Αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω την τοπική διοίκηση Καρδίτσας της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών (ΙΡΑ) για τα καλά της λόγια που δημοσιεύτηκαν στις έγκριτες εφημερίδες της Καρδίτσας, στις 27 Σεπτεμβρίου 2015, για την προσφορά μιας στολής μου, της Αστυνομίας Πόλεων, στο μουσείο της Καρδίτσας.
Δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι ο υποφαινόμενος ανδρειώθηκα στην πόλη της Καρδίτσας, τελειώνοντας το Γυμνάσιο αυτής και μετά την αποφοίτηση μου εργάσθηκα για πέντε χρόνια στην πόλη αυτήν, σε διάφορες απασχολήσεις, για να βοηθήσω οικονομικά την οικογένεια μου.
Την Καρδίτσα επισκέφθηκα στις 12 Σεπτεμβρίου 2015 και ειδικότερα επισκέφθηκα το μουσείο της, διαπιστώνοντας ότι αυτό δεν βρίσκεται στο κέντρο της πόλεως, αλλά έξω και δυτικά της πόλεως, μεταξύ του πάλαι ποτέ νοσοκομείου της Καρδίτσας και του Ιερού Ναού της Ευαγγελίστριας, στο γυναικωνίτη του οποίου έμαθα τα γράμματα των τριών πρώτων τάξεων του Γυμνασίου, λόγω της Κατοχής.
Στο μουσείο ξεναγήθηκα από τον ιδρυτή αυτού κ. Δ. Καλλιαντζή, που με την επιμονή του και μόνος, χωρίς την ελάχιστη οικονομική βοήθεια της Ελληνικής Πολιτείας ή άλλων τοπικών οικονομικών παραγόντων, επέτυχε να συγκεντρώσει έναν απερίγραπτο θησαυρό.
Κατά την ως άνω ξενάγηση, όταν μπήκα στο μουσείο έκπληκτος αντίκρισα, στην αριστερή πλευρά του, ένα πλήθος ανηρτημένων στολών διαφόρων αποχρώσεων, διακριτικών και ραφών, που δημιουργήθηκαν από τα Σώματα Ασφαλείας, Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων, από τους Βαλκανικούς Πολέμους μέχρι σήμερα.
Δεν μπορεί εκείνη την ώρα η μνήμη του επισκέπτη να μην αναλογιστεί ότι ένας μεγάλος αριθμός οργάνων της τάξεως, που φόρεσαν μερικές από αυτές τις στολές, δεν υπάρχουν, γιατί θυσίασαν τη ζωή τους για το καλό της πατρίδας μας.
Στην άλλη αίθουσα του μουσείου η συγκίνηση ήταν μεγαλύτερη, όταν αντίκρισα ανηρτημένες στολές που φορέθηκαν από εκπροσώπους του γυναικείου φύλου, οι οποίες αδιαφορώντας για την, εκ φύσεως, καλλωπιστική γυναικεία αδυναμίας ντυμένες με τις στολές αυτές καρτερικά υπέμεναν στο κρύο, τις βροχές και τα χιόνια, πιστές στο καθήκον προσφέροντας ισάξιες των ανδρών, υπηρεσίες στην Πατρίδα.
Ο έπαινος και ο θαυμασμός δεν νομίζω ότι είναι αρκετοί λόγοι για την ικανοποίηση του ιδρυτή του μουσείου. Γι’ αυτό κι εγώ, παρά το προχωρημένο της ηλικίας μου, θα προσπαθήσω να κινητοποιήσω παράγοντες του Κράτους ή άλλους οικονομικούς παράγοντες, προκειμένου να βοηθήσουν και να επιτευχθεί η μεταστέγαση του μουσείου στο κέντρο της πόλεως, ώστε να είναι καθημερινά επισκέψιμο για τους ντόπιους και ξένους επισκέπτες.
Γεώργιος Π. Καραμίντζιος
τ. Αξ/κος Αστυνομίας Πόλεων
ετών 87