Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που με μολύβι και χαρτί σχεδιάζαμε τις πολιτικές και συνδικαλιστικές μας παρεμβάσεις. Από τότε που συνεκτιμώντας θετικές και αρνητικές πλευρές των δεδομένων και μετά από εξαντλητική συζήτηση αποφασίζαμε το δέον γενέσθαι.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που συλλογικά, αποφασιστικά, χωρίς ταλαντεύσεις και υποχωρήσεις αλλά με σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό διεκδικούσαμε εκείνο που η πολιτική και συνδικαλιστική μας ευθύνη επέβαλε.
Συγκλονιστήκαμε με τα άσχημα νέα που μαθαίναμε για την υγεία σου αλλά πιστεύαμε πως τα ανεξάντλητα κουράγια σου θα σε βοηθούσαν στην άνιση πάλη. Πάλεψες παλικαρίσια για… μερόνυχτα αλλά ο αντίπαλος διέθετε άλλου είδους όπλα από τα δικάσου . Ξέραμε πως η μάχη στα μαρμαρένια αλώνια είναι άνιση και «σικέ», αλλά ελπίζαμε Δυστυχώς η μοίρα και οι καιροί όρισαν το τραγικό αποτέλεσμα.
Όχι πως είναι εύκολο να το δεχτούμε. Η θέση σου στα ψηφοδέλτια του ΠΑΜΕ των δασκάλων είναι δεδομένη. Η εμπεριστατωμένη γνώμη σου στις αναζητήσεις και στις επεξεργασίες μας αλλά κυρίως η μαχητική σου παρουσία στα κοινωνικά δρώμενα με τον τρόπο που ήξερες θα μας λείψει.
Θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε το δρόμο που το δίκιο του αγώνα και η προσταγή του καθήκοντος χαράζει. Οι ανηφοριές και τα μονοπάτια, οι θύελλες και οι κακοτοπιές που δεν στάθηκαν εμπόδιο στις επιλογές μας δεν θα σταθούν ούτε τώρα. Όμως δεν θα βλέπουμε τη σκοτεινιά των γαλάζιων ματιών ν σου μπροστά στα δύσκολα ούτε την πηγαία λάμψη τους κάθε φορά που θα περνά το «μπουρίνι»
Θα σε μετράμε όμως παρόντα στον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση για όλα εκείνα που όλοι μαζί αποφασίσαμε.
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΑΜΕ
