Ζήσαμε 7 χρόνια μνημονίων, εναλλάχθηκαν στην κυβερνητική εξουσία 4 πρωθυπουργοί και χρησιμοποιήθηκαν διάφορες καραμέλες για να «πεισθεί» ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι νέοι πως πρέπει να υπομείνουν την οικονομική δικτατορία των δανειστών.
Η τελευταία καραμέλα ακούει στο όνομα «δίκαιη ανάπτυξη» και είναι το αφήγημα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ένα αφήγημα που προσπαθεί να συγκαλύψει την εφαρμογή όλων των μνημονιακών απαιτήσεων, τις ιδιωτικοποιήσεις των φιλέτων του δημοσίου και τη φαλκίδευση των εργασιακών δικαιωμάτων. Κυρίως όμως θέλει να εξαπατήσει το λαό και θέλει να του αποσπάσει την προσοχή από τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης τις συνέπειες τους. Η ΝΔ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι αφού υπέγραψαν ότι χρειάστηκε για να έρθουν και να παραμείνουν τα μνημόνια διαφοροποιούνται είτε για τις εντυπώσεις και για να χρεωθεί όλο το πολιτικό κόστος η Κυβέρνηση είτε για να εξυπηρετήσουν διαφορετικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Περιμένουν στη γωνία και πιέζουν για πιο αντιλαϊκές λύσεις ως πιο έμπειροι και γνήσιοι εκφραστές της «ελευθερίας των αγορών».
Η αντιπαράθεσή Κυβέρνησης-Αντιπολίτευσης (ΝΔ, ΔΗΣΥ, Ποτάμι) «αθωώνει» την ΕΕ, το ΔΝΤ και όλους όσους στηρίζουν τον συγκεκριμένο εκμεταλλευτικό τρόπο παραγωγής. Νομιμοποιούν τα πλεονάσματα (την αρπαγή του παραγόμενου πλούτου) στη συνείδηση του λαού προβάλλοντας ως καθοριστικό παράγοντα την «ικανότητα» του εκάστοτε διαχειριστή με τον οποίο πρέπει να συνταχθεί ο λαός για να ανακτήσουν τα μονοπώλια την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Η αντεργατική θύελλα όμως δυναμώνει διαρκώς στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης όπως κι αν τη βαφτίσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη «δίκαιη ανάπτυξη», που δήθεν θα καταμερίζει τα ωφελήματα δίκαια και στους πιο αδύναμους, και η ΝΔ με τη «βιώσιμη ανάπτυξη», που δήθεν θα προστατεύει τους πιο αδύναμους, καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να ωφελήσει και τα μονοπώλια και το λαό. Δίκαιη ανάπτυξη μέσα σε ένα άδικο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει. Και αυτή την κατάσταση βιώνουν σήμερα τα νέα παιδιά με τους μισθούς των 300 ευρώ, με την απλήρωτη, ανασφάλιστη δουλειά, με τη μαθητεία, δηλαδή, την τζάμπα εργασία.
Για αυτό και καλούμε όλους τους εργαζόμενους του Δημοσίου να διαμαρτυρηθούμε στη Λάρισα στο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλίας την Τετάρτη 11 Οκτώβρη στις 6:00 μ.μ., έξω από το ξενοδοχείο Larissa Imperial.
- Ν’ ακούσει ο Πρωθυπουργός ότι δεν υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη με 800 αντεργατικούς νόμους, με διαχωρισμό για τους νέους κάτω των 24 χρόνων, με βασικό μισθό 586 ευρώ, με εργασιακή περιπλάνηση και μερική απασχόληση, με ανεργία στους νέους που αγγίζει το 50%.
- Ν’ ακούσει ο Πρωθυπουργός πως η «δίκαιη ανάπτυξή» του σημαίνει μισή δουλειά, με μισό μισθό για μισή ζωή, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση και πρόνοια.
Να φωνάξουμε πως δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας πως δεν εκβιαζόμαστε με το επιχείρημα τι θα γίνει αν τρομάξει η ανάπτυξη και φύγει γιατί ο λαός παράγει τον πλούτο κι όχι το κεφάλαιο.
Να φωνάξουμε πως δεν υπάρχουν σωτήρες, και πως το μικρότερο κακό, με το λαό στη γωνία, οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο.
Η Εκτελεστική Γραμματεία του Νομαρχιακού Τμήματος Καρδίτσας της ΑΔΕΔΥ
