριξη των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η αντίσταση απέναντι σε κάθε πολιτική και στρατηγική που πλήττει την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα κάθε ανθρώπου, αποτελούν διαχρονικά αναγκαιότητες για την κοινωνική συνοχή και ευημερία.
Ας σταθούμε λοιπόν κι εμείς σήμερα ταπεινοί προσκυνητές μπροστά στη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου κι ας αναλογιστούμε πόσο μεγάλο είναι και το δικό μας χρέος να διαφυλάξουμε τα αγαθά της δημοκρατίας και της ελευθερίας, για τα οποία εκείνοι αγωνίστηκαν.
Τιμή και δόξα στους δημιουργούς του έπους του Πολυτεχνείου!
Τιμή και δόξα σ’ αυτούς που αγωνίστηκαν για να ξανάρθει στην χώρα μας το φως της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας».
Η δεύτερη συγκέντρωση έγινε στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας από το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΕΟΑΣΚ, την Επιτροπή Ειρήνης και το Σύλλογο Γυναικών.
