Τσιαμαντάς Ηλίας:Δεν είναι μόνο θέμα διαχείρισης είναι και θέμα επιλογών


Παρακολούθησα με ενδιαφέρον τον διάλογο που διημείφθη δημοσίως μεταξύ του κ. Μπούτα και του Νομάρχη κ. Αλεξάκου για την διαχείριση των νερών της λίμνης Πλαστήρα. Θα ήθελα για την ιστορία να αναφέρω ότι το θέμα το ανακίνησε πρώτος κατά την προεκλογική περίοδο ο περιφερειακός συνδυασμός «Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» μετά από μια επίσκεψη στον ΥΗΣ Ν. Πλαστήρα.  Είχαμε μάλιστα επισημάνει ότι μεγάλες ποσότητες νερών της λίμνης οδηγούνται στη θάλασσα δίνοντας το στοιχείο ότι το δεκαήμερο 15-25/10 έφυγαν από τη λίμνη 4 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού (δελτίο τύπου 2/11/10 του συνδυασμού). Δυστυχώς αυτή μας η ανακοίνωση λόγω προεκλογικής περιόδου δεν έτυχε ανάλογης δημοσιότητας. Κλείνουμε αυτή την παρένθεση για να μπούμε στην ουσία του προβλήματος ότι είτε με την «συνετή διαχείριση» την οποία υπεραμύνεται ο κ. Αλεξάκος, είτε με την «σπάταλη διαχείριση» για την οποία κατηγορεί ο κ. Μπούτας, η παροχέτευση νερών της λίμνης προς τη θάλασσα θα συνεχίζεται μέχρι τα μέσα Μαΐου αφού η στάθμη της λίμνης είναι γι’ αυτή την περίοδο ασυνήθιστα ψηλή, με κίνδυνο υπερχείλισης μέσα στον Γενάρη, όπως αναφέρει ο κ. Αλεξάκος. Εκτιμάται δε ότι αν ο καιρός συνεχίσει με βροχές και χιόνια όπως αναμένεται η συνολική ποσότητα υδάτων που θα έχουν εκταμιευτεί από την λίμνη μέσα στον χειμώνα και την άνοιξη, ανάμεσα στις αρδευτικές περιόδους 2010-2011, θα είναι περίπου ίση με τα ύδατα μιας ολόκληρης αρδευτικής περιόδου, παρά τη «λελογισμένη διαχείριση τους». Αυτό είναι και το πρόβλημα.

Η «συνετή διαχείριση» δεν μπορεί να αφορά μόνο το ισοζύγιο της λίμνης αλλά και το προς τα που κατευθύνονται τα νερά και πως αντιμετωπίζεται το υδατικό πρόβλημα της Καρδίτσας (πρωτίστως), αν υπάρχει. Και επειδή σε άλλο άρθρο του την ίδια μέρα με τίτλο «Αχελώος, οι εκλογές πέρασαν. Ας κοπάσει ο λαϊκισμός» ο κ. Αλεξάκος υπεραμύνεται της θέσης του, ως πρόεδρος της ΠΑΣΕ, για την εκτροπή του Αχελώου, αναρωτιόμαστε μήπως το άρθρο του αφορά και τον ίδιο και τον κ. Μπούτα και όσους συντηρούν τόσα χρόνια την αδιέξοδη πολιτική στο αρδευτικό πρόβλημα. Δεδομένου ότι το έργο του Αχελώου, πέρα απ ‘ τα γνωστά προβλήματα που αντιμετωπίζει, θα προσκρούσει και στην απροθυμία του υπουργείου να διαθέσει τα απαιτούμενα κονδύλια λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, που για την ολοκλήρωσή του θα είναι πολλαπλάσια των όσων έχουν μέχρι τώρα δαπανηθεί, ο χρόνος αποπεράτωσης θα είναι τεράστιος. Μήπως τώρα που οι εκλογές τελείωσαν, τώρα που είναι καιρός ν’ αλλάξει  ο προσανατολισμός από τις αναποτελεσματικές διεκδικήσεις πρέπει να στραφούμε σε πρακτικά, υλοποιήσιμα έργα που κατά τη γνώμη μου θα είχαν πιο άμεσα αποτελέσματα;

