Την προεκλογική περίοδο όσο και στις πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης, μαζί με το θέμα των οικονομικών ελλειμμάτων κυριάρχησε και η αντιπαράθεση των απασχολουμένων στα προγράμματα stage.
Έχοντας γνωρίσει και συνεργαζόμενος με τα παιδιά των stage ως Δήμαρχος στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, και αισθανόμενος υποχρέωση απέναντί τους θεωρώ υπεύθυνη στάση να πάρω δημόσια θέση και να επισημάνω:
1ον Τα προγράμματα stage, τα εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
2ον Είναι γεγονός ότι για να διοριστείς σε προγράμματα stage, έπρεπε να περάσεις από γραφείο βουλευτή ή κάποιου ανώτερου κομματικού παράγοντα.
3ον Τα παιδιά του stage, γνώριζαν εξ αρχής, ότι η απασχόλησή τους
είχε ημερομηνία λήξης (18 μήνες) και ότι δεν θα γίνουν μόνιμοι
υπάλληλοι.
4ον Τα παιδιά του stage, είναι παιδιά του Ελληνικού λαού, που σπούδασαν και ψάχνουν για δουλειά.
5ον Η ανεργία στους αποφοίτους Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, είναι η χειρότερη για όλους: Τις οικογένειες, τους νέους, το κράτος.
6ον Το θετικό για τα παιδιά των stage, όπου εργάζονται, είναι ότι γεμίζουν την ζωή τους, δεν αισθάνονται βάρος στις οικογένειές τους και επιπλέον προσφέρουν και δεν κάθονται.
Η κυβέρνηση σήμερα, θέλησε να δώσει ένα τέλος σ’ αυτή τη μορφή απασχόλησης των νέων (ομηρία όπως ορθά χαρακτηρίστηκε).
Για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όμως προκύπτουν δύο θέματα:
1ον Επικοινωνιακά. Η εντύπωση είναι ότι το κακό ΠΑΣΟΚ διώχνει τους νέους των stage. Η αλήθεια είναι ότι δεν διώχνει κανέναν παρά μόνον δεν αναγνωρίζει τις συμβάσεις της προεκλογικής περιόδου (αυτό το κατήγγειλε και η υποψήφια αρχηγός της Ν.Δ. κα Ντόρα Μπακογιάννη). Οι άλλες συμβάσεις θα υλοποιηθούν έως την συμπλήρωση 18 μηνών όπως έχουν υπογράψει όλοι οι ενταγμένοι στο πρόγραμμα. Θέμα υπάρχει με την προϋπηρεσία και την μη ασφάλισή τους.
2ον Τι θα κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τους δεκάδες χιλιάδες νέους και νέες σπουδασμένους ανέργους;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, κυρίαρχο πρόβλημα στην σημερινή ελληνική κοινωνία, είναι η ανεργία και όχι το ύψος αύξησης των μισθών των ήδη εργαζομένων.
Το να πάρει ένας εργαζόμενος ή μία εργαζόμενη γονιός, είτε στο Δημόσιο είτε στον Ιδιωτικό τομέα, μία αύξηση των 10 ή και 100€ τον μήνα, δεν σημαίνει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στα άκρως απαραίτητα έξοδα επιβίωσης ενός άνεργου παιδιού.
Προτεραιότητα λοιπόν είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας και όχι οι πενιχρές αυξήσεις. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα ‘πρεπε να πρωτοστατήσουν οι συνδικαλιστές του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα.
Όπως προβάλλεται το θέμα των stage από τα Μέσα Επικοινωνίας και τις δηλώσεις των πολιτικών, θ’ αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι για την κακοδαιμονία της χώρας μας, υπεύθυνα είναι τα παιδιά που απασχολούνται σ’ αυτά τα προγράμματα!!!
Τα παιδιά των stage, δουλειά ήθελαν και χτύπησαν γαλάζιες πόρτες. Δεν είναι γαλάζια παιδιά. Δεν φταίνε τα παιδιά των stage.
Το ΠΑΣΟΚ, ας προσέξει να μην κάνει τα παιδιά του stage, πραγματικά παιδιά της Ν.Δ.! Οφείλει να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης και επαγγελματικής αποκατάστασης για όλους τους νέους.
Βασίλης Τσαντήλας
Δήμαρχος Ιτάμου