Με την ευκαιρία του σημερινού συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία στη Λάρισα, ένα μου ποίημα για τον μεγάλο Έλληνα στρατηλάτη Μεγαλέξανδρο. Η αρχιτεκτονική του στίχου είναι κατάλληλη για μελοποίηση.
Έλληνας Μεγαλέξανδρος, καμάρι της Ελλάδας,
ήτανε γιος του Φίλιππου και της Ολυμπιάδας,
δεν ξέρουν τι τους γίνεται, όσοι τ’ αμφισβητούνε,
άθλιοι κι ανιστόρητοι μέσα σε μύθους ζούνε.
Ρεφρέν
Πάρε Αλέξανδρε το δόρυ, την ασπίδα τη χρυσή,
με τη σάρισσα προχώρει για τη νίκη και τιμή,
ίππευσε τον Βουκεφάλα, σήκωσε και το σπαθί,
να το βάλλουν στην τρεχάλα δήθεν φίλοι κι οι εχθροί.
Έλληνας Μεγαλέξανδρος απ’ τη Μακεδονία,
με γλώσσα, ήθη κι έθιμα κι ελληνική παιδεία,
δεν ξέρουν τι τους γίνεται, όσοι τ’ αμφισβητούνε,
έχουν βαθιά μεσάνυχτα, με παραμύθια ζούνε.