Μήπως για παράδειγμα θα πρέπει να απαντήσουμε γιατί τα 200 εκ. κυβικά νερού που εκταμιεύονται κατά μέσο όρο απ’ τις δυο λίμνες  Πλαστήρα και Σμοκόβου μόνο κατά την αρδευτική περίοδο με φυσική ροή,  εκ των οποίων μια σοβαρή ποσότητα μεταφέρεται στην Λάρισα, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες του κάμπου της Καρδίτσας; Μήπως το θέμα της «συνετής διαχείρισης» θα πρέπει να αφορά την κίνηση των νερών καθ’ όλη τη διαδρομή τους; Μήπως θα πρέπει να δούμε πολύ σοβαρά ζητήματα όπως την κατασκευή κλειστών δικτύων, να αλλάξουμε την νοοτροπία στον τρόπο άρδευσης (κατάκλιση, κανονάκια) και να επιβάλλουμε σταδιακά την στάγδην άρδευση, με την οικονομική συνδρομή της πολιτείας προς τους αγρότες; Μήπως θα πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά ότι τεράστιες ποσότητες νερών (όπως θα γίνει φέτος απ’ την λ. Πλαστήρα αλλά και απ’ τους παρακείμενους ποταμούς του κάμπου της Καρδίτσας) μεταφέρονται αχρησιμοποίητες καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα στη θάλασσα ενώ θα έπρεπε να συγκρατηθούν με μικρά φράγματα και λιμνοδεξαμενές ή να παροχετευθούν στον υδροφόρο ορίζοντα; Μήπως θα πρέπει να μην ξεχνάμε και τα φράγματα στην περιοχή Μουζακίου σαν προτεραιότητα στις διεκδικήσεις μας; Μήπως μια μελέτη διαχείρισης ανάλογη μ’ αυτήν που επείγει να γίνει για ολόκληρη την Θεσσαλία θα αποδείκνυε ότι ειδικά η Καρδίτσα, με ορισμένες προϋποθέσεις σαν αυτές που προανέφερα, δεν θα είχε πρόβλημα νερών; Μήπως είναι ουτοπία ειδικά η Καρδίτσα να περιμένει την εκτροπή του Αχελώου ενώ μπορεί να είναι αυτάρκη με τρόπο πιο άμεσο και ορθολογικό; Μήπως εδώ και πολλά χρόνια ακολουθούμε λάθος δρόμο;

Έχει απόλυτο δίκιο ο κ. Αλεξάκος να μιλάει για λαϊκισμό που στο συγκεκριμένο ζήτημα περίσσεψε όχι μόνο σ’ αυτές τις εκλογές αλλά σ’ όλες τις προηγούμενες εδώ και 30 χρόνια από πάρα πολλούς. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που οποιαδήποτε διαφορετική φωνή να κατηγορείται ως μειοδοτική, προδοτική. Ο λαϊκισμός όμως θα ηττηθεί αν δοθεί απάντηση σ’ όλα αυτά τα «μήπως» που παρέθεσα και  σε άλλα που ενδεχομένως υπάρχουν,  και όχι εμμένοντας με δογματισμό σε προσανατολισμούς που δεν έφεραν αποτελέσματα.

Μήπως είναι ώρα να το επιχειρήσουμε;

* Ο Η. Τσιαμαντάς ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου «Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας»

Προηγούμενο άρθρο Αναφορά Μαρίας Θεοχάρη για τον Σύλλογο «Βοήθεια στο Σπίτι» Ν. Καρδίτσας
Επόμενο άρθρο Εγκαίνια για την έκθεση ζωγραφικής της Κ. Κανελλάκου